آموزش و تاثیر عمیق آن بر رفع تعارضات زناشویی و کاهش تنش در روابط همسران است که همیشه میتواند موفق و موثر باشد

تحقیقات مختلف در حوزه‌های روانشناسی و جامعه شناسی عوامل زیادی را برای تعارضات خانوادگی ذکر کرده‌اند در مطالعه ای که (هوشمندی و همکاران، 1398) انجام دادند نتایح بدست آمده نشان داد که  عوامل خانوادگی و عوامل محیطی دو دسته عمده و اثر گذار هستند همچنین عمده­ ترین علل تعارضات زناشویی را به قرار زیر پیشنهاد داده اند
1. مشکلات مالی
2. دخالت خانواده‌ها و اطرافیان
3. خشونت جسمانی و کلامی
4. ضعف مهارت‌های ارتباطی و حل مسأله
5. مشکلات جنسی
البته در برخی از متون و سایر پژوهشگران حوزه زوج درمانی و خانواده دلایل دیگر و تقسیم بندی دیگری را  بقرار ذیل ارایه کرده اند:
- علت مذهبی شامل تفاوت‌های مذهبی (غالبا تضاد مذهبی) ، رفتار و عقاید خلاف اعتقادات مذهبی و ...
-علت فرهنگی شامل تفاوت‌های در نوع نگاه به زندگی مشترک ، تفاوت‌های قومی یا شهری – روستایی.
-علت زیستی شامل نازایی و عقیمی ، وضعیت چهره و مشکلات مربوط به سلامت و بیماری.
-علت عاطفی شامل عواطف خشک و سرد و عدم درک یکدیگر ، مشکلات در روابط جنسی ، تند خویی و پرخاشگری و ... .
-علت اجتماعی شامل داشتن دوستان منحرف و اعتیاد، دخالت اطرافیان و عدم استقلال از خانواده پدری ..
-علت سیاسی شامل اختلافات قبیله‌ای - قومی ، گرایش‌های سیاسی متفاوت ، محدود کردن آزادی‌های طبیعی
-علت اقتصادی شامل بیکاری،خسیس بودن ،  ولخرجی، فقر و تجمل گرایی و ... .از علتهای اصلی تعارضات والدین با فرزندان است.

آنچه مسلم است بین زوج‌های متعارض مزدوج شده در سه دهه پیشین تفاوتهای عمده ای وجود دارد و کمالا روشن است که  برخی از عوامل تعارضات زناشویی تابعی از شرایط زمانی است، لذا شناسایی فهرست و سهم این عوامل در هر دهه درکنترل و پیشگیری از  تعارضات زناشویی موثر است( هوشمندی و همکاران ) بر همگان روشن است که هیچکدام از سبک های حل تعارضات زناشویی بر دیگری ارجعیت و برتری خاصی ندارد و هر کدام بسته به نوع مشکل ذینفعان و شرایط همسران میتواند کارآیی خاص و یا ناکارآمد باشد

اما میتوان فهرستی را جهت یادآوری ارایه کرد :حل تعارض به شیوه  اجتنابی که بصورت کاملا آشکار فقدان همکاری و  فقدان قاطعیت را هویدا میکند سبک حل تعارض ملزم شده روش دیگری برای حل تعارضات زناشویی است که  فقدان قاطعیت و نبود همکاری را در خود جای جای داده است  سبک و روش دیگری که در طبقه بندی حل تعارضات زناشویی شناخته شده است و بنوعی از عدم همکاری و نبود قاطعیت نشانه ها دارد سبک تعارض مسلط است .

اما در کنار این روشهای حل تعارضات زناشویی دو سبک دیگر هم شناسایی و معرفی شده اند :

    سبک حل تعارض مصالحه: همکاری متوسط، قاطعیت متوسط
    سبک حل تعارض همکاری: همکاری بالا، قاطعیت بالا

    که بطور ویژه ای همکاری و قاطعیت در دو حالت متوسط و بالا معرفی میکنند اما آنچه مشخص است نقش آموزش و تاثیر عمیق آن بر رفع تعارضات زناشویی و کاهش تنش در روابط همسران است که همیشه میتواند موفق و موثر باشد البته برخی از مطالعات هم این ادعا را مهر تایید زده اند که  آموزش زوج‌درمانی رفتاری باعث کاهش تعارضات زناشویی است ( رضایی و عارفی ، 1401) و یا در مطالعه دیگری آمده است که آموزش طرحواره درمانی میتواند شیوه ی گروهی موجب کاهش باورهای غیر منطقی زنان باشد (مردانی و نوری ، 1401).
    

رضا عبدی