مهناز مریدی اظهار کرد: هر کودکی تا حدی لجبازی می‌کند؛ چراکه این طبیعت آن‌هاست که اطرافشان را آزمایش کنند و بفهمند که تا کجا می‌توانند پیشروی کنند، اما بسیاری از والدین، مهارت‌های کنترل مناسب مقابله با لجبازی کودکان را نیاموخته‌اند.

وی در رابطه با علت لجبازی کردن کودکان، عنوان کرد: لجبازی بسته به این است که عامل اولیه چه کسی است، اما معمولاً لجبازی از عوامل وسواس است؛ مثلاً هرچه به کودک بگوییم، کودک از کلمه «نه» استفاده می‌کند؛ برای نمونه می‌گوییم این غذا را می‌خوری؟ او نه می‌گوید.

مریدی ادامه داد: از حدود ۳ تا ۴.۵ سالگی معمولا لجبازی کودکان طبیعی است اما این دوران نباید طولانی باشد؛ در نتیجه وقتی کودک به سن ۶ تا ۷ سالگی رسید، اما هنوز لجبازی وجود دارد، این امری غیرطبیعی است.

این روان‌شناس کودک بیان کرد: لجبازی جزء موارد طبیعی رشد کودک است؛ البته هرچه در مراحل طبیعی رشد باشد و ماندگار شود، اختلال محسوب می‌شود؛ به عبارتی کودک با همه چیز مخالفت خود را نشان می‌دهد که این حالت نمی‌تواند به عنوان رفتار طبیعی باشد.

وی افزود: یکی از علل اصلی لجبازی کودک این است که او بدون آن که درباره لجبازی قضاوتی داشته باشد یا آن را خوب یا بد بداند تنها لجبازی را به عنوان وسیله ای برای محک زدن عکس العمل اطرافیان به کار می گیرد. وی تأکید کرد: لجبازی کودکان را می‌توان با رفتار درمانی معالجه کرد.