میگنا - فردی که به کما می‌رود با صدای عزیزان خود سریع‌تر بهبود می‌یابد

فردی که به کما می‌رود با صدای عزیزان خود سریع‌تر بهبود می‌یابد

دانشمندان در آخرین تحقیقات خود دریافتند فردی که به کما رفته است، توسط صدای عزیزان خانواده خود سریع‌تر بیدار شده و بهبود می‌یابد.

به گزارش فارس، دانشمندان برای نخستین بار ثابت کردند که شنیدن صدای عزیزان فردی که به کما رفته است، می‌تواند وی را سریع‌تر به هوش بیاورد.

دانشمندان ثابت کردند که شنیدن صدای فردی که دوستش دارید، مغزی که به حالت کما رفته است را سریع‌تر می‌تواند بیدار کرده و بهبود ببخشد.

دانشمندان دانشگاه «نورث وسترن» آمریکا صدای ضبط شده اعضای یک خانواده را چهار بار در روز به مدت 6 هفته برای 6بیمار کمایی پخش کردند.

بر اساس پژوهش‌های منتشر شده در مجله توانبخشی اعصاب، این افراد سریع‌تر از حد طبیعی به هوش آمدند.

دانشمندان می‌گویند که ما معتقدیم که صدای پدر و مادر، خواهر و برادر (صداهای هم‌نژاد)، مدار مغز را که مسئول حافظه بلند است، به کار می‌اندازد.

در این پژوهش 12 مرد و سه زن که از قربانیان تصادفات جاده‌ای بوده و با ضرب و جرح صدمه دیده بودند مورد بررسی قرار گرفتند.

دانشمندان مجموعه‌ای از عکس‌های خانوادگی فرد بیمار را آورده و از افراد نزدیک فرد قربانی خواستند که حداقل در مورد 8 خاطره با بیمار خود صحبت کنند.

دانشمندان اعضای خانواده را تشویق کردند تا به خاطره‌ای مانند عروسی، یک سفر جاده‌ای از یک خانواده که به‌همراه شوخی و مزاح بود، فکر کنند.

آنها دریافتند زمانی که صدای یکی از اعضای خانواده که داستان را تعریف می‌کرد و نام بیمار را صدا می‌کرد، شنیده می‌شد در دستگاه «ام.آر.آی» فعالیت عصبی افزایش می‌یافت.

******

ميگنا: کما یا اغما (به انگلیسی: Coma) یا کاهش هوشیاری معمولاً از علایم بیماری‌های شدید می‌باشد. علل آن از بیماری‌های عفونی مانند مننژیت، سکته مغزی، افت شدید فشار خون، کمای دیابتی، کمای اورمیک، ضربه به مغز و... متفاوت است.
سطح هشیاری با مقیاس کمای گلاسکو (GCS) از پانزده تا سه ارزیابی می‌شود و GCS پایین بیانگر کمای عمیق بیمار می‌باشد. در کمای عمیق به دلیل عدم تنفس ارادی، بیمار به دستگاه تنفس مصنوعی (رسپیراتور) متصل می‌شود.

فردی که به کما می‌رود، در حقیقت بیماری است که هوشیاری‌اش مختل شده و در بیهوشی به سر می‌برد. چنین فردی نمی‌تواند ارتباط کلامی، چشمی و حرکتی با دیگران برقرار کند. توانایی باز کردن چشم‌هایش را ندارد و در مجموع هیچ پاسخی به تکانه‌هایی که از بیرون دریافت می‌کند، نمی‌دهد. در مورد بیمارانی که بر اثر تصادف و ضربه به کما رفته‌اند معیاری برای سنجش میزان هوشیاری‌شان وجود دارد که آن را با نام GCS مي گويند.

وقتی بیماری بر اثر تصادف به کما رفت با چشمانی بسته روی تخت خوابیده است و هیچ پاسخی به محرک‌ها نمی‌دهد؛ اگرچه برخی از بیماران می‌توانند با تحریک دردناک تولید صدا كرده، چشم‌هایشان را باز کنند یا دستشان را به سمت موضع درد ببرند.

کمایی که به دلیل سکته، خونریزی، ضربه مغزی، خونریزی ناشی از بزرگ‌شدن و فشار تومور مغزی به وجود می‌آید از نوع بدخیم‌ترین کماهاست .

علت کما احتمال مرگ را تعيين مي‌كند
علت کما تاثیر زیادی در افزایش امید خانواده به بازگشت بیماری که در کما فرو رفته، دارد. برخی از کما‌ها به دلایل ارگانیک مغزی به وجود می‌آیند که بر بافت و ساختمان مغز تاثیر می‌گذارند، این نوع از کما به دلیل سکته، خونریزی، ضربه مغزی، خونریزی ناشی از بزرگ‌شدن و فشار تومور مغزی به وجود می‌آید كه از نوع بدخیم آن است و اما کماهایی وجود دارند که از نوع غیرارگانیک هستند. در این گروه از کماها، ساختمان و بافت مغز بیمار آسیب ندیده ‌است و بروز اختلال در شرایط متابولیک بدن مانند بالا و پایین شدن یون‌ها یا PH بدن، افزایش قند خون یا مسمومیت دارویی در فرد ایجاد می‌شود. افرادی که در این شرایط هستند در گروه کماهای بدخیم قرار نمی‌گیرند و احتمال بازگشت آنها در مدت زمان کوتاه‌تری وجود دارد.