داشتن یک معیار عینی از تاب آوری و توانایی فرد برای مقابله با استرس می تواند بسیار مفید باشد

 به گزارش باشگاه تاب آوری میگنا امید علایی پژوهشگر روانشناسی مثبت در یادداشتی برگرفته از مقاله منتشر شده ای در ژورنال معتبر ( نیچر)  نوشت پژوهش ها نشان می دهند که افزایش حساسیت در ناحیه خاصی از مغز به ایجاد اضطراب و افسردگی در پاسخ به استرس  دنیای واقعی کمک می‌کند. این مطالعات زمینه ای برای دستیابی به یک معیار نوروبیولوژیکی عینی جهت سنجش میزان تاب آوری در برابر استرس است
در حالیکه به نظر می رسد برخی از افراد در مدیریت استرس غالبا موفق عمل می کنند. اما برای برخی قرار گرفتن طولانی مدت در معرض استرس می تواند منجر به علائم اضطراب و افسردگی شود.
تاب‌آوری در برابر استرس مفهومی است که به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است، اما پیش‌بینی پاسخ فردی به سطوح افزایش‌یافته استرس همچنان بسیار چالش برانگیز است.
یکی از محدودیت پژوهش های مرتبط با استرس شبیه سازی آن در آزمایشات و تفاوت های آن با دنیای واقعی است در این مطالعه که نتایج آن سال گذشته در نشریه نیچر به چاپ رسیده است  محققان دانشگاه زوریخ دانشجویان پزشکی را در دوره شش ماهه کارآموزی در اورژانش مورد مشاهده قرار دادند.
قبل از شروع کارآموزی، به این افراد وظیفه ای داده شد که آنها را ملزم به پردازش اطلاعات متناقض می کرد. این وظیفه درگیری سیستم لوکوس سرولئوس- نوراپی نفرین(LC-NE)را فعال می کند، منطقه ای از مغز که با تنظیم پاسخ ما به استرس و حل تعارض مرتبط است.
افراد با پاسخ LC-NE بالاتر علائم اضطراب و افسردگی  را پس از دوره های کارآموزی در اورژانس نشان دادند. هرچه سیستم LC-NE پاسخگوتر – حساس تر -باشد، احتمال بیشتری دارد که فرد در معرض استرس طولانی مدت علائم اضطراب و افسردگی ایجاد کند.
این اولین آشکارسازی در تفاوت در پاسخگویی  LC-NE می تواند به عنوان شاخصی برای میزان تاب آوری فردی در برابر  استرس استفاده شود. مارکوس گروشچو توضیح می دهد: داشتن یک معیار عینی از توانایی فرد برای مقابله با استرس می تواند بسیار مفید باشد، به عنوان مثال در انتخاب یک حرفه. یا می تواند در آموزش تاب آوری استرس با بازخورد عصبی به کار رود.
 البته نتایج حاصل از این مطالعات بدان معنا نیست که پزشکان مشتاق یا افسران پلیس آینده همگی باید ابتدا مغز خود را اسکن کنند. کریستین راف  می‌گوید: «ممکن است شاخص قابل دسترس‌تری دیگری نیز برای تاب‌آوری در برابر استرس وجود داشته باشد. تحقیقات روی حیوانات نشان می دهد که تحریک سیستم LC-NE با اتساع مردمک همبستگی دارد. او می‌افزاید: «اگر بتوانیم همان ارتباط علی را بین گشاد شدن مردمک و سیستم LC-NE در انسان ایجاد کنیم، دریچه دیگری بر روی پژوهش های نوروبیولوژیک و تاب آوری باز می گردد."