به گزارش ساینس، این مطالعات که روی بیش از 5.7 میلیون کودک دانمارکی، سوئدی، استرالیایی و نروژی صورت گرفته نشان می دهد که سن والدین تاثیر به سزایی در احتمال ابتلا به اتیسم دارد.

کم سن و سال بودن مادران یا سن زیاد والدین در افزایش احتمال بروز اتیسم موثر است؛ علاوه بر این، اختلاف سنی بیش از 10 سال در والدین نیز می تواند احتمال بروز این اختلال عصبی را افزایش دهد.

محققان احتمال می دهند که ارتباط سن والدین با کودک مبتلا به اتیسم، به دلیل جهش ژنتیکی باشد ولی علت قطعی این موضوع در پرده ای از ابهام قرار دارد.

اتیسم یک اختلال عصبی است که عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. این معلولیت رشدی معمولا در سه سال اول زندگی به طور کامل آشکار می شود. معمولا این سه سال اول، دوره طلایی قلمداد می شود و چنانچه در این دوره مربیان و والدین کودک این عارضه را شناسایی کنند و در صورت درمان و رسیدگی می توان کودک را به مدرسه فرستاد و مهارت های زیادی را به او آموخت.

به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها از هر 68 کودک در سراسر جهان، یک نفر به اختلال اتیسم (ASD) مبتلا است.احتمال بروز این بیماری در تمام گروه های نژادی، قومی، اجتماعی و اقتصادی وجود دارد

اتیسم در پسران (از هر 42 پسر یک نفر) شایع تر از دختران (از هر 189 نفر یک نفر) است

تحقیقات انجام شده در آسیا، اروپا و آمریکای شمالی، شمار کودکان مبتلا را حدود یک درصد و در کره جنوبی حدود 2.6 درصد نشان می دهد

نتایج این تحقیقات در نشریه Molecular Psychiatry منتشر شده است.