غیبت یکی از گناهان کبیره است که به شدت از آن نهی شده چراکه این معصیت بزرگ موجب ضایع شدن حقوق دیگران و بازی با آبروی افراد است. غیبت شالوده روابط انسانها را هدف قرار می دهد و موجب بدبینی افراد نسبت به هم میشود.
امام صادق علیه السلام در روایتی به معرفی ریشه های غیبت می پردازند. ایشان می فرمایند: اصل و ریشه غیبت به ده چیز برمی گردد:
1- خاموش کردن خشم
2- کمک به افرادی خاص
3- تهمت
4- تصدیق خبری که شنیده است بدون این که به واقع آگاه باشد
5- سوء ظن
6- حسادت
7- استهزاء
8- به شگفت آمدن از کسی
9- خستگی از کسی
10- و آراسته کردن خود پس اگر به دنبال سلامتی(از این موارد بودی)به جای مخلوق به یاد خالق باش ، پس در این صورت این ریشه ها برای تو به جای غیبت مایه عبرت می شود و جای گناه ثواب می شود

مصباح الشریعة ص 204)