يك روانشناس كودك با اشاره به اين كه اغلب والدين تصور مي‌كنند بايد ساعات متمادي با كودكشان بازي كنند، گفت: پدرها و مادرها اغلب از اين كه به درخواست بازي كودكشان«نه» بگويند، احساس گناه مي‌كنند، بويژه والدين شاغل كه مدت زمان كمتري را با كودكشان مي‌گذرانند، ‌اين مسئله موجب توجه بيش از حد به كودك و در نهايت وارد آمدن استرس به وي مي‌شود.

دكتر رامين خدابخشي در گفت وگو با ايسنا، درباره اهميت بازي در كودكان گفت: روانشناسان دريافته‌اند بازي در رشد كودك، درك موقعيت‌ها، پرورش قواي خلاقانه و كاهش استرس كودك نقش حياتي دارد.
    وي ادامه داد: اگرچه اكثر والدين به اين مسئله واقفند، اما بايد گفت آن‌ها سرگرم كننده‌هاي حرفه‌اي براي كودكان خود نيستند، بلكه همسالان وي نقش اساسي‌تري را دراين راستا بازي مي‌كنند.

خدابخشي تاكيد كرد: با اين حال پدرها و مادراني كه به علت مشغله در بيرون از منزل، يا احساس خستگي مي‌كنند و يا زمان و فرصت كافي براي بازي با كودك خود ندارند، هميشه در قبال اين مسئله احساس گناه مي‌كنند. اما بايد بدانند مسئوليتي است كه به اشتباه براي خود تعريف كرده‌اند. لازم است والدين كمتر احساس گناه كنند، البته اين به معناي غفلت نيست.

وي همچنين درباره چگونگي برخورد والدين در قبال درخواست كودك براي انجام بازي‌هاي تكراري و خارج از حوصله آن‌ها گفت: اين يك واقعيت است كه بازي‌هاي تكراري با كودك حوصله والدين را سر مي‌برد، بويژه زماني كه پدر و مادر بخواهند به ناچار تظاهر كنند از انجام اين بازي‌ها لذت هم مي‌برند.


اين روانشناس كودك ضمن تاكيد بر اين كه والدين نبايد تحت استثمار فرزندانشان قرار بگيرند، گفت: والدين به سمت انجام فعاليت‌هايي بروند كه خودشان هم از آن لذت مي‌برند. به عنوان مثال مادري كه جانش از «پليس بازي» پسرش، به لب آمده است، به جاي عصبانيت، كودك را به سمتي هدايت كند كه خودش مي‌خواهد. علتي ندارد هر كاري را كه كودك دوست دارد، پدر و مادر انجام بدهند.

خدابخشي در ادامه با بيان اين‌ كه صرفا بازي با اسباب بازي‌ها براي كودك ضروري نيست،‌ اظهار كرد: كودكان بيشتر دوست دارند با شما وقت بگذارند و در كنار شما باشند و اين كه چه بازي‌ را با كدام اسباب بازي انجام بدهند، برايشان از اهميت كمتري برخوردار است.

وي در ادامه ضمن تاكيد بر اين كه پدر و مادر نبايد پيشنهاد شروع بازي را بدهند، عنوان كرد: درخواست براي بازي كردن، درخواست والدين از كودك نيست، بلكه درخواست كودك از والدين است. پدر و مادر بايد تنها با در نظر گرفتن شرايط به درخواست كودكشان پاسخ بدهند.

خدابخشي افزود: پدرها و مادرها اغلب از اين كه به درخواست بازي كودكشان«نه» بگويند، احساس گناه مي‌كنند، بويژه والدين شاغل كه مدت زمان كمتري را با كودكشان مي‌گذرانند،‌ اين مسئله موجب توجه بيش از حد به كودك و در نهايت وارد آمدن استرس به وي مي‌شود.