شرکت در ورزش ‌های سازمان ‌یافته در دوران کودکی منجر به سطوح بالاتری از مهارت در بزرگسالی می‌ شود.

محققان ثبات شخصیتی را به عنوان ترکیبی از اشتیاق و پشتکار تعریف می کنند که به افراد کمک می کند به اهداف بلندمدت خود دست یابند. آنها می افزایند که کودکان در حین انجام ورزش درس هایی می آموزند که تأثیر مثبتی بر آنها در مراحل بعدی زندگی می گذارد.
این مطالعه نشان داد بزرگسالانی که در دوران کودکی ورزش می‌کردند، نسبت به افرادی که اصلاً بازی نمی ‌کردند یا زودتر آن را ترک می ‌کردند، امتیاز بیشتری در اندازه‌ گیری قدرت بدنی و ثبات شخصیتی کسب کردند.
امیلی ناتنگل، سرپرست این مطالعه از دانشگاه ایالتی اوهایو، در رابطه با موضوع فوق می ‌گوید: کودکانی که در ورزش شرکت می‌ کنند، هنگام یاد گیری مهارت‌ های جدید، غلبه بر چالش‌ ها، مبارزه با مشکلات و نا امید نشدن  پس از شکست در تلاش دوباره یاد می‌گیرند که مبارزه کردن چگونه است. در واقع تلاشی که آنها در انجام ورزش ایجاد می ‌کنند می ‌تواند به آنها تا پایان عمر کمک کند.
 
این مطالعه داده‌های ۳۹۹۳ بزرگسال را  تجزیه و تحلیل کرد. داوطلبان از طریق پانل جمعیت آمریکا که توسط مرکز تحقیقات منابع انسانی دانشگاه اداره می شود، در این مطالعه شرکت کردند.

افراد حاضر، این نظرسنجی را بین پاییز ۲۰۱۸ و بهار ۲۰۱۹ به صورت آنلاین تکمیل کردند از آنها خواسته شد که خود را در مقیاس ۱ تا ۵ در هشت عبارت، از جمله من کوشا هستم، من هرگز تسلیم نمی شوم و من فردی سخت کوش هستم رتبه بندی کنند. مهم این است که هیچ یک از اظهارات هیچ ارتباطی با ورزش نداشت.
کنستر خاطرنشان می کند که بین بزرگسالانی که در کودکی ورزش را ترک کردند و موفقیت کاری آنها در بزرگسالی همبستگی وجود داشت. ترک ورزش می تواند نشان دهنده فقدان پشتکار باشد، که یکی از مؤلفه های حیاتی است.
علاوه بر این، مطالعه فوق نشان داد بزرگسالانی که در حال حاضر و طی یک سال گذشته به طور منظم ورزش می ‌کردند، حتی اگر در دوران کودکی فعالیت ورزشی نداشتند، سطوح بالاتری از ثبات شخصیتی را نشان دادند.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله Leisure Sciences منتشر شده است.