ميگنا: نیسا محمودی روانشناس در گفت‌وگو با  باشگاه خبرنگاران گفت: استقلال یک زن تا زمانی که به چارچوب وظایف و مصالح زندگی زناشویی لطمه وارد نکند، معمولا از سوی مردها مورد پذیرش واقع می‌شود.

 

وی در ادامه افزود: استقلال یعنی فرد از توانمندی‌هایش برای مهیا کردن آرامش خود و اطرافیانش استفاده کند. فعالیت‌های اجتماعی و استقلال زنان در خانواده ها می تواند تبعات متفاوتی را در بر گیرد.

 

محمودی تصریح کرد: آقایان دوست دارند همسرشان از آنها کمک بگیرند. در واقع غریزه قدرت طلبی و اعتماد به نفس مرد زمانی تقویت می شود که حس کند همسرش به او متکی است.

 

این روانشناس اظهار کرد: مردها احساس قدرت را دوست دارند و اگر همسر آنها بخواهد با استقلال بیش از حد آنان را تحت سلطه قرار دهد برای آنان بسیار آزار دهنده خواهد بود ،همچنین این مسئله می تواند موجب بی‌تعهدی و فراموش کردن نقش مردان در خانواده شود.

 

وی در خصوص آثار استقلال بیش از حد زنان در خانواده بیان کرد: تداخل و تغییر جایگاه زن و مرد در زندگی زناشویی مشکلات و آثار سو بر جای می گذارد. همچنین عدم تعریف وظایف والدین در خانواده، فرزندانشان را مستقیما تحت تاثیر قرار خواهد داد.

 

محمودی در خصوص نگرش مردها به زنان ضعیف و ناتوان تصریح کرد: خانم های دارای اختلال شخصیت وابسته که عمدتا باید ریشه اش را درکودکی آنها جستجو کرد، برای مردها هیچ جذابیتی ندارند و بالعکس مردها دوست دارند، همسرشان بتوانند خود به نحو مطلوب از عهده کارهایشان بر بیایند.

 

وی در مورد نقش مادران مستقل و فعال در تربیت فرزندان اظهار داشت: چنین مادرانی فرزندان مستقل تربیت می کنند. کودکان در این خانواده ها از بدو تولد یاد می گیرند که انجام کارهای شخصیشان را برعهده بگیرند؛ البته این بدان معنا نیست که مادران خانه‌دار توانایی پرورش چنین فرزندانی ندارند.

 

وی اضافه کرد: کودکانی که مادران شاغل در بیرون از خانه دارند، اگر از نظر نیازهای عاطفی و روحی توسط والدین حمایت نشوند بسیار آسیب‌پذیر خواهند شد.

 

این روانشناس با تاکید بر نقش سوءظن، شرایط بد محیطی و تجارب تلخ اطرافیان در ایجاد سلب استقلال و فعالیت زنان توسط همسرانشان ابراز کرد: مردان مستبد و خودرأی که دوست دارند به طور کلی استقلال همسرانشان را از آنها سلب کنند، از همان آغاز به شکست زندگی زناشویی خود دامن می‌زنند.

 

این متخصص توصیه می‌کند: چنین افرادی به وسیله مشاوره و با یادگیری مهارت های ارتباطی و رفتاری و نیز کنترل خشم اصلاح شوند تا عامل انتقال ویژگی سلطه‌جویی به فرزندان خود نباشند.