به چه کسانی «معتاد اینترنت» میگویند؟
«بیوه مجازی» از جمله عباراتی است که در مورد دنیای مجازی افراد متاهل از آن نام برده میشود. حتی در نمونههای شدید اعتیاد به اینترنت، مادر وقت کافی برای رسیدن به فرزندان را ندارد.
یکی دیگر از مشخصههای رفتاری اعتیاد به اینترنت پرخاشگری در عدم دسترسی به اینترنت است. از دیگر مشکلات نوعی مسخ شدگی است. معتاد اینترنتی قادر به انجام عمل در محیط واقعی نیست و در واقع بیشتر ذهنیات فرد هستند که انرژی معتاد را میگیرند تا اعمال روزانهٔ او در محیط واقعی.
در سالهای اخیر استفاده از اینترنت در ایران روندی رو به رشد داشته است و این امر تا بدان جایی پیش رفته که این دنیای مجازی منابع اطلاعات و حتی سرگرمیهای کاربران ایرانی را هم دگرگون کرده است.
اطلاع از آخرین خبرهای روز دنیا، ارسال ایمیل و چت با دوستان، بدست آوردن اطلاعات جزئی و کلی از مسائل مختلف، همه و همه نشان از فواید آشکار «اینترنت» در دنیای امروز است. اما آیا به راستی همگان از این ابزار به درستی استفاده میکنند؟
لفظ «اعتیاد» در وهله نخست تداعی کننده اعتیادهای سنتی همچون اعتیاد به مواد مخدر، قمار، پرخوری و... است اما در چند سال اخیر نوعی دیگر از اعتیاد که شاید به جرات بتوان گفت تعداد معتادان آن از دیگر موارد هم فزونی یافته، «اعتیاد به اینترنت» و یا همان اعتیاد آنلاین است. حضور در رسانههای مجازی، وبلاگها، خریدهای اینترنتی، حضور در اتاقهای گپ زنی همچون دیگر اعتیادها با جداسازی فرد از خانواده، او را به انزوا کشانده و سلامت جسم و روح او را به مخاطره میاندازد.
روانشناسان اعتیاد اینترنتی را نوعی اختلال روان شناختی- اجتماعی میدانند که شامل نوعی وابستگی رفتاری است و استفاده بیمارگونه و وسواسی از اینترنت را شامل میشود. به بیانی دیگر فرد معتاد به اینترنت نوعی احساس به روز بودن در محیط تکنولوژیک میکند که در تحقیقات انجام شده پیامدهای زیستی و روانی بسیاری هم از مشاهده شده است.
بر اساس یک تحقیق به عمل آمده ۵۳ درصد از معتادان به اینترنت در روابط ازدواج، دوستیابی و روابط بین کودکان و والدین دارای اختلال بودهاند. این افراد دنیای مجازی را جایگزین دنیای واقعی خود کرده و تمام وقت خود را صرف این دنیای تهی میکنند.
«بیوه مجازی» از جمله عباراتی است که در مورد دنیای مجازی افراد متاهل از آن نام برده میشود. حتی در نمونههای شدید اعتیاد به اینترنت، مادر وقت کافی برای رسیدن به فرزندان را ندارد. یکی دیگر از مشخصههای رفتاری اعتیاد به اینترنت پرخاشگری در عدم دسترسی به اینترنت است. از دیگر مشکلات نوعی مسخ شدگی است. معتاد اینترنتی قادر به انجام عمل در محیط واقعی نیست و در واقع بیشتر ذهنیات فرد هستند که انرژی معتاد را میگیرند تا اعمال روزانهٔ او در محیط واقعی.
