تفاوت بین اختلال ساختگی و تمارض چیست؟ سندروم مونشهاوزن یا اختلال ساختگی زمانی رخ می‌دهد که فردی سالم وانمود به بیماری می‌کند اما علایم اختلال ساختگی چیست؟

اختلال ساختگی چیست؟ سندروم مونشهاوزن یا اختلال ساختگی زمانی رخ می‌دهد که فردی سالم وانمود به بیماری می‌کند. درک انگیزه‌ها و علل احتمالی پشت بیماری تحمیل‌شده به خود می‌تواند کمک‌کننده باشد.متخصصان، اختلال ساختگی را یک مسیله‌ی سلامت روان می‌دانند.

این اختلال که قبلا با عنوان سندروم مونشهاوزن شناخته می‌شد، یک وضعیت روانشناختی است که در آن شخص عمدا علایم یک بیماری جسمی یا روانی را ایجاد یا تحریف می‌کند.
آنها این کار را برای هیچ منفعت آشکاری مانند کسب پول یا مرخصی از کار انجام نمی‌دهند. بلکه هدف صرفا ایفای نقش یک بیمار است.
در نتیجه، آنها ممکن است درباره نشانه‌های خود دروغ بگویند، تست‌های تشخیصی را تغییر دهد یا حتی به خود صدمه بزنند تا ظاهر یک بیمار را پیدا کنند.
تفاوت بین اختلال ساختگی و تمارض چیست؟
تمایز اصلی بین اختلال ساختگی و تمارض در انگیزه نهفته است. به عبارت دیگر، دلایل فرد برای تظاهر به بیماری در این دو اختلال تفاوت دارد.
افراد دچار اختلال ساختگی، علایم را بدون هیچ منفعت آشکار بیرونی، مانند مرخصی از کار، ایجاد می‌کنند. به نظر می‌رسد انگیزه آنها بیشتر به نیازهای درونی، مانند میل به توجه یا میل به کسب همدردی و مراقبت، مرتبط باشد.
از سوی دیگر، کسانی که تمارض می‌کنند، برای رسیدن به منافعی مشخص وانمود می‌کنند که بیمار اند یا علایم خود را بزرگ می‌نمایند. این منافع می‌تواند شامل اجتناب از کار یا دریافت غرامت مالی باشد.
اختلال ساختگی در مقابل سندروم مونشهاوزن
شاید این سوال در ذهن شما نیز باشد که سندروم مونشهاوزن چه تفاوتی با اختلال ساختگی دارد.
پاسخ کوتاه این است: سندروم مونشهاوزن در زیر چتر گسترده‌‌ی اختلال ساختگی قرار می‌گیرد. با این حال، بسیاری از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی از این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می‌کنند.

سندروم مونشهاوزن ، اختلال ساختگی را توصیف می‌کند که شامل صفات زیر است:

• بیشتر شامل علایم جسمی می‌شود
  اپیزودهای متعدد بیماری و صدمات جعلی را در بردارد

• علایم شدیدی را گزارش کند که با نتایج آزمایش‌ها همخوانی ندارد
  در صورت عدم تشخیص بیماری جدی، احساس ناامیدی کند
  نتایج پزشکی را دستکاری ‌کند تا بیمارتر به نظر برسند
  انگیزه بیرونی واضحی نداشته باشد
  سعی کند ملاقات‌های پزشکی را از خانواده و دوستان مخفی نگه دارد

• نشانگانی را گزارش می‌دهد که مانع از بازگشت به کار می‌شود. اما علایم در اوقات فراغت ناپدید می‌شوند
  زمانی که کار نمی‌کند از نظر بدنی فعال‌تر است
  انگیزه بیرونی روشنی دارد
  علایمی دارد که پس از دستیابی به هدف ناپدید می‌شوند
  هنگامی که تست‌های پزشکی حالت طبیعی را نشان می‌دهند، پریشان نمی‌شود

• وارد کردن آسیب به خود برای حفظ نقش بیمار
  گزارش علایمی که با نتایج آزمایشگاهی یا معاینات جسمی ناهمخوان است
  سابقه چندین مورد ویزیت بیمارستانی
  اشتیاق نسبت به انجام اقدامات پزشکی
  بی‌میلی نسبت به انجام ارزیابی روانپزشکی
  عدم پاسخگویی به درمان‌ها
  بی تمایل نسبت به نمایش سوابق پزشکی گذشته خود

• ساختن علایم جسمی و روانی یک بیماری یا عمدا باعث ایجاد یک بیماری یا جراحت شدن
  وانمود به داشتن حال بد، اختلال یا جراحت
  انجام رفتارهای فریبکارانه حتی با اینکه هیچ پاداش آشکاری وجود ندارد

• علایم ساختگی خود را به صورت ناشناس در گروه‌های پشتیبانی آنلاین به اشتراک بگذارند
  نشانه‌های خود را برای دوستان، عزیزان و همکاران توصیف کنند
  به طور مکرر برای پیگیری آزمایش و درمان با تیم مراقبت‌های بهداشتی قرار ملاقات‌ بگذارند

• بلع مواد شوینده یا سایر مواد شیمیایی سمی
  مصرف داروهای محرک اسهال و استفراغ
  وارد کردن کثیفی، مدفوع یا سایر مواد غیربهداشتی به زخم (تا محل جراحت را آلوده کنند)
  تماس عمدی با مواد آلرژی‌زا
  اجازه ندادن به بهبودی محل آسیب یا زخم جراحی

• یک کودک را از دکتری به دکتر دیگر ببرند و علایمی را توصیف کنند که او واقعا آنها را تجربه نمی‌کند
  به اقوام در مورد افسردگی، اضطراب و افکار خودآزاری و خودکشی نوجوان بگویند، درحالی‌که نوجوان هرگز چنین علایمی نداشته است
  مواد خوراکیی به شریک زندگی خود بدهند که پیامدهایی جدی برای سلامت‌شان دارد (مثلا اگر عزیزشان دیابت دارد، به او قند می‌دهند)

• مورد غفلت بودن یا رها شدن توسط والدین
  از دست دادن یکی از عزیزان
  جراحی‌ها یا درمان‌های پزشکی گسترده

• اختلال شخصیت ضد اجتماعی
  اختلال شخصیت مرزی (BPD)
  اختلال شخصیت خودشیفته (NPD)