سارا حق بین
باشگاه تاب آوری
تفاوت‌های ما نه تنها در تجربه‌کردن اَشکال متفاوتی از چالش‌ها و سختی‌هاست، بلکه در نحوه واکنش ما به آنها نیز هست.
تاب‌آوری توانایی کنار آمدن با ناملایمات و استفاده از تهدیدها و چالش‌ها برای رشد و شکوفایی است. داشتن تاب‌آوری به این معنا نیست که شما مبارزه نمی‌کنید، مرتکب اشتباه نمی‌شوید یا نیازی به درخواست کمک ندارید؛ بلکه شما به عنوان یک فرد تاب‌آور حتی زمانی که با وضعیت دشوار و طاقت‌فرسایی مواجه می‌شوید، به مسیر رشد و تعالی خود ادامه داده و عقب‌نشینی نمی‌کنید.
شما به عنوان یک فرد با مهارت تاب‌آوری بالا از این سختی‌ها و مصیبت‌ها درس گرفته و با اطمینان و اعتماد به دیگران تکیه می‌کنید.
همان‌طور که می‌دانیم در فلسفه تاب‌آوری حتی زمانی که تراژدی رخ می‌دهد، رشد و شکوفایی ممکن است. در روانشناسی مثبت و تاب‌آوری، تغییرات مثبت ناشی از یک تجربه آسیب‌زا را رشد پس از سانحه می‌نامند. به این معنا که فرد نه تنها از پس آن مشکل یا مشکلات بر می‌آید و آنرا سپری می‌کند بلکه به موقعیتی بالاتر از قبل از مواجه با مشکل صعود می‌کند و تغییر مثبتی در او رخ می‌دهد؛ این تغییرات می‌تواند شامل قدردانی عمیق‌تر از زندگی و یافتن معنای بزرگتری برای ادامه زندگی، تقویت توانایی‌های خود و ارتباطات قوی‌تر با دیگران باشد.
خواه کشمکش‌هایی که با آنها مواجه می‌شوید آسیب‌های روحی و روانی باشد یا شکست‌های روزمره، تاب‌آوری به شما کمک می‌کند تا کنترل بیشتری بر مسیر خود داشته باشید و تغییرات مثبت‌تان را توسعه و پرورش دهید.
البته هر کس دارای سطوح مختلفی از تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری است، اما این مهارتی است که می‌توانید برای ایجاد آن تلاش کنید.
شما می‌توانید قبل از اینکه با سختی روبرو شوید برای توسعه آن تلاش کنید و سپس با چالش‌ها روبرو شوید و از آنها درس بگیرید راهکارهای زیر می‌توانند ذخایر تاب‌آوری را در شما ایجاد کرده یا افزایش دهند:
- تعابیر و تفاسیر خود را از مسائل، دوباره بیان کنید.
افراد تاب‌آور همواره راهی پیدا می‌کنند تا موقعیت‌های خود را با دید مثبت‌تری توضیح دهند و در عین حال واقعیت را بپذیرند. تصور کنید یک سال بعد از یک حادثه طبیعی، یک شبکه خبری با قربانیان آن مصاحبه می‌کند. چند نفر می‌گویند: « زندگی ما هرگز مثل قبل نخواهد شد.» اما ممکن است چند نفر دیگر این‌طور عنوان کنند: «این بدترین اتفاقی بود که تا به حال برای من رخ داده، اما همه ما برای مقابله با این اتفاق گرد هم آمدیم و قدرت خود را به روش‌های باور نکردنی برای مقابله با آن نشان دادیم.»
همه ما این توانایی را داریم که تصمیم بگیریم چگونه ناملایماتی را که با آن روبرو می‌شویم، تفسیر کنیم. وقتی تلاش می‌کنیم تا قدردان چیزهایی باشیم که با پشتکار به دست آورده‌ایم، رویکردی سپاسگزارتر برای زندگی خلق می‌کنیم. سختی‌هایی که ما را زخمی می‌کنند، به ما خرد نیز می‌بخشند. زمانی‌که اوضاع بر وفق مرادتان نیست و اغلب اتفاق‌ها منفی است، از خود بپرسید: «در نتیجه این دشواری و سختی چه منفعتی برای من حاصل خواهد شد؟»
- آنچه را که می‌توانید کنترل کنید، شناسایی کنید.
