ميگنا: به تازگی در محافل روان شناسي كشور شاهد رواج پديده اي تحت عنوان روانشناسان کافی‌شاپی هستيم!

روان شناسان يا مشاوراني که مطب يا دفاتر رسمي برای مشاوره ندارند ناچارند با مراجعان خود در محيطهاي غيررسمي مثل کافی‌شاپ‌ها، مهماني حتي پارك ها و منازل قرار بگذارند! حتی در برخی موارد گفته شده آنها دارای رزومه‌های دانشگاهی هم نیستند!

اين روان شناس نماها با بهره گيري يا تقليد از فيلم هاي آموزشي اساتيد، فراگیری تکنیک‌های روان‌درماني در كارگاههاي خصوصي و يا مطالعه آزاد كتب و منايع روان شناسي، براي سودجويي مالي و اخلاقي به ارائه مشاوره‌های فردی مي پردازند.

در صورتيكه مطابق قوانين، روانشناس يا مشاوري داراي صلاحيت حرفه اي است كه حتما بايد داراي ويژگي هاي زير باشد:

1- حداقل داراي مدرك كارشناسي ارشد در رشته هاي روانشناسي يا مشاوره باشد.( در دو مقطع تحصيلي )
2- داراي پروانه كار حرفه اي از سازمان نظام روان شناسي يا بهزيستي باشد.
3- داراي صلاحيت اخلاقي و عدم سوء پيشينه باشد و براي مردان نيز  شرط تاهل حائز اهميت است.


دكتر سیما فردوسی استاد روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران در اين رابطه به خبرآنلاين گفت: كسي كه به مردم مشاوره مي دهد صلاحيتش بايد تاييد شود و از سازمان نظام روانشناسي داراي پروانه كار باشد. همچنين درمانگر بايد داراي رزومه علمي دانشگاهي باشد و در يك مكان مشخص رسمي يا دفتر مشاوره مخصوص به انجام مشاوره بپردازد و مكاني مثل كافي شاپ رسميت ندارد و مراجع بايد احساس امنيت كند زيرا خيلي ها دوست ندارند در ملاعام ديده شوند. 

وي افزود: رزومه علمي افراد، تجربه كار و بومي بودن مشاور هم اهميت دارد. كسي كه 40 سال در اين مملكت نبوده وقتي برگشته به كشور با روش هاي درماني فرهنگ ديگر به مشاوره مي پردازد.  هرچند آن درمان ها جديد باشد ولي مشاور بايد از فرهنگ مردم باشد.