آمار 7 برابري مردان نسبت به زنان خياباني: هميشه پاي يك مرد در ميان است!
مريم نظري: «به ازاي هر يك زن خياباني 7 مرد خياباني وجود دارد!» اين خبر تامل برانگيز را دكتر مجيد ابهري، جامعه شناس و عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي به تهران امروز مي‌گويد و هشدار مي‌دهد در صورتي كه كارشناسان فكري براي اين موضوع نكنند، به‌زودي با بحران‌هاي اجتماعي جدي‌تري روبه‌رو خواهيم شد.
هرچند نيروي انتظامي در قالب طرح‌هاي امنيت اخلاقي با اين موارد برخورد مي‌كند اما «مردان خياباني» اين روزها در بيشتر خيابان‌ها ديده مي‌شوند و براي زنان و دختران مزاحمت ايجاد مي‌كنند. ابهري آمارهاي ناخوشايند ديگري نيز دارد. 76 درصد مردان خياباني متاهل هستند و هر مرد خياباني در طول روز به طور ميانگين يكصدبار براي زنان نجيبي كه هرگز سوار بر ماشين آنها نمي‌شوند، بوق مي‌زند!
كارشناسان مي‌گويند هميشه پاي مردان خياباني در ميان است و تا مردان خياباني نباشند، سن روسپيگري زنان در كشور- بر اساس آمار منتشر شده از سوي مسئولان سازمان بهزيستي -كاهش پيدا نمي‌كند. هر چند رئيس سازمان بهزيستي، روز گذشته اين كاهش سن را تكذيب كرد اما دكتر مجيد ابهري، در اين باره مي‌گويد: «اگر زنان خودفروش خياباني به عنوان يك ناهنجاري اجتماعي در جامعه ما غير قابل انكار هستند، اين بستر اجتماعي است كه باعث تولد و رشد اين ناهنجاري و ضد ارزش شده است.»
او معتقد است كه بازار غريزه جنسي نيز مانند ساير بازارها تابع اصل عرضه و تقاضاست و حضور مردان تنوع طلب و غيرهمسو با هنجارهاي اجتماعي در اين ميان مزيد بر علت است.
هر مرد خياباني روزانه يكصد بوق!
او معتقد است كه مردان خياباني با فاصله گرفتن از هنجارهاي فردي و گروهي رفتارهايي دور از حرمت اجتماعي انجام مي‌دهند و البته تاكيد مي‌كند كه به دليل مشكلاتي كه بر سر راه ازدواج جوانان است، بعضي جوانان مجرد در راستاي غريزه جنسي خود به اين‌سو مي‌روند، اما دكتر ابهري به آمار بالاي مردان متاهلي كه در زمره مردان خياباني قرار مي‌گيرند اشاره مي‌كند: «جاي تاسف دارد كه 76درصد مردان خياباني متاهل هستند! مردان متاهلي كه به ارزش‌هاي اخلاقي خانواده و جامعه پايبند نيستند. اين در حالي است كه جوانان مجرد جامعه ايراني، بار بدنامي اين پديده را به دوش مي‌كشند!»
دكتر سعيد معدني مدير گروه جامعه شناسي دانشگاه تهران مركز نيز در اين باره به تهران امروز مي‌گويد: «مردان متاهلي كه در هر كوچه و خيابان به دنبال سوار كردن زنان بر ماشين خود هستند، يا هميشه چنين كاري را به عنوان تفريح انجام مي‌داده‌اند يا در جواني به دلايلي مانند فقر مالي مثلا نتوانسته‌اند ماشين بخرند و چون تفكري بيمارگونه دارند، گمان مي‌كنند حالا كه صاحب خودرو هستند مي‌توانند جواني كنند! چنين افرادي از نگاه بيمارگونه خود تمايزي بين زنان متشخص و زنان خياباني نمي‌بينند.» او تاكيد مي‌كند: «هر مرد خياباني به طور ميانگين صد بوق در طول روز براي زنان مي‌زند تا بالاخره طعمه خود را پيدا كند.»
«مينا.م» معلم جوان 28 ساله اي‌است كه به تازگي ازدواج كرده و محجبه است. او كه هر روز صبح ناچار است مسيري طولاني را براي رسيدن به محل كارش و بازگشت از آن بپيمايد تقريبا هر روزبعد ازظهر با رانندگاني مواجه مي‌شود كه وقتي او را تنها سر خيابان مي‌بينند برايش بوق و چراغ مي‌زنند! او به تهران امروز مي‌گويد: «بعضي‌ها حتي ترمز مي‌كنند، دنده عقب مي‌آيند و پيشنهاد مي‌دهند سوار ماشين‌شان شوم. بارها از ترس اينكه شاگردانم مرا در اين حالت نبينند ناچار شده‌ام به آن طرف خيابان بروم تا مطمئن شوم اين مزاحم دست از سرم برداشته است.»
«زهره.ا» 40 ساله و خانه دار است و دو پسر دانشجو دارد. زهره نيز تجربه چنين مزاحمت‌هايي را در زندگي‌اش دارد. او به تهران امروز مي‌گويد: «چند بار برايم پيش آمده. راستش را بخواهيد هم سن و سال پسرم بودند! دلم مي‌خواست مادرانه نصيحت‌شان كنم اما منصرف شدم از اين كار! بعضي وقت‌ها از ترس اين مزاحم‌ها ترجيح مي‌دهم تنها از خانه بيرون نيايم.» «تهامه.م» كارمند است و از اين بوق زدن‌هاي مكرر دل پري دارد.
او مي‌گويد: «خيلي وقت‌ها زمان رد شدن از خيابان ماشين‌هاي شخصي كه حتي معلوم است مسافركش هستند بوق يا چراغ مي‌زنند و ترمز مي‌گيرند. قرار گرفتن در چنين شرايطي در خيابان باعث مي‌شود خجالت زده شوم. حتي برايم پيش آمده كه راننده وانت بار هم توقف كرده و منتظر مانده تا سوار ماشينش شوم.» دكتر ابهري به مزاحمت‌هاي مكرري كه اين مردان براي زنان در خيابان ايجاد مