گرايش به جنس مخالف از كودكي با انسان همراه است اما در سنين بلوغ به دليل تغييرات شيميايي و فيزيولوژيكي بدن كه در نتيجه آزادسازي هورمونها به وجود ميآيد، تشديد شده و در مسير ارضاي غرايز جنسي قرار ميگيرد. چنانچه آدمي در مديريت اين ميل، دچار افراط يا تفريط شده و از ريل اعتدال خارج شود، از آسيبهاي رواني و اجتماعي زيانبخش آن،گريز و گزيري نخواهد داشت.
گرايش به جنس مخالف، در قالب دوستي دختر و پسر و اغلب به صورت پنهاني ظهور ميكند.
خداوندي كه انسان را خلق نموده نه تنها خود بهتر از هركس ديگري ميداند كه انسان به جنس مخالف نياز دارد، بلكه ميفرمايد: خودم در قوانين تكويني خلقتم، و بر اساس علم و حكمتم اين غريزه و محبت را به شما دادهام.
در آيه 5 از سوره مائده ابتدا ميفرمايد «أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبات»، يعني آنچه پاك، طاهر، نيكو و مفيد است را بر شما حلال نمودم. سپس به برخي از نيازهاي ضروري مانند «خوردن» اشاره نموده و پس از بيان حكم آنها، به نياز «مرد و زن» به يك ديگر پرداخته است و پس از بيان ضرورت برقراري روابط و انحصار نيكو و حلال بودن آن به شكل ازدواج (نكاح)، تأكيد ميفرمايد: «غَيْرَ مُسافِحينَ وَ لا مُتَّخِذي أَخْدان»، يعني اين رابطه نبايد به شكل رفيقگيري [همان دوست دختر و پسر] و زناكاري باشد.
خداوندي كه انسان را خلق نموده و راههاي رسيدن به كمال و سعادت دنيا و آخرت را به نشان داده و با بيان چگونگي روابط انسان با هر شخص، جامعه يا موضوعي به گونهاي كه هم رفع نيازش را نمايد و سبب كمالش گردد قوانيني وضع نموده است، نه تنها خود بهتر از هر كس ديگري ميداند كه انسان [اعم از مذكر يا مونث] به جنس مخالف نياز دارد، بلكه ميفرمايد: خودم در قوانين تكويني خلقتم، و بر اساس علم و حكمتم اين غريزه و محبت را به شما دادهام. هم چنان كه نياز و محبت چيزهاي ديگري را نيز بر شما قرار دادهام.
اما اگر انسان براي رفع هر نيازش بدون هيچ قانوني كه منتج به فايده او شود عمل كند، از تعقل و اراده خود كه وجه متمايز او با حيوانات است، هيچ بهرهاي نميبرد و لذا چون حيوانات و بلكه پستتر ميگردد [كالانعام بل هم اضل]. لذا براي هر فعلي قانوني وضع نمود و در اين قانون بهترينها را حلال و مضرات را حرام نمود. يا به تعبيري ديگر، اصلها را حلال و بدلهاي تقلبي را حرام نمود.
البته اگر دقت فرماييد در ادامه نيز مي فرمايد: هركس كافر شود، يعني ايمان و قوانين اسلامي را بپوشاند، يا به تعبير عمل نكند، «حَبِطَ عَمَلُه» - عملش تباه ميشود. يعني تلاشش به جايي نميرسد و فايدهاي نميبرد و در نتيجه در آخرت نيز «مِنَ الْخاسِرين» - يعني از زيانكاران خواهد بود. و ما امروز در سرتاسر عالم و در جامعهي خودمان نيز شاهديم كه روابط زن و مرد به شكل دوست، هيچگاه سرانجام نيكويي براي طرفين نداشته است.
دوست دختر نگيريد سوره المائدة - آيه 5
الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حِلٌّ لَّكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلُّ لَّهُمْ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُۆْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلاَ مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ وَمَن يَكْفُرْ بِالإِيمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ .
امروز چيزهاى پاكيزه براى شما حلال شده و طعام كسانى كه اهل كتابند براى شما حلال و طعام شما براى آنان حلال است و [بر شما حلال است ازدواج با] زنان پاكدامن از مسلمان و زنان پاكدامن از كسانى كه پيش از شما كتاب [آسمانى] به آنان داده شده به شرط آنكه مهرهايشان را به ايشان بدهيد در حالى كه خود پاكدامن باشيد نه زناكار و نه آنكه زنان را در پنهانى دوست خود بگيريد و هر كس در ايمان خود شك كند قطعا عملش تباه شده و در آخرت از زيانكاران است.
دوست پسر نداشته باشيد سوره النساء - آيه 25
وَ مَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلًا أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُۆْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُۆْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَن تَصْبِرُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ.
و هركس از شما از نظر مالى نمىتواند زنان [آزاد] پاكدامن با ايمان را به همسرى [خود] درآورد پس با دختران جوانسال با ايمان شما كه مالك آنان هستيد [ازدواج كند] و خدا به ايمان شما داناتر است [همه] از يكديگريد پس آنان را با اجازه خانوادهشان به همسرى [خود] درآوريد و مهرشان را به طور پسنديده به آنان بدهيد [به شرط آنكه] پاكدامن باشند نه زناكار و دوستگيران پنهانى نباشند پس چون به ازدواج [شما] درآمدند اگر مرتكب فحشا شدند پس بر آنان نيمى از عذاب [=مجازات] زنان آزاد است اين [پيشنهاد زناشويى با كنيزان] براى كسى از شماست كه از آلايش گناه بيم دارد و صبر كردن براى شما بهتر است و خداوند آمرزنده مهربان است.
-