به گفته متخصصان، نوزادان به طور طبيعي تمايل به مکيدن دارند و اين امر باعث مي شود انگشت شست خود را در دهان بگذارند. از طرفي کودکان کنجکاو با در دهان گذاشتن اشياي اطراف خود، سعي در يادگيري و کسب تجربه دارند.

کودکان براي آرام کردن خود هنگام استرس، خواب يا براي سرگرمي شست خود را مي مکند. مشکلاتي که به علت اين عادت به وجود مي آيد: عادت مکيدن شست تا زماني که کودک دندان دائمي دربياورد، مشکل ساز نيست.

پس از درآمدن دندان جلو، اگر کودک شست خود را بمکد، احتمال خرگوشي شدن دندان هاي جلو وجود دارد و کودک در آينده به ارتودنسي نياز پيدا مي کند.

گاهي نيز کودک در درست تلفظ کردن کلمات با مشکل روبه رو مي شود. مشکل ديگر، رشد غيرطبيعي دهان، ناهماهنگي در فک پايين و ايجاد تغيير در کام دهان است.

بيشتر کودکان بين سنين ۲ تا ۴ سالگي، مکيدن شست را ترک مي کنند اما برخي تا ۵ سالگي اين عادت را ادامه مي دهند. براي ترک اين عادت، اولين گام توضيح عوارض اين عادت به کودک است. تشخيص دادن علت اين عادت مي تواند مفيد باشد.

به عنوان مثال، اگر کودک به علت اضطرابي که دارد، شست خود را مي مکد، مي توانيد به او يک اسباب بازي بدهيد تا او آرام شود و شست خود را نمکد.

مترجم : عليرضا / خراسان