درس تاريخ هميشه تلخ بوده است ; اين که بدانيم فلان سلطان بن سلطان چه تعداد چشم از حدقه بيرون کشيد و چند تا مناره از کله آدمها ساخت، آيا باعث افزايش يارانه نقدي کسي مي شود؟! اينکه بدانيم فلان پادشاه محبوب که نام نيکش همه جا ورد زبان است هنوز، هم پدرش را کشته و هم پسرش را و در مجلسش، تعدادي آدمخوار داشته که با اشاره اي، مي ريختند و طرف را زنده زنده مي خوردند، آيا قيمت ارز و سکه را کاهش مي دهد؟! اينکه بدانيم سلسله هاي پادشاهي چطور آمدند و چطور رفتند، آيا کيفيت نان را بالا مي برد؟!  به اين ترتيب است که خيلي راحت به اين نتيجه مي رسيم که تاريخ اصولا دردي از ما دوا نمي کند و بايد آن را فراموش کنيم! البته اين تفکر جديدي نيست و در طول تاريخ از اين جور حرف ها زياد گفته شده اما متاسفانه، با کمال تاسف و تاثر فراوان گوش کسي بدهکار نبوده است. مي گويند زن بي سواد و بد اخلاق سقراط هميشه مي ناليده که سقراط به جاي اينکه وسايل آرامش و آسايش او را فراهم کند، براي او افتخار کسب مي کرده است يا مادر کارل مارکس گفته که کاش کارل به جاي نوشتن کتاب سرمايه، سرمايه اي فراهم مي کرد و به زندگي اش سر و سامان مي داد! تاريخ و اقتصاد و فلسفه و خيلي چيزهاي ديگر از اين دست، متاسفانه در مقابل اين سخنان به حق، مقاومت کرده اند و در طول تاريخ باقي مانده اند و متاسفانه براي ما به ارث رسيده اند ولي بايد کلکشان را کند ! احتمالا در طول اين سالها شنيده ايد که بسيار تاکيد شده که بايد شاهان را از کتاب هاي تاريخ اخراج کرد. خوب اين حرف درستي است که خوشبختانه چند روز پيش هم رئيس سازمان پژوهش و برنامه ريزي آموزشي آموزش و پرورش بر آن تاکيد کرد. حالا اين سوال پيش مي آيد که قرار است چه اتفاقي و چگونه بيفتد؟ بنا به گفته اين عزيز، در تغيير محتوايي کتاب تاريخ سلسله پادشاهان حذف مي شود نه شاهان! و...چه لزومي دارد که فتحعلي  شاه که بزرگ ترين خيانت را در عهدنامه ترکمنچاي انجام داده در کتاب تاريخ تشويق شود اما از يک پادشاه ديگر به شکل نکوهيده ياد شود.  راست مي گويد! خيلي ها مي گويند که فتحعلي شاه  بيش از حد تشويق شده و خيلي پررو شده است!  مي دانيد که تشويق زياد باعث مي شود که مثل شادي بعد از گل بعضي فوتباليست ها، شاهد صحنه هاي ناپسند باشيم. از همين رو با حذف سلسله ها، فتحعلي شاه را بايد ببريم در دوره اسکندر مقدوني بگذاريم تا رويش کم شود. بهترين راه براي خلاصي از دست تاريخ هم همين است.   نويسنده : محمد حسين روانبخش / روزنامه مردم سالاري