یک گروه از پژوهشگران بین‌المللی به سرپرستی دانشگاه گرانادا توانسته‌اند برای اولین بار به‌صورت علمی ثابت کنند که افسردگی چیزی بیش از یک اختلال روانی است: این اختلال سبب تغییرات مهمی در استرس اکسیداتیو می‌شود و باید به آن به‌عنوان یک بیماری سیستماتیک نگاه کرد که بر کل ارگانیسم بدن تاثیر می‌گذارد.

این تحقیق یک متاآنالیز است که بر پایه 29 مطالعه گذشته و بر اساس مشارکت 3 هزار و 961 نفر شکل‌گرفته و اولین پژوهش دقیقی است که در نوع خود به بررسی ارگانیسم افرادی می‌پردازد که از افسردگی رنج می‌برند.

این مطالعه به بررسی عدم تعادل میان افزایش مجزای عوامل مختلف استرس اکسیداتیو (به‌طور مشخص درباره مالون دی آلدئید؛ به‌عنوان نشانگر کاهش اکسیداسیون در غشای سلولی) و کاهش مواد آنتی‌اکسیدان (مانند اسید اوریک، روی و آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز) می‌پردازد.

پژوهشگران در پی اثبات این مسئله بودند که سطح مالون دی‌آلدئید در بیمارانی که درمان‌های معمول افسردگی را دریافت می‌کنند و به حالت عادی برمی‌گردند، به‌طور چشمگیری کاهش پیدا می‌کند و در همین زمان، میزان روی و اسید اوریک تا به سطح طبیعی (چیزی که در مورد آنزیم سوپر اکسید دسموتاز رخ نمی‌دهد) افزایش می‌یابد.
این نتایج می‌تواند رابطه به‌شدت معناداری بین افسردگی و بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان را به نمایش بگذارد و این‌که چرا افرادی که دچار افسردگی هستند در سنین جوان‌تری می‌میرند. در همین زمان این تحقیق می‌تواند به اهداف درمانی جدیدی برای جلوگیری و درمان افسردگی را محقق سازد.

منبع: healthcareasia