افراد خوش‌بین از تاب‌آورترین افراد هستند و با تمرکز بر این که چگونه می‌توانند شرایط خود را بهتر کنند، موفق می‌شوند. وقتی با چالشی مواجه می‌شوید، متفکران بدبین به احتمال زیاد نسبت به فرصت‌ها برای اعمال تغییرات مثبت چشم‌پوشی می‌کنند. به طور خلاصه، آنها ذهنیت قربانی را اتخاذ می‌کنند. اما خوشبین‌ها دید دقیق‌تری نسبت به کنترلی که دارند را حفظ می‌کنند.
فرض کنید یک فرد بدبین در مقابل اتفاقات بد می‌گوید: «بدتر از این نمی‌شد.» اما یک فرد خوش‌بین می‌گوید: «من می توانم شرایط را تغییر دهم و بهتر کنم.» خوش‌بینی واقع‌بینانه نقاط کنترل را شناسایی می‌کند و از آنها بهره می‌برد. تاب‌آوری عمل برداشتن یک گام به جلو با وجود شرایط وخیم است.
وقتی به طور انتقادی به دنبال چیزی می‌گردیم که بتوانیم آن را کنترل کنیم، مسیر را برای خود ترسیم می‌کنیم. وقتی احساس می‌کنید در سختی گرفتار شده‌اید، چیزی را که بر آن کنترل دارید پیدا کنید و برای آن اقدام کنید.
- به دنبال پشتیبانی و حمایت باشید.
در فرهنگ ما تصاویر زیادی از قهرمان تنها و متکی به خود وجود دارد که اراده شخصی او قدرت کافی برای مقاومت در برابر هر مانعی را فراهم می‌کند. اما در حالی‌که قدرت شخصی اهمیت زیادی دارد، در نهایت این احساس اجتماعی است که تاب‌آوری واقعی را ممکن می‌سازد.
مطالعات روی کودکانی که سختی‌های قابل توجهی را متحمل شده‌اند نشان می‌دهد بچه‌هایی که یک بزرگسال در زندگی خود دارند که ثبات و حمایت را برایشان فراهم می‌کند، نسبت به بچه‌هایی که این شرایط را ندارند، عملکرد بهتری دارند. البته این موضوع شامل روابط بزرگسالان نیز می‌شود.
زمانی که با سختی روبرو می‌شویم، دانستن اینکه شخص دیگری در این شرایط در کنار ما وجود دارد که به ما اهمیت می‌دهد، بسیار ارزشمند است. توجه به مهم‌ترین روابط خود در زمان‌های خوب، باعث ایجاد اعتماد و صمیمیت می‌شود که به ما کمک می‌کند در هنگام وقوع مصیبت قوی بمانیم.
- چالش و شکست را در آغوش بگیرید.
تحمل شکست برای بسیاری از ما سخت است. ما ترجیح می‌دهیم از یک موقعیت چالش برانگیز عقب‌نشینی کنیم تا اینکه خودمان را در ورطه آن بیندازیم.
اما وقتی این دیدگاه را اتخاذ می‌کنیم که چالش می‌تواند ما را تقویت کند و می‌توانیم از موفقیت‌ها و شکست‌ها درس بگیریم، ماهیچه‌های تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری خود را تمرین می‌دهیم. این بدان معنا نیست که ما باید به دنبال مصیبت و دشواری باشیم.
اما یافتن راه‌های کوچک و قابل کنترل برای به چالش کشیدن خود باعث ایجاد اعتماد به نفس می‌شود. برای مثال در کلاسی شرکت کنید که به آن علاقه داشتید؛ تماس تلفنی را انجام دهید که از آن اجتناب می‌کردید؛ محدودیت‌های خود را کم کم از بین ببرید و دیدگاه کاوش و کنجکاوی را در پیش بگیرید. چه اوج بگیرید و چه شکست بخورید، دانش و بینش بیشتری نسبت به قبل به دست خواهید آورد.
ترجمه سارا حق بین
کلیه مطالب تاب آوری را از اینجا ملاحظه فرمایید 
