غفلت نهادهای دولتی در حوزه سلامت روان
به گزارش میگنا علیرضا واحدی روانشناس در گفتوگو با خبرنگار ایسکانیوز درخصوص نقش نهادهای دولتی در حفظ سلامت روان جامعه گفت: نهادها همیشه عادت دارند وقتی موضوعی از حالت عادی به آسیب و در مرحله بعد به بحران تبدیل شد، واکنش نشان دهند اما چون زمان آن بسیار دیر شده نتیجه مطلوبی حاصل نمیشود.
وی افزود: وزارت خانههای آموزش و پرورش، بهداشت سلامت، آموزش پزشکی و تعاون رفاه کار و امور اجتماعی، از مهمترین سازمانهای دولتی هستند که باید در زمینه سلامت روان جامعه قدمهای مهمی بردارند اما همچنان غفلت گریبانگیر نهادهای دولتی است. چند سال پیش در مجلس شورای اسلامی کمیسیون سلامت روان تشکیل شد، اما بنده هیچ اثر مثبتی در حرکت این کمیسیون ندیدم.
واحدی توضیح داد: یکی از عمده مشکلاتی که وجود داشت تحت پوشش نبودن خدمات روانشناسی در نظام سلامت بیمه کشور بود که بحمدالله در اواخر سال ۱۴۰۱ این اتفاق خوب صورت گرفت. خدمات روانشناسی برای بخش عمدهای از جامعه ما بسیار پرهزینه است و همین موضوع باعث دوری مردم از خدمات سلامت روان در کشور بود.
وی افود: آموزش و پرورش خود درگیر موضوعات و مشکلات سطحی شده و تربیت فرزندان را فراموش کرده و آموزشهای خاصی نیز به والدین نمیدهند.
این روانشناس حوزه خانواده عنوان کرد: سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در کشور با وجود مشکلات بسیار خدمات زیادی برای تربیت و آموزش روانشناسان در حوزههای مختلف ارائه کرده است اما دولت و مراکز دولتی هیچ استفادهای از این سرمایههای علمی کشور نمیکنند و همین دلیل بسیار از مشکلات خانواده هاست که متاسفانه نمیدانند روش صحیح تربیت یک نسل چگونه است.
وی افزود: پیشنهاد میکنم سازمانهای مختلف بودجهای که در بحث سلامت روان دریافت میکنند را در همان حوزه مصرف کنند، دورههای ضمن خدمت برای کارمندان خود بگذراند، از توان روانشناسان برای تربیت نیرو انسانی و به تبع نسل آینده استفاده کنند.
وی افزود: وزارت خانههای آموزش و پرورش، بهداشت سلامت، آموزش پزشکی و تعاون رفاه کار و امور اجتماعی، از مهمترین سازمانهای دولتی هستند که باید در زمینه سلامت روان جامعه قدمهای مهمی بردارند اما همچنان غفلت گریبانگیر نهادهای دولتی است. چند سال پیش در مجلس شورای اسلامی کمیسیون سلامت روان تشکیل شد، اما بنده هیچ اثر مثبتی در حرکت این کمیسیون ندیدم.
واحدی توضیح داد: یکی از عمده مشکلاتی که وجود داشت تحت پوشش نبودن خدمات روانشناسی در نظام سلامت بیمه کشور بود که بحمدالله در اواخر سال ۱۴۰۱ این اتفاق خوب صورت گرفت. خدمات روانشناسی برای بخش عمدهای از جامعه ما بسیار پرهزینه است و همین موضوع باعث دوری مردم از خدمات سلامت روان در کشور بود.
وی افود: آموزش و پرورش خود درگیر موضوعات و مشکلات سطحی شده و تربیت فرزندان را فراموش کرده و آموزشهای خاصی نیز به والدین نمیدهند.
این روانشناس حوزه خانواده عنوان کرد: سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در کشور با وجود مشکلات بسیار خدمات زیادی برای تربیت و آموزش روانشناسان در حوزههای مختلف ارائه کرده است اما دولت و مراکز دولتی هیچ استفادهای از این سرمایههای علمی کشور نمیکنند و همین دلیل بسیار از مشکلات خانواده هاست که متاسفانه نمیدانند روش صحیح تربیت یک نسل چگونه است.
وی افزود: پیشنهاد میکنم سازمانهای مختلف بودجهای که در بحث سلامت روان دریافت میکنند را در همان حوزه مصرف کنند، دورههای ضمن خدمت برای کارمندان خود بگذراند، از توان روانشناسان برای تربیت نیرو انسانی و به تبع نسل آینده استفاده کنند.