برخی از اختلالات روانی ، در نخستین نگاه ، چندان جلب نظر نمی کنند و نشانه های آن چنان آشکار نیست که هر کس متوجه وجود بیماری در فـرد شود . شخص بیمار هم ، از بیماری خویش آگاه نیست و ذهنیـت و رفتارهای خویش را مناسب می پندارد اما این اختلالات موجب ناراحتی و مشکلات فراوانی بـرای اطرافیان بیمار و سبب ناکامی ها و شکست های متعدد بـرای خود بیمار می شود .
مهم تـریـن ویـژگی همه انواع « اختلالات شخصیـت » عبارت است از : ذهـنیـت انعطاف ناپـذیـر و رفتارهای محدود که در این مورد فرد مبتلا در برابر همه رویدادها و مسائل متنوع زندگی رفتارهای بی انعطافی را نشان می دهد که عموما به شکست او می انجامد،هرچند که از ظرفیت هوشی کافی برخوردار است . اگر چه اطرافیان وی سریعا به نابه هنجار بودن دیدگاه و رفتار فرد مبتلا پی می برند ، اما او خود و جنبـه های شخصیتی اش را سالم و طبیعی می پنـدارد و صلاح اندیشی دیگران را ناشی از ناآگاهی و یا سوءنیت آنان می انگارد .
اختلالات شخصیت عبارتند از مجموعه اختلال‌های روان شناختی که ویژگی اصلی آن‌ها رفتارهای خشک و غیر قابل انعطاف است. این رفتارها به اشخاص آسیب می‌رساند، چون مانع سازگاری آن‌ها با الزام‌های زندگی روزانه می‌شود و روابط آن‌ها را با دیگران مختل می‌سازد.