بر اساس گزارشهای مطالعاتی از «اینترنت» به عنوان یکی از عوامل طلاق نام برده میشود، امری که در خلال آن همسران ضمن توجه بیشتر به دوستان مجازی خود، تمایل دارند که با همسر خود در زندگی مجازی ارتباط داشته باشند تا با آنها به خرید بروند و یا در کارهای اجتماعی شرکت کنند. چه بسا کارکنانی که به علت استفاده بیش از حد از اینترنت، بارگذاریهای فراوان و عدم توجه و رسیدگی به وظایف اصلی، کار خود را از دست دادهاند. اینگونه است که اینترنت به عنوان پیش قراول انقلاب صنعتی دیجیتال، تاثیرات منفی بر روند زندگی روزمره مردم گذاشته و خطرات خود را از بالقوه به بالفعل تغییر میدهد.
دکتر طیبه فردوسی دارای دکترای روانشناسی سلامت و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در گفتگو با «فردا» یکی از عوامل وابستگی جوانان به اینترنت را ناشی از روند زندگی آنها در دوران کودکی عنوان میکند و میگوید: اینکه کودکان بنا بر شرایط کاری والدین و عدم رسیدگی به آنها با چه بازیهایی سرگرم بودند، از جمله عواملی است که چندین سال بعد خود را در قالب اعتیاد به اینترنت نشان میدهد.
وی گفت: عامل دیگر به گروه همسالان باز میگردد. نوع رفتارها، گرایشها، شخصیت گرایی و... تحت تاثیر عامل مهم گروه همسالان قرار میگیرد. این امر تا بدان جا پیش میرود که استفاده از اینترنت به عنوان مد اجتماعی در این گروه به وجود میآید.
این استاد دانشگاه جاذبههای اینترنت را از دیگر عوامل ایجاد اعتیاد بین کاربران دانست و گفت: آنلاین بودن، انگیزههای نوع گرایی وتننوع طلبی و ارتباطی را بیشتر فراهم میکند که البته ماحصل آن به ارمغان آوردن مشکلات و عوارض مختلف جسمی و روانشناختی است.
وی در اینباره توضیح داد: فرد در بُعد جسمانی به مشکلات بینایی، شنوایی و فیزیولوژیکی و در بُعد روانشناسی به مشکلات تک بعدی دچار میشود. انسان موجودی اجتماعی است، بنابراین روابط باید در وهله نخست با انسانها تعریف شود نه با ماشینها و کامپوتر. که البته در صورت عدم تحقق چنین امری، این موضوع در دراز مدت زیان آور میشود.
وی با طرح این سئوال که آیا ابزارها میتوانند نیازهای عاطفی فردی برای رشد را تامین کنند؟ گفت: درست است که اینترنت فضاهای علمی و رسانهای را برای کابران باز میکند اما متاسفانه افراد به شکل تک بعدی به اینترنت اعتیاد پیدا میکنند و خود را از رشد فرهنگی و اجتماعی محدود میکنند.
فردوسی ابراز تاسف کرد از اینکه هیچ گونه فرهنگ سازی و آموزش پیش از ورود صنعت به مردم داده نمیشود. این اشکال یکی از معضلات عمده است که باید از سوی روانشناسان و متصدیان امور فرهنگی مورد کنکاش قرار گیرد. نه تنها در بحث اینترنت بلکه در دیگر امور هم قبل از ورود به کشور باید زمینه سازیهای لازمی برای پیشگیری حادثه صورت گیرد.
وی ادامه داد: چگونه است که خانوادهها زمان زیادی را برای اموز ورزشی و فرهنگی فرزندان خود صرف میکنند و به مسائل کلانتر بیتوجهی میکنند؟ باید از همان سالهای کودکی جامعهشناختی فرهنگی و شیوههای زندگی و رفتاری نیز آموزش داده شود.
این استاد دانشگاه ضمن تاکیدی دوباره به امر پیشگیری از مواردی همچون اعتیاد به اینترنت که ضررهایی بیش از آنچه گفته شد در بطن خانواده و جامعه میگذارد، افزود: خانوادهها باید به محض احساس وجود چنین موردی در بین اعضای خود، مراتب را با روانشناسان و متخصصان مربوطه درمیان گذاشته و از عواقب آن به شدت جلوگیری کنند.
فردانیوز
یکی دیگر از مشخصههای رفتاری اعتیاد به اینترنت پرخاشگری در عدم دسترسی به اینترنت است. از دیگر مشکلات نوعی مسخ شدگی است. معتاد اینترنتی قادر به انجام عمل در محیط واقعی نیست و در واقع بیشتر ذهنیات فرد هستند که انرژی معتاد را میگیرند تا اعمال روزانهٔ او در محیط واقعی.
در سالهای اخیر استفاده از اینترنت در ایران روندی رو به رشد داشته است و این امر تا بدان جایی پیش رفته که این دنیای مجازی منابع اطلاعات و حتی سرگرمیهای کاربران ایرانی را هم دگرگون کرده است.
اطلاع از آخرین خبرهای روز دنیا، ارسال ایمیل و چت با دوستان، بدست آوردن اطلاعات جزئی و کلی از مسائل مختلف، همه و همه نشان از فواید آشکار «اینترنت» در دنیای امروز است. اما آیا به راستی همگان از این ابزار به درستی استفاده میکنند؟
لفظ «اعتیاد» در وهله نخست تداعی کننده اعتیادهای سنتی همچون اعتیاد به مواد مخدر، قمار، پرخوری و... است اما در چند سال اخیر نوعی دیگر از اعتیاد که شاید به جرات بتوان گفت تعداد معتادان آن از دیگر موارد هم فزونی یافته، «اعتیاد به اینترنت» و یا همان اعتیاد آنلاین است. حضور در رسانههای مجازی، وبلاگها، خریدهای اینترنتی، حضور در اتاقهای گپ زنی همچون دیگر اعتیادها با جداسازی فرد از خانواده، او را به انزوا کشانده و سلامت جسم و روح او را به مخاطره میاندازد.
روانشناسان اعتیاد اینترنتی را نوعی اختلال روان شناختی- اجتماعی میدانند که شامل نوعی وابستگی رفتاری است و استفاده بیمارگونه و وسواسی از اینترنت را شامل میشود. به بیانی دیگر فرد معتاد به اینترنت نوعی احساس به روز بودن در محیط تکنولوژیک میکند که در تحقیقات انجام شده پیامدهای زیستی و روانی بسیاری هم از مشاهده شده است.
بر اساس یک تحقیق به عمل آمده ۵۳ درصد از معتادان به اینترنت در روابط ازدواج، دوستیابی و روابط بین کودکان و والدین دارای اختلال بودهاند. این افراد دنیای مجازی را جایگزین دنیای واقعی خود کرده و تمام وقت خود را صرف این دنیای تهی میکنند.
«بیوه مجازی» از جمله عباراتی است که در مورد دنیای مجازی افراد متاهل از آن نام برده میشود. حتی در نمونههای شدید اعتیاد به اینترنت، مادر وقت کافی برای رسیدن به فرزندان را ندارد. یکی دیگر از مشخصههای رفتاری اعتیاد به اینترنت پرخاشگری در عدم دسترسی به اینترنت است. از دیگر مشکلات نوعی مسخ شدگی است. معتاد اینترنتی قادر به انجام عمل در محیط واقعی نیست و در واقع بیشتر ذهنیات فرد هستند که انرژی معتاد را میگیرند تا اعمال روزانهٔ او در محیط واقعی.
بر اساس گزارشهای مطالعاتی از «اینترنت» به عنوان یکی از عوامل طلاق نام برده میشود، امری که در خلال آن همسران ضمن توجه بیشتر به دوستان مجازی خود، تمایل دارند که با همسر خود در زندگی مجازی ارتباط داشته باشند تا با آنها به خرید بروند و یا در کارهای اجتماعی شرکت کنند. چه بسا کارکنانی که به علت استفاده بیش از حد از اینترنت، بارگذاریهای فراوان و عدم توجه و رسیدگی به وظایف اصلی، کار خود را از دست دادهاند. اینگونه است که اینترنت به عنوان پیش قراول انقلاب صنعتی دیجیتال، تاثیرات منفی بر روند زندگی روزمره مردم گذاشته و خطرات خود را از بالقوه به بالفعل تغییر میدهد.
دکتر طیبه فردوسی دارای دکترای روانشناسی سلامت و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در گفتگو با «فردا» یکی از عوامل وابستگی جوانان به اینترنت را ناشی از روند زندگی آنها در دوران کودکی عنوان میکند و میگوید: اینکه کودکان بنا بر شرایط کاری والدین و عدم رسیدگی به آنها با چه بازیهایی سرگرم بودند، از جمله عواملی است که چندین سال بعد خود را در قالب اعتیاد به اینترنت نشان میدهد.
وی گفت: عامل دیگر به گروه همسالان باز میگردد. نوع رفتارها، گرایشها، شخصیت گرایی و... تحت تاثیر عامل مهم گروه همسالان قرار میگیرد. این امر تا بدان جا پیش میرود که استفاده از اینترنت به عنوان مد اجتماعی در این گروه به وجود میآید.
این استاد دانشگاه جاذبههای اینترنت را از دیگر عوامل ایجاد اعتیاد بین کاربران دانست و گفت: آنلاین بودن، انگیزههای نوع گرایی وتننوع طلبی و ارتباطی را بیشتر فراهم میکند که البته ماحصل آن به ارمغان آوردن مشکلات و عوارض مختلف جسمی و روانشناختی است.
وی در اینباره توضیح داد: فرد در بُعد جسمانی به مشکلات بینایی، شنوایی و فیزیولوژیکی و در بُعد روانشناسی به مشکلات تک بعدی دچار میشود. انسان موجودی اجتماعی است، بنابراین روابط باید در وهله نخست با انسانها تعریف شود نه با ماشینها و کامپوتر. که البته در صورت عدم تحقق چنین امری، این موضوع در دراز مدت زیان آور میشود.
وی با طرح این سئوال که آیا ابزارها میتوانند نیازهای عاطفی فردی برای رشد را تامین کنند؟ گفت: درست است که اینترنت فضاهای علمی و رسانهای را برای کابران باز میکند اما متاسفانه افراد به شکل تک بعدی به اینترنت اعتیاد پیدا میکنند و خود را از رشد فرهنگی و اجتماعی محدود میکنند.
فردوسی ابراز تاسف کرد از اینکه هیچ گونه فرهنگ سازی و آموزش پیش از ورود صنعت به مردم داده نمیشود. این اشکال یکی از معضلات عمده است که باید از سوی روانشناسان و متصدیان امور فرهنگی مورد کنکاش قرار گیرد. نه تنها در بحث اینترنت بلکه در دیگر امور هم قبل از ورود به کشور باید زمینه سازیهای لازمی برای پیشگیری حادثه صورت گیرد.
وی ادامه داد: چگونه است که خانوادهها زمان زیادی را برای اموز ورزشی و فرهنگی فرزندان خود صرف میکنند و به مسائل کلانتر بیتوجهی میکنند؟ باید از همان سالهای کودکی جامعهشناختی فرهنگی و شیوههای زندگی و رفتاری نیز آموزش داده شود.
این استاد دانشگاه ضمن تاکیدی دوباره به امر پیشگیری از مواردی همچون اعتیاد به اینترنت که ضررهایی بیش از آنچه گفته شد در بطن خانواده و جامعه میگذارد، افزود: خانوادهها باید به محض احساس وجود چنین موردی در بین اعضای خود، مراتب را با روانشناسان و متخصصان مربوطه درمیان گذاشته و از عواقب آن به شدت جلوگیری کنند.
فردانیوز