به گزارش ایسنا، هیچ یک از این مردان قادر به تولید اسپرم به اندازه کافی طبیعی نبودند. دانشمندان معتقدند در آینده این روش، امید جدیدی را برای درمان مردان نابارور و همچنین ابزار نوینی را برای مطالعه رشد اسپرم و درمان‌های ناباروری مردان در اختیار می‌گذارد.

دکتر «ریجو پرا» از «موسسه زیست‌شناسی سلول بنیادی و پزشکی تولید مثل» در دانشگاه استنفورد و رهبر ارشد این مطالعه، مدعی است این نخستین دستاوردی است که مدلی آزمایشگاهی را برای مطالعه رشد اسپرم در اختیار می‌گذارد. وی بر این باور است یافته‌های جدید دارای کاربردهایی بالقوه برای درما‌ن‌های سلول‌محور در کلینیک، برای مثال تولید کیفیت بالاتر و تعداد بیشتر اسپرم در یک ظرف آزمایشگاهی است.

همچنین می‌توان سلول‌های جنسی مشتق‌شده از سلول بنیادی را به بیضه مردان دارای مشکلات تولید اسپرم پیوند زد. در این مطالعه، سه مرد نابارور دارای نواحی گم‌شده دی‌ان‌ای کروموزوم Y بودند که این موضوع با تولید معدود یا صفر اسپرم مرتبط بود. محققان سلول‌های بافت همبند فیبروبلاست مشتق‌شده از نمونه‌های پوستی که از این مردان به منظور تبدیل آن‌ها به سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPS) گرفته شده بود، از لحاظ ژنتیکی اصلاح کردند.

این‌ مولفه‌ها سلول‌های بالغی هستند که ساعت رشدشان به عقب بازگشته به طوری که دارای ویژگی‌های سلول‌های بنیادی جنینی هستند و می‌توانند به هر نوع بافتی در بدن تبدیل شوند. در آزمایش‌های انجام‌شده، سلول‌های iPS که توسط نقص ژنتیکی کروموزوم Y تباه شده بودند، برای تشکیل اسپرم در یک ظرف آزمایشگاهی قرار گرفتند، اما پس از پیوند‌خوردن به موش‌ها، به پیش‌سازهای سلول اسپرم تبدیل شدند.
جزئیات این دستاورد علمی که در مجله Cell Reports منتشر شد، نشان می‌دهد ناباروری کروموزوم Yنسبتا دیر و در فرآینده بالغ‌شدن سلول‌های اسپرم رخ می‌دهد.