مادرانی که در دوران بارداری تحت استرس و تنش های بیشتری قرار دارند ، احتمال اینکه فرزندانشان دچار مشکلات رفتاری از قبیل ختلال نقص توجه ناشی از بیش فعالی (ADHD)  شوند ،  بیشتر است . به گزارش سایت پزشکان بدون مرز  ،  روانپزشکان می گویند وجود هورمون های استرس در رحم در دوران بارداری عامل اصلی این ارتباط است. در این مطالعات روانپزشکان هزاران نوزاد را از زمان تولد تا وقتی به سن مدرسه رسیدند، تحت آزمایش قرار دادند. آنها دریافتند که این هورمونها احتمال ابتلای کودک به اختلال نقص توجه ناشی از بیش فعالی (ADHD) و سایر مشکلات رفتاری را در سنین بالاتر افزایش می دهد. ختلال نقص توجه ناشی از بیش فعالی (ADHD) ، اختلالی است که در آن پرتحرکی ، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد . ۳ تا ۵ درصد کودکان به این اختلال مبتلا هستند و در پسرها شایع تر است . ممکن است در بعضی بیشتر علائم پرتحرکی و رفتارهای ناگهانی و در گروهی علائم بی توجهی بیشتر دیده شود . علائم این بیماری قبل از ۷ سالگی شروع می شود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می گردد .  علائم بارزADHD شامل کاهش توان تمرکز، بیش فعالی و فقدان خودداری است. بنابراین گزارش هورمونهای استرس همچنین می توانند روی سایر جنبه های رشد کودک تاثیر نامطلوب برجای بگذارند.
دکتر آلینا رودریگیوز در انستیتو روانپزشکی کالج کینگ لندن در بررسی های خود بیش از ۱۷۰۰ مادر و کودکان آنها را تحت مطالعه قرار دادند.  این بررسی ها تایید می کند مادرانی که در دوران بارداری تحت استرس قرار می گیرند یا با مشکل شکست و آسیب روابط مواجه هستند بیشتر احتمال دارد که کودکان سرکش و کم طاقت و پرخاشگر بدنیا بیاورند. این کودکان همچنین بیشتر احتمال دارد که به جای یکدست کارهای خود را با دو دست انجام دهند. برای مثال برخی از کارها را با دست راست و برخی دیگر را با دست چپ انجام می دهند. این کودکان در عین حال دچار مشکلات احساسی دیگری نیز می شوند. نتایج این بررسیها در کنفرانس سالانه انجمن روانشناسی انگلیس در گلاسگو ارائه شده است.