به گزارش ایسنا، محققان حاضر در این مطالعه بر این باورند درک بهتر چگونگی ارزیابی مغز انسان از زمان، هنگام اتخاذ تصمیم‌ها، نشان می‌دهد چگونه کارکردهای نادرست نواحی خاصی از مغز تصمیم‌گیری را برای افراد مبتلا به اختلال‌های عصبی مانند اسکیزوفرنی یا اشخاص با آسیب‌های مغزی، دشوارتر می‌کند.
محقق ارشد این مطالعه به نام رضا شادمهر، پروفسور مهندسی زیست‌پزشکی و علوم اعصاب دانشگاه جانز هاپکینز و تیمش به دنبال درک دلیل تمایل تعدادی از افراد برای انتظارکشیدن و عدم وجود چنین تمایلی در دیگران بودند. تیم شادمهر در این پروژه از حرکات بسیار ساده چشم موسوم به «ساکادها» استفاده کرد.
ساکادها حرکاتی هستند که چشم‌ها به هنگام تمرکز روی یک مولفه و سپس مولفه دیگر، انجام می‌دهند. شادمهر گفت: ساکادها احتمالا سریع‌ترین حرکات بدن هستند و ظرف چند میلی‌ثانیه رخ می‌دهند. ساکادهای انسانی در دوران نوجوانی سریع‌ترین حرکات را دارند و با بالارفتن سن، حرکتشان کند می‌شود.
در تحقیقات پیشین، این دانشمند ایرانی و تیم علمی‌اش نشان داده بودند سرعتی که افراد با آن حرکت می‌کنند، می‌تواند انعکاسی از شیوه محاسبات مغز در مورد زمان باشد. در مطالعه کنونی، تیم وی به دنبال آزمایش این ایده بود که تفاوت در چگونگی حرکت سوژه‌های حاضر در آزمایشات آن‌ها، بازتابی از تفاوت در چگونگی ارزیابی آن‌ها از زمان است.
جزئیات این مطالعه در The Journal of Neuroscienceمنتشر شد.
دریافت صفحه با کد QR