بتول سادات حیدری در گفت‌و‌گو با ایسنا، اظهار کرد: اما این روزها شاهد گسترش بی‌اندازه و دسترسی آسان به فضاهای مجازی توسط نوجوانان و جوانان هستیم که تنوع و عضویت در آن‌ها بسیار آسان و سریع است.

 

وی ادامه اداد: در بیشتر این فضاهای مجازی پرسش‌ها و بحث‌هایی مطرح می‌شود که گاهی اعتقادات و باورهای نوجوانان وجوانان را به چالش می‌کشاند خصوصاً زمانی که همراه با تلفیق مشکلات اجتماعی و اقتصادی باشد.

 

این روانشناس بالینی گفت: متاسفانه برخی از این تعاملات اجتماعی و پیام‌هایی که در ارتباطات مجازی به نوجوانان و جوانان داده می‌شود، بسیارقوی‌تر از آموزش‌های مستقیمی است که توسط خانواده داده می‌شود، بنابراین برای اینکه رشد اخلاقی این قشر در مرحله تکمیل دچار کج‌روی نشود، نوع روابط و چگونگی ارتباط فکری والدین با نوجوانان بسیار اهمیت دارد.

 

حیدری با اشاره به اینکه بذر ارزش‌های اخلاقی و باورهای دینی در محیط خانواده کاشته می‌شود، ادامه داد: زمانی که ارزش‌های اخلاقی در محیط خانواده به درستی آموزش و رشد داده شود، قطعاً نوجوانان و جوانانی که در محیط‌های دور از فضای خانواده قرار می‌گیرند، می‌توانند از ارزش‌ها، باورهای انسانی، دینی و فضیلت‌های آن‌ها بدون حضور حامیان و معلمان اولیه‌ خود حمایت و حتی از گسترش تفکرات مسموم جلوگیری کنند.

 

وی با بیان اینکه آن چه درباره نوجوانان و جوانان مهم است چگونگی روش‌های آموزش و نحوه ارائه و انتقال این ارزش‌ها از دوران کودکی است، خاطر نشان کرد: یکی از مؤلفه‌های اصلی برای محکم کردن آموزه‌های دینی در فرزندان ایجاد مهارت برقراری ارتباط سالم و پرورش تفکر نقادانه توسط خانواده یا مربیان است.

 

این روانشناس بالینی با بیان اینکه نخستین گام تربیت دینی و تحکیم اعتقادها از نهاد خانواده آغاز می‌شود، اظهار کرد: خانواده نقش اصلی در دین باوری دارد و اگر در عصر بمباران اطلاعات این گام‌ها کاملا درونی و جدی برداشته شود خانواده هرگز شاهد و نگران تزلزل فرهنگی نسل جوان خود نخواهد بود.

 

حیدری خاطرنشان کرد: نوجوان با مهارت تفکر انتقادی به دنیا نمی‌آید اما والدین در پرورش تفکر انتقادی در کودک و نوجوان نقش مهمی دارند و باید از همان کودکی در کانون خانواده به فرد آموزش داده شود و در دوران تحصیل کامل‌ شود.

 

وی با بیان اینکه برگزاری جلسه‌هایی برای والدین و آموزش صبر در مقابل پرسش‌های کودکان امری ضروری است، گفت: درست فکر کردن را از کودکی به فرزندانمان بیاموزیم تا از همان اوان کودکی، آموزش باورها و اعتقادات به صورت سطحی نباشد و مرتب آن‌ها را مورد ارزیابی و واکاوی قرار دهند تا در مسیر نوجوانی و جوانی از مسمومیت‌های رسانه‌های دیداری، شنیداری، نوشتاری یا فضای مجازی مصون باشد.