امید علیاحمدی در خصوص علل رواج بی تفاوتی اجتماعی در یک جامعه اظهار داشت: یکی از مهمترین علل رواج و توسعه بیتفاوتی اجتماعی در هر کشور، ترجیح منافع آنی و کوتاه مدت فردی بر منافع بلندمدت اجتماعی است.
وی افزود: براساس این ترجیح، به وظایف و مسئولیت های اجتماعی توجه نمی شود و عدم برخورداری از فرصت ها که ناشی از کمبود منابع و گاه وضعیت بحران در یک جامعه است، سبب رقابت ناجوانمردانه به منظور دستیابی به فرصتهای اقتصادی و اجتماعی می شود.
علی احمدی ادامه داد: بنابراین در این جامعه بی توجهی به نیازهای اجتماعی و رشد و توسعه خصلت های فردگرایانه که از مهمترین تبعات بی تفاوتی اجتماعی در یک جامعه محسوب می شود، افزایش می یابد.
این استاد دانشگاه در رابطه با کاهش و رفع این آسیب ادامه داد: تولید فرصتهای برابر اقتصادی - اجتماعی و شناسایی فرصت های نوین به جامعه یکی از موثرترین اقدامات در جهت کاهش و رفع بی تفاوتی اجتماعی و تقویت انسجام محسوب می شود.
به اعتقاد علی احمدی، در برخی مواقع عواطف و احساسات جامعه نیز در اثر بعضی از بحران های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی تحت تاثیر قرار می گیرد و این امر نیازمند کاهش بار احساسی کشور به منظور رفع این بی تفاوتی و تقویت انسجام است.
وی افزود: آموزش و فرهنگ سازی در خصوص صدمات بی تفاوتی اجتماعی نیز در سطح فردی و اجتماعی در کاهش این آسیب موثر است.
علی احمدی با بیان اینکه این آموزش باید از دوران کودکی در مدارس و مراکز علمی - آموزشی انجام پذیرد، تاکید کرد: وزارت آموزش و پرورش باید بر تعالیم وابستگی منافع فردی بر منافع جمعی متمرکز شود و تربیت و پرورش را به همراه آموزش مورد توجه قرار دهد.