شیوه های صحیح خرید در روزهای پایانی سال
اگر می خواهید بخشی از مدیریت خرید خانه را به عهده فرزندتان بگذارید و آن ها را در اقتصاد خانه مشارکت دهید ، یک پیشنهاد مناسب در نظر گرفتن پول توجیبی برای بچه ها است ، به شرط آن که آداب و رسوم این کار راهم بدانید .
سن فرزندتان را در نظر بگیرید ، با بزرگتر شدن بچه ها مقدار پول توجیبی نیز باید اضافه شود و مقدار بودجه ای که برای فرزند کوچکتر در نظر گرفته اید نباید با فرزند بزرگتر یکی باشد . می توانید برای این موضوع قانون تعیین کنید مثلا به ازای اضافه شدن یک سال به سن فرزندتان هزار تومان به مقدار پول توجیبی ماهیانه فرزندان اضافه کنید .
درآمد خانواده را هم باید در نظر بگیرید ، هیچکس بهتر از پدر و مادر نمی داند که چه مقدار پول توجیبی برای بچه ها کافی است ، از طرف دیگر باید از فرزندتان برای پولی که خرج می کند حساب و کتاب بخواهید و بر شیوه خرید کردنش نظارت داشته باشید . از سیستم تشویق و کار آفرینی هم استفاده کنید ، مثلا درصورت امکان از فرزند نوجوان تان بخواهید تا خرید هفتگی مواد غذایی را به عهده بگیرد ، در صورتی که از عهده خرید به خوبی برآمده و نیاز سنجی و قناعت را در نظر بگیرد ، به او جایزه بدهید .
در صورتی که فرزندتان از شما تقاضای پول بیشتری کرد می توانید به او در قبال دریافت مزد ، مسئولیت واگذار کنید ، برای نمونه از او بخواهید تا به برادر کوچکترش ریاضیات درس بدهد یا ابزار خانه تکانی را در اختیارش قرار دهید و برنامه شست و شوی پنجره ها را در روزهای آخر هفته به فرزند نوجوان تان بدهید .
به عقیده کارشناسان حوزه روان شناسی و اقتصاد دان ها ؛ افرادی که دچار مشکلات اقتصادی می شوند ؛ معمولا شیوه صحیح خرج کردن را نمی دانند و به دلیل آن که شیوه های چگونگی بودجه بندی پول را آموزش ندیده اند و نمی توانند نیازهای واقعی خود و خانواده شان ر ا شناسایی کنند و به فرزندانشان هم آموزش بدهند ؛ از این رو خریدهای نامناسب انجام می دهند . برای نمونه ممکن است یک مادر به جای آن که بخشی از درآمد خانواده را صرف خرید میوه و سبزی کند ، شکلات و چیپس و پفک نمکی بخرد یا خریدن یک تلویزیون سه بعدی یا بازی های کامپیوتری را به تهیه کتاب و نرم افزارهای آموزشی یا بازی های فکری ترجیح دهد .
این مسئله به تدریج با عث ایجاد روحیه مصرف گرایی افراطی در جامعه می شود و به دنبال آن خرید های نابجا برای جبران احساس حقارت و چشم و هم چشمی های مادی ترویج پیدا می کند ، این درحالی است که پدر و مادر ها باید به فرزندشان از همان دوران کودکی آموزش دهند که رفع نیاز های مادی انسان تا حدی ضروری است که بتواند از این طریق به دنبال ارضای نیازهای عالی تر مانند عزت نفس و کمال و خود شکوفایی برود و اگر کسی فقط نیازهای مادی را پیش رو داشته باشد از پیشرفت و تعالی باز می ماند .
سن فرزندتان را در نظر بگیرید ، با بزرگتر شدن بچه ها مقدار پول توجیبی نیز باید اضافه شود و مقدار بودجه ای که برای فرزند کوچکتر در نظر گرفته اید نباید با فرزند بزرگتر یکی باشد . می توانید برای این موضوع قانون تعیین کنید مثلا به ازای اضافه شدن یک سال به سن فرزندتان هزار تومان به مقدار پول توجیبی ماهیانه فرزندان اضافه کنید .
درآمد خانواده را هم باید در نظر بگیرید ، هیچکس بهتر از پدر و مادر نمی داند که چه مقدار پول توجیبی برای بچه ها کافی است ، از طرف دیگر باید از فرزندتان برای پولی که خرج می کند حساب و کتاب بخواهید و بر شیوه خرید کردنش نظارت داشته باشید . از سیستم تشویق و کار آفرینی هم استفاده کنید ، مثلا درصورت امکان از فرزند نوجوان تان بخواهید تا خرید هفتگی مواد غذایی را به عهده بگیرد ، در صورتی که از عهده خرید به خوبی برآمده و نیاز سنجی و قناعت را در نظر بگیرد ، به او جایزه بدهید .
در صورتی که فرزندتان از شما تقاضای پول بیشتری کرد می توانید به او در قبال دریافت مزد ، مسئولیت واگذار کنید ، برای نمونه از او بخواهید تا به برادر کوچکترش ریاضیات درس بدهد یا ابزار خانه تکانی را در اختیارش قرار دهید و برنامه شست و شوی پنجره ها را در روزهای آخر هفته به فرزند نوجوان تان بدهید .
به عقیده کارشناسان حوزه روان شناسی و اقتصاد دان ها ؛ افرادی که دچار مشکلات اقتصادی می شوند ؛ معمولا شیوه صحیح خرج کردن را نمی دانند و به دلیل آن که شیوه های چگونگی بودجه بندی پول را آموزش ندیده اند و نمی توانند نیازهای واقعی خود و خانواده شان ر ا شناسایی کنند و به فرزندانشان هم آموزش بدهند ؛ از این رو خریدهای نامناسب انجام می دهند . برای نمونه ممکن است یک مادر به جای آن که بخشی از درآمد خانواده را صرف خرید میوه و سبزی کند ، شکلات و چیپس و پفک نمکی بخرد یا خریدن یک تلویزیون سه بعدی یا بازی های کامپیوتری را به تهیه کتاب و نرم افزارهای آموزشی یا بازی های فکری ترجیح دهد .
این مسئله به تدریج با عث ایجاد روحیه مصرف گرایی افراطی در جامعه می شود و به دنبال آن خرید های نابجا برای جبران احساس حقارت و چشم و هم چشمی های مادی ترویج پیدا می کند ، این درحالی است که پدر و مادر ها باید به فرزندشان از همان دوران کودکی آموزش دهند که رفع نیاز های مادی انسان تا حدی ضروری است که بتواند از این طریق به دنبال ارضای نیازهای عالی تر مانند عزت نفس و کمال و خود شکوفایی برود و اگر کسی فقط نیازهای مادی را پیش رو داشته باشد از پیشرفت و تعالی باز می ماند .
