عبارت «کار ناتمام» از واژه‌هایی است که در پرلز روان شناس گشتالتی به کار می برد به یک موقعیت و حالت روانی نیمه تمام و رها شده در شخص اشاره دارد که می‌تواند به صورت احساس‌های ابراز نشده ای مانند رنجش، خشم، نفرت، درد، اندوه و یا احساس گناه آشکار شود.

چون این احساس‌ها کامل تجربه نشده و به آگاهی شخص نیامده‌اند، همواره شخص را درگیر می‌کند و «حال» او را خراب می‌کند و مانع ارتباط مؤثر او با خویشتن و دیگران می‌شود.

برای مثال تصور کنید دختری ۲۴ساله در یک رابطه صمیمانه یا نامزدی در اثر حادثه‌ای ناگوار (تصادف یا بی‌وفایی) عشقش را از دست‌ می‌دهد و هیچ‌وقت با دل‌وجان برای او عزاداری و شیون نکند بلکه به جای آن با مشغول کردن خود و یا انکار آن حالت‌های روانی خود را پوشیده نگاه دارد و سرکوب کند، در نتیجه آن ممکن است سالها مجرد بماند و توان عشق‌ورزی به تنفر و بی‌تفاوتی به مردان تبدیل شود.

برای این که متوجه کارهای ناتمام خویش شوید، موارد زیر را بررسی کنید:
-یادآوری مکرر خاطرات و تجربه‌های نامزد یا دوست قبلی
-بدگویی و ابراز نفرت نسبت به وی در عین حال عاشق او بودن و درباره اش صحبت کردن
-اشتغال ذهنی زیاد در مورد نامزد یا دوست قبلی و اینکه حالا کجاست؟ چه کار می‌کند؟ اگر بود چه کار می‌کردید؟ و ...
-احساس تأسف،گناه و تجربه حالت‌های افسردگی

پیشنهاد می‌شود برای‌حل کارهای ناتمام خویش حتماً در جلسات رواندرمانی بویژه نزد روانشناسان گشتالتی حضور یابید، در این جلسات با فنون گشتالتی به شما کمک می‌شود از دست کارهای‌ناتمام رها شوید.

تجدید فرایند سوگواری به شما کمک می کند احساسات درجامانده را حل و فصل کنید. موقعیت تجربه حضور با شخص بی‌وفا و بیان احساسات و انتظارات کمک می‌کند کار تمام شود و منجر به تنفر و رفتارهای انتقامی و جبرانی نینجامد.