کاهش آمار خودکشی در ماه‌های اول ظهور کرونا در ایران

این نشست ساعت ۲۲ با حضور دکتر مریم رسولیان عضو هیات مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران؛ دکتر موسوی چلک رئیس انجمن مددکاری اجتماعی و دکتر امیرحسین جلالی ندوشن روانپزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در کلوب روزنامه همشهری برگزار شد.  بخش‌هایی از اظهارات میهمانان این  نشست را بخوانید.
 

حسین جلالی: اطلاعات خودکشی دقطره چکانی داده می شود، نگاه به امار خودکشی نگاه محدود و توام با پنهان کاری بوده است، همچنان نیازمند یک گشودگی در این حوزه هستیم. پنهان کردن خودکشی در رسانه‌ها مورد تایید نیست اما اجازه دهیم صحت خبر خودکشی تایید بشود و بعد خبر خودکشی منتشر شود. در عین حال اگر خودکشی موضوع مبتلا به و جدی جامعه است رسانه می تواند آن را به عنوان سرنخ بگیرد و از زوایای مختلف به آن بپردازد.

مریم رسولیان: یافته‌ها نشان می‌دهد که شیوه صحبت کردن و انعکاس خبر خودکشی می‌تواند برای کسی که در معرض این اقدام است خطرناک باشد، شیوه گزارش خودکشی و نشان دادن فرد خودکشی‌کننده به عنوان قهرمان می‌تواند خطرناک باشد؛ خودکشی یک پدیده چندعاملی است و یک عامل نمی‌تواند در آن موثر باشد. یافته نشان داده است در بین ۳ گروه بروز خودکشی معمول است. اول کسانی که از استرس روانی یا اجتماعی رنج می برند، دوم کسانی که دردهای مزمن دارند و سوم کسانی که اختلالات روانپزشکی دارند.

مریم عباسی‌نژاد روانپزشک دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت در نقد اظهارات یکی از حاضران که گفت نظام دقیق و سیستماتیک برای ثبت آمار خودکشی وجود ندارد، گفت: نظام دقیقی در این باره وجود دارد، از سال ۹۴ به این طرف امار تقریبا رشد ۸ تا ۱۰ درصدی داشته است اما در فاصله سال ۹۷ به ۹۸ این افزایش دیگر  ۷ یا ۸ درصد نبوده است بلکه ۲ درصد بوده است. علت کاهش این درصد؛ کاهش ناگهانی آمار خودکشی در اسفند ۹۸ بود و در فروردین و اردیبهشت ۹۹ هم کاهش امار خودکشی را داشتیم. شاید دلیل در این بود که کشور هنوز در شوک کرونا بود و همبستگی اجتماعی زیاد شده بود.