مهران سلیمانی در گفت‌وگو با ایسنا، بر لزوم فرهنگ‌سازی در خصوص بیماری اوتیسم در جامعه تاکید کرد و گفت: به دلیل عدم مراجعه و همکاری برخی خانواده‌ها، آمار دقیقی از بیماران اوتیسم حتی در سطح استان وجود ندارد و خدمات به همه مبتلایان به این بیماری ارائه نمی‌شود.

وی با بیان اینکه بیماری اوتیسم می‌تواند دلایل و عوامل بسیاری داشته باشد، گفت: علت این بیماری کاملا مشخص نیست و بیشتر عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن دخالت دارند. از عوامل دیگر این بیماری می‌توان به مشکلات دوران بارداری و حمله‌های عصبی نیز اشاره کرد.

وی افزود: این بیماری در پسران شایع‌تر از دختران است و علت مشخص و علمی در این زمینه که چرا این بیماری در پسران شایع است وجود ندارد. از جمله علائم این بیماری نیز می‌توان به عدم ارتباط صحیح، ناتوانی در گفتن اسم و برقراری ارتباط چشمی، اجتناب از نوازش شدن و بغل شدن، مشکلات گفتاری، رفتارهای تکراری، علایق و بازی‌های تکراری اشاره کرد.

وی درخصوص راه درمان این بیماری تصریح کرد: فرایند درمانی مشخصی برای این بیماری مشخص نشده اما از جمله فرایندهای درمانی که برای این نوع بیماری در پیش می‌گیرند می‌توان به آموزش، توانبخشی، کار درمانی، مداخلات روانشناختی، بازی درمانی و موسیقی درمانی اشاره کرد.

سلیمانی با اشاره به اینکه خدمات درمانی و بیمه‌های تکمیلی از این بیماری در برخی زمینه‌ها حمایت می‌کنند، افزود: مبتلایان به اوتیسم در پروسه درمانی خودشان نیاز به کار درمانی، گفتار درمانی، رفتار درمانی و سایر درمان‌ها دارند که این فرآیندهای درمانی هزینه‌بر است، اما هنوز هیچ اقدام رسمی برای تحت پوشش قرار دادن این بیماری صورت نگرفته است.

وی افزود: 70 تا 80 درصد این بیماران عقب مانده ذهنی در درجات مختلف هستند، 20 تا 30 درصدشان دارای هوش طبیعی یا حتی بیشتر بوده و پنج درصد این بیماران دارای هوش و توانایی خاص در یک زمینه هستند. تعداد زیادی از این کودکان در مدارس کودکان استثنایی کم توان ذهنی و تعداد کمی در مدارس عادی تحصیل می کنند.

این روانشناس و گفتاردرمانگر با بیان اینکه با توجه به گزارشات اخیر این بیماری نسبت به دهه‌های قبل افزایش پیدا کرده است، اظهار کرد: به علت ناشناخته بودن علت بیماری، پیشگیری اولیه مقدور نیست، اما پیشگیری‌های ثانویه امکان پذیر و حتی تاثیرگذار است.