می‌توان گفت بیماری وسواس ریشه در اضطراب افراد دارد و به‌طور کلی عوامل اضطرابی، تشدیدکننده‌ آن هستند. به همین دلیل باید برای کاهش اضطراب اقدام کرد و آرامش را به زندگی بازگرداند.
دو نوع درمان مؤثر در وسواس وجود دارد؛ درمان رفتاری و درمان دارویی. تجربیات نشان می‌دهند درمان ترکیبی نتیجه‌ بهتری را به دنبال دارد. به این مفهوم که مصرف دارو سبب می‌شود فرد سریع‌تر به نتیجه برسد و رفتاردرمانی هم نتیجه‌ ماندگاری را برای او به دنبال خواهد داشت. اگر این دو نوع درمان، همراه هم باشند به درمان نهایی بیماری کمک شایانی می‌کنند.
اگر این بیماری و درمان آن جدی گرفته شود، حداقل دوره‌ درمان آن چیزی حدود یک سال خواهد بود. پس باید با وقت‌گذاشتن و حوصله به درمان این بیماری پرداخت.

باید توجه داشت عوامل متفاوتی در میزان بروز این بیماری مؤثر هستند. وسواس، بیشتر، در افرادی خود را نشان می‌دهد که در دهه‌ی بیست تا سی زندگی خود هستند. در خانم‌ها درصد بالاتری را نسبت به آقایان نشان می‌دهد.
در افراد مجرد بیشتر از افراد متأهل است. اما در هر صورت، افراد وسواس فارغ از سن و جنس و شرایط زندگی‌شان به کمک و همراهی اعضای خانواده‌ی خود برای رهایی از آنچه رنج می‌برند نیاز دارند و در این صورت مطمئناً به نتایج دلخواه خواهند رسید.
در نهایت، جدی‌ بودن بیمار در روند درمان و پی‌گیری دوره‌های درمانی در بهبود او تأثیر غیر‌قابل‌انکاری خواهد داشت و اگر بیمار خود بخواهد به تنهایی به مداوا بپردازد، بعید است به نتیجه‌ای دست پیدا کند.
كانال ميگنا
به نقل از سپيده دانايي