به گزارش میگنا، دکتر بهرام عین الهی در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: سند آمایش جغرافیایی به این معناست که به هر استان با توجه به استعدادهای موجود در آن استان در زمینه علوم پزشکی اعتبارات لازم و امکانات مرتبط داده شود تا هر دانشگاه علوم پزشکی در زمینه‌ای مشخص تقویت شود.

وی اظهار کرد: درست نیست که تمام امکانات آموزشی موجود در کشور تنها به شهرهای مادر اختصاص پیدا کند بلکه لازم است در زمینه تقسیم منابع و امکانات بین دانشگاه‌های علوم پزشکی با توجه به استعداد هر یک به عدالت تعلق گیرد. وی با اشاره به اینکه ماموریت گرایی به عنوان یک اصل در طرح آمایش باید مدنظر قرار گیرد، تصریح کرد: باید توجه داشت که رشته ‌های علوم پزشکی لازم است در تمامی مناطق کشور ارایه شود اما اگر گسترش کمی رشته و دانشگاه‌ها با ماموریت گرایی همراه باشد ضرری برای آموزش علوم پزشکی نخواهد داشت.

به گفته عین‌الهی، همچنین باید توجه داشت که کیفیت با محدودیت کمی به دست نمی‌آید زیرا پیش از انقلاب با اینکه تعداد محدودی دانشگاه علوم پزشکی در کشور بود اما کیفیت چندانی در ارائه این علوم و سطح سلامت جامعه ایجاد نشده بود.

وی با تاکید بر اینکه در کشورهای پیشرفته جهان نیز کیفیت در کنار گسترش کمی دانشگاه‌ها وجود دارد خاطر نشان کرد: بنابراین نه تنها کیفیت با کمیت در تعارض نیست بله کیفیت در گروی کمیت است، زیرا این گسترش دانشگاه‌های علوم پزشکی می‌تواند رقابت را بین آنها افزایش دهد که در نهایت به بهبود وضعیت ارائه علوم پزشکی در کشور می‌انجامد.

رئیس انجمن آموزش علوم پزشکی با اشاره به اینکه مهمترین عامل در بهبود کیفی دانشگاه‌ها، هیئت علمی و استادان هستند، گفت: اجرای طرح آمایش سرزمین و ماموریت‌گراکردن دانشگاه‌های علوم پزشکی نمی‌تواند به این معنا باشد که برخی رشته‌های علوم پزشکی در برخی دانشگاه‌ها دایر شود زیرا وضع موجود قابل تغییر نیست بلکه برای اجرای این طرح لازم است توانمندی‌های هر استان با توجه به نیازهای مردم در آن استان تقویت شود.
وی با اشاره به اینکه به عنوان نمونه استان یزد در طب کار و دیابت و استان اصفهان در زمینه بیماری‌های پوستی می‌تواند ماموریت آموزشی خاص داشته باشند، خاطر نشان کرد: اجرای طرح آمایش نیازمند کارشناسی و بررسی دقیق توانمندی‌ها هر استان است و در صورت اجرا می‌تواند تاثیر عمده‌ای در بهبود کیفی آموزش علوم پزشکی داشته باشد.