وی ادامه داد: جرأت مندی همچنین شامل دفاع فرد از حقوق خود، به شکلی که حقوق دیگران پایمال نشود، است.

رستمی تصریح کرد: عواملی همچون نوع باور، افکار، رفتار کلامی و غیرکلامی و احساساتی که فرد تجربه می‌کند منجر به انتخاب سبک ارتباط افراد می‌شود.

وی با اشاره به اینکه جرأت مندی با پرخاشگری متفاوت است افزود: افراد پرخاشگر، ذهنی بسته دارند و اجازه نمی‌دهند اطلاعات جدید و تازه ای وارد ذهن آنها شود، این افراد شنوندگان ضعیفی هستند، در دیدن نقطه نظرات دیگران دچار مشکل هستند، مدام حرف و کارهای دیگران را قطع می‌کنند، در رفتار خودشان دیگران را تحقیر می‌کنند و به صورت کلامی، فیزیکی و یا عاطفی به دیگران حمله می‌کنند.

این مشاور خانواده ادامه داد: افراد پرخاشگر برخلاف افراد جرأت مند در رفتارهای کلامی و غیرکلامی خود، لحن صدایشان انتقادی و بلند است، از کلمه باید زیاد استفاده می‌کند و از موضع برنده و بازنده با هر چیزی برخورد می‌کند.

نکته مهم اینکه افراد پرخاشگر در درجه اول و با گذشت زمان به خود آسیب می‌زنند چرا که احساساتی مانند خشم، عصبانیت، ناکامی و بی طاقتی در آنها شکل می‌گیرد و این احساسات منفی می‌تواند هم بر جسم و هم بر روان آنها اثرات مخربی برجای گذارد.

اگر افراد رفتار جرأت مندانه را در خود تقویت نکنند، مشکلاتی مانند عصبانیت از خود، درماندگی و ناامیدی، احساس عدم کنترل در زندگی در آنها ایجاد می‌شود که می‌تواند منجر به افسردگی شود.

عصبانیت از دیگران و احساس اینکه آنها مرا کنترل کرده یا از من سوءاستفاده می‌کنند باعث رنجش و دلخوری او از دیگران می‌شود، در بسیاری از موقعیت‌هایی که فرد نمی‌تواند به خواسته خود برسد، دچار ناکامی می‌شود.

به علت عدم ابراز خشم به شیوه‌ای مناسب، این خشم انباشته می‌شود و در مواردی به شکلی نامناسب و پرخاشگرانه ابراز می‌شود، ضعف در روابط بین فردی و ناتوانی در بیان احساسات مثبت و منفی باعث می‌شود طرف مقابل از خواسته‌ها و احساسات فرد اطلاعی نداشته و نتواند اقدامی برای حصول آنها انجام دهد.

مشکلات جسمانی از قبیل سردرد، زخم معده، فشار خون بالا که به دلیل تجربه استرس ایجاد می‌شود از دیگر مشکلات افراد پرخاشگر است.

این روانشناس بالینی گفت: والدین می‌توانند به عنوان الگویی برای فرزندانشان عمل کرده و سبک ارتباطی جرأت مندانه را به فرزندان خود منتقل کنند.