هردو شرایط همچنین می‌توانند باعث ‌شوند که حتی اگر خطر از بین رفته باشد فرد به شدت احساس ناامنی و خطر کند. با این حال به گفته ی برخی از کارشناسان علیرغم این شباهت‌ها مشخصه هایی وجود دارند که PTSD را از C_PTSD متمایز می‌کنند.

تفاوت اساسی میان دو اختلال موردنظر، تناوب آسیب است. در حالی که PTSD در اثر تنها یک اتفاق آسیب‌زا به وجود می‌آید،C_PTSD از آسیب طولانی مدت که طی ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه یا تکرار می‌شود نشات می‌گیرد.

علائم:
● اشکال در کنترل احساسات
● دیدگاه منفی نسبت به خود
● مشکل در روابط
● کناره گیری از آسیب
● از دست دادن سیستم معانی

دلایل:
● کودک آزاری، غفلت یا رها شدن
● خشونت خانگی
● قتل عام
●کودک‌سرباز بودن
● شکنجه
● برده داری
در این نوع از رویدادها یک قربانی تحت کنترل انسانی دیگر است و به راحتی توانایی فرار کردن را ندارد.

درمان
زمانی که C_PTSD ممکن است ارزیابی دقیق تری از علائم شما باشد امکان دارد PTSD تشخیص داده شود. علیرغم پیچیدگی و شدت اختلال، C_PTSD می‌تواند مانند بسیاری از روش‌های مشابه PSTD درمان شود. دارو می‌تواند به کاهش علائم C_PTSD مانند تشویش یا افسردگی کمک کند. آن‌ها به خصوص زمانی که در ترکیب با روان درمانی استفاده شوند، کمک کننده هستند.

روان درمانی
روان درمانی C_PTSD بر شناسایی خاطرات آسیب‌زا و الگوی افکار منفی تمرکز می‌کند و آن‌ها را با خاطرات واقع بینانه و مثبت بیشتری جایگزین می‌کند و یاد می‌دهد که با تاثیرات آسیب و ضربه سازگارتر کنار بیایید. یکی از انواع روان درمانی که در درمان هردو PTSD و C_PTSD ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد به عنوان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) شناخته شده است.

_{منبع: سلامت}