آیا تحقیقات دوپهلو هستند ؟

مطالعات روانشناسی با بحران روبرو شده است. بسیاری از تحقیقات در تکرار مجدد همان نتیجه را ندارند. اما سازمان تعالی و بهبود تحقیقات (REF) در تلاش بوده است که تحقیقات علمی و به‌خصوص تحقیقات در حوزه روانشناسی را باثبات کند.

Ref دانشگاه‌ها را به ارائه تحقیقات پیشگام، جدید و مهیج تشویق می‌کند. اما به تلاش‌های افرادی که این تحقیقات را تکرار می‌کنند توجهی ندارد.

اطلاعات غلط
هدف از تکرار یک تحقیق این است که مشخص شود آیا همانند دفعه نخست نتیجه قابل قبولی به دست می‌آید یا خیر. چند سال پیش سازمان Open Science Collaboration سعی کرد 100 مطالعه را از ژورنال‌های معروف روانشناسی تکرار کند. تنها 36 درصد از آن‌ها همان نتیجه اولیه را داشتند. این مشکل تنها به روانشناسی محدود نمی‌شود. بسیاری از یافته‌های علمی ممکن است نادرست باشند.
علم باید خود-اصلاح باشد و تکرارپذیری سنگ بنای روش‌های علمی است. بااین‌حال بین سال‌های 1900 تا 2012، فقط 1.6 درصد از مطالعات قابل تکرار بودند. همه ما می‌خواهیم با این تحقیقات درک بهتری از دنیا پیدا کنیم. پس چرا تمایلی به بررسی نتایج حاصل نداریم؟
نداشتن انگیزه
یکی از مشکلات حجم کار است. هرسال میلیون‌ها تحقیق جدید انجام می‌شود. اما مشکل اصلی سیستم انجام تحقیقات است: برای مثال در دانشگاه‌های آمریکا امنیت شغلی به میزان تحقیقات انجام‌شده و مقالات بستگی دارد.
متأسفانه بسیاری از دانشگاهیان اعتراف می‌کنند برای چاپ مقاله، گاهی اوقات به تحقیقات مشکل‌دار روی می‌آورند: بعد از جمع‌آوری نمونه فرضیه می‌دهند، زمانی که تغییری در تحقیق به وجود می‌آید و بعداً از بین می‌رود، از جمع‌آوری داده دست می‌کشند و یا تنها اثرات و نتایج قابل‌توجه از جمع‌آوری داده‌های را گزارش می‌کنند.

راه‌حل‌های ممکن
محققان در حیطه روانشناسی دارند راه را برای تغییر هموار می‌کنند. انجمن لازم برای بهبود علم روانشناسی و روش‌هایی برای بهبود شیوه‌های تحقیق وجود دارد. این روش‌ها نه‌تنها در انگلیس، بلکه در جامعه تحقیقات جهانی در حال اجرا است.

همچنین تعداد زیادی از روانشناسان خواستار ایجاد تغییر هستند و به ایجاد شفافیت و پروژه‌های کارشناسی مبتنی بر کنسرسیوم تشویق می‌کنند.