ميگنا: ناهید حاجی سلیمانی، در اتباط با نحوه تعامل والدین با فرزند نوجوانشان اظهارداشت: والدین باید تا قبل از رسیدن فرزندشان به نوجوانی، بذر ارتباط و تعامل را کاشته و نظارت مستقیم همراه با انعطاف با او داشته باشند. والدین باید توجه داشته باشند که خصوصیات رفتاری نوجوان، محصول ارتباطیست که در گذشته با او بر قرار کرده‌اند و در صورتی‌که با کودک ارتباط مناسبی نداشته باشند، هرگز او نمی‌تواند در نوجوانی به والدین اعتماد و با آنها مشورت کند.

در صورت نبود تعامل مناسب، زمان نظارت و اِعمال نظر مستقیم و محسوس گذشته است و والدین به حریم نوجوان نمی توانند وارد شوند، مگر اینکه کلید ورود را در کودکیِ او و با روابط حسنه‌ای که با هم داشته اند، از او گرفته باشند.

برای این که نوجوان اجازه مداخله در مشکلات شخصی اش را به والدین بدهد، باید به به او بفهمانند نگرانش هستند و قصد کمک دارند. طوری رفتار نکنند که انگار شما همه بایدها و نبایدهای زندگی نوجوان را می دانید.

والدین برخی مواقع از رفتار فرزندان اگر چه بسیار برافروخته و عصبانی هستند اما تمام تلاششان را باید انجام دهند تا برخوردشان با نوجوان تند نباشد. خیلی آرام اما با صراحت و صداقت کامل در مورد، دوستان ناباب، افت تحصیلی و... با فرزندشان صحبت کنند و جنبه های مثبت و منفی رفتار اشتباهشان را توضیح دهند.