-­ مصاحبه بینش­ گرا (روان پویایی)
-­ مصاحبه علامت­ گرا(توصیفی)

* مصاحبه بینش­ گرا :
این مصاحبه بر این نظر است که:
-­ تعارضات عمیقی که اغلب مربوط به دوران کودکی است به عوامل مزمن و آسیب­ زا تبدیل می شوند.
-­ این عوامل بر درون و ذهن فرد صدمه می­زند، اعمال و فعالیت­های او را مختل می­کند، ادراک وی را تخریب می­کند.
-­ و باعث بیماری، رفتارهای ناسازگارانه و رنج و ناراحتی فرد می­شود.
-­ در این مصاحبه تلاش می­شود پرده از تعارضات ناخودآگاه برداشته و این تعارضات به سطح آگاهی بیمار آورده شوند با این هدف که بیمار بتواند آنها را حل کند.
-­ معمولاً بیمار با استفاده از مکانیزم­های دفاعی ناخودآگاه در مقابل شرح و بیان این تعارضات مقاومت می­کند.
-­بنیان­گذار این نظریه زیگموند فردید است.

*روش­هایی که در مصاحبه بینش­ گرا استفاده می­شوند:
-­ تعبیر رویا و تداعی آزاد بیمار
-­ جستجو و کشف اضطراب ها
-رویا رو کردن بیمار با رفتارهایی که نسبت به درمانگر و دیگران ابراز می کند.
-مشخص کردن دفاعها تحلیل مقاومت بیمار نسبت به بحث در مورد تعارض هایش

*هدف مصاحبه­ گر :
هم تشخیص و هم درمان مصاحبه علامت­ گرا:

*­ مفهوم مصاحبه علامت­ گرا: اختلالات روانپزشکی که به صورت: -مجموعه­ ای از علائم، نشانه ­ها و رفتارها ظاهر شده -دوره­ای مشخص و قابل پیش­بینی دارد
-واکنش مشخص و خاصی نسبت به درمان نشان می­دهند.
-­ معمولاً یک رخداد خانوادگی می­باشد(وراثت و یادگیری نقش دارد)
-طبقه ­بندی بیشتر بر اساس ملاک­های بالینی است تا بر اساس آسیب زیر بنای فرض شده

*­ هدف مصاحبه علامت­ گرا:
- طبقه بندی شکایت ­ها و رفتارهای ناسازگارانه غیرانطباقی، براساس تشخیص معینی است با استفاده از ملاک­ های DSM-IV، چنین تشخیصی کمک می کند تا سیر آینده بیماری مشخص شود و موثرترین روش­های درمانی بطور تجربی انتخاب شوند در حالی که در مورد علل بیماری صحبتی به میان نمی ­آید.

*­روش مصاحبه علامت­ گرا:
- مشاهده رفتارهای بیمار و برانگیختن وی برای توصیف دقیق مشکلاتش می باشد.
- سپس به منظور تشخیص توصیفی(اختلالات محور I و II در DSMIV) مشاهداتش را به زبان نشانه­ ها و علائم ترجمه می­ کند.
- همچنین،مهارت های مقابله ­ای و سازگاری بیمار و طریقه شخصی مواجهه بیمار با اختلالاتش را ارزیابی می­ کند.
- و وضعیت پزشکی بیمار و مشکلات روانی- اجتماعی و محیطی بیمار را بررسی می­کند.

*بطور خلاصه می­ توان گفت:
- مصاحبه بینش­ گرا با رویکردی تفسیری، علائم و نشانه­ ها و رفتارهای بیمار را توضیح می­دهد.
- مصاحبه علامت­ گرا با رویکرد توصیفی، علائم و نشانه ­ها را به ملاک­ های اختلال، طبقه­ بندی می­کند.

*اگر بخواهیم بیماری را بصورت تلفیقی از دو مصاحبه درمان کنیم باید گفت:
- ابتدا از طریق مصاحبه علامت­ گرا و با استفاده از ملاک­های شخصی محور I و II در DSMIV یک بیماری اساسی روانپزشکی و اختلال شخصیت تشخیص داده می­شود.
-­ چنانچه بعد از درمان هنوز تعارض­ های بین فردی ادامه داشت یا به سطح آگاهی رسید. در مرحله دوم مصاحبه­ گر می­تواند مصاحبه بینش­ گرا را شروع کند و به این ترتیب مصاحبه علامت گرا را کامل کند.

2-چهار جزء مصاحبه :
در مصاحبه تشخیص بیمار را در چهار بعد بررسی می­کنیم.
رابطه:
- منظور از رابطه چگونگی برقراری ارتباط بین بیمار و مصاحبه­ گر است.
- ­در مصاحبه بینش­ گرا، مفهوم رابطه براساس الگوی انتقال و انتقال متقابل است بنابراین تکرار روابط کودکانه در گذشته در جریان مصاحبه جستجو می­شود.
- در مصاحبه علامت­ گرا (توصیفی)، مفهوم رابطه را شامل: تعامل بین مصاحبه­ گر و بیمار می­ دانند که از درک و فهم بسوی اعتماد پیشرفت می­کند.

تکنیک :
- منظور از تکنیک، شیوه­ هایی است که مصاحبه­ گر استفاده می­کند تا رابطه را ایجاد کند و اطلاعات را کسب کند.
- مصاحبه ­گر بینش­گر از تکنیک هایی مثل تداعی آزاد، رویاروکردن و تفسیر استفاده می­ کند تا تعارضات ناخودآگاه را آشکار کند.
- مصاحبه علامت­ گرا بر تکنیک هایی تاکید دارد تا علائم و نشانه­ ها، رفتارها و اختلال در کارکردهای روانی را ارزیابی کند.

وضعیت روانی
- منظور از وضعیت روانی، حالت کلی روانی فرد به هنگامی است که با او صحبت می­شود.
- باید توجه شود که آیا پاسخ­ های مراجع واضح ­اند یا مهم، یادآوری سریع است یا آهسته، بیمار عصبانی است یا خوشحال، بدبین پنهان کار است یا راحت درک، افکار واقع­گرانه اند یا عجیب و غریب.
- مصاحبه­ گر علامت ­گرا بر کارکردهایی مانند رفتار روانی حرکتی، گفتار، تفکر، عاطفه، خلق و محتوای فکر، حافظه، جهت­ یابی بینش و قضاوت متمرکز می­کند.
- مصاحبه بینش­ گرا، مکانیزمهای دفاعی و تعارضات زمینه­ ای را هم مشخص می­کند.

تشخیص
- هر چه مصاحبه­ گر درباره­ ی توانایی­ ها، نقاط ضعف، ناراحتی­ ها و رنج­ های بیمار بیشتر بداند، بهتر می­تواند یک تشخیص صحیح و دقیق را مطرح کند.
- این بستگی دارد به باتجربه بودن مصاحبه­ گر، هر چه مصاحبه­ گر با تجربه­ تر باشد و هرچه در مورد اختلالات، عوامل استرس ­زا و مهارتهای مقابله ­ای بیشتر بداند بهتر می ­تواند، آنها را ارزیابی کند.

- مصاحبه بینش­ گرا: تشخیص به منظور فرمول بندی روان پویایی، تعارض ها و الگوهای رفتاری ناخودآگاه مشخص می­شوند. - مصاحبه علامت­ گرا: تشخیص، مجموعه ای از علائم و نشانه ­هایی که با ملاک های تشخیصی اختلالات معیاربندی شده متناسب باشند جمع ­آوری می­شوند.

3-رویکردهای چند مرحله ­ای
مصاحبه
- مصاحبه فرآیندی است که در زمان حال رخ می­دهد.
- مصاحبه به سه مرحله تقسیم می­شود: (شروع و بازگشایی- مرحله میانی- مرحله پایانی مصاحبه)
اهداف مرحله شروع یا بازگشایی:
- مصاحبه ­گر بیمار را آماده می­کند رابطه را ایجاد می­کند و بیمار را برای وظیفه اصلی مصاحبه آماده می­کند.

اهداف مرحله میانی:
- بیشترین زمان مصاحبه را به خود اختصاص می دهد.

اهداف مرحله پایانی:
- مصاحبه­ گر، بیمار را برای تمام شدن مصاحبه آماده می­کند، او مطالب بسیار هیجان انگیز را مطرح نمی ­کند.
- آنچه از مصاحبه بدست آورده و همچنین دورنمایی از آینده بیمار را به طور خلاصه در اختیار بیمار قرار می­ دهد. به طور خلاصه می­توان گفت: در مصاحبه5 مرحله وجود دارد.
- آماده کردن و غربال مشکل
- پی­گیری نظرات اولیه
- تاریخچه روانپزشکی
- تشخیص پسخوراند
- پیش آگهی و تعیین برنامه درمانی

4-مصاحبه اختصاص ویژه اختلال
- پیامد کوتاه مدت: باید توجه داشت که آیا بیمار در فرایند مصاحبه شرکت می­کند و اطلاعات مناسب و سودمندی می­دهد.
- پیامد بلندمدت: آیا بیمار بعد از اولین جلسه در درمان همکاری دارد و کارکردهایش بهبود یافته آیا رویکرد به کار گرفته شده موثر بوده یا خیر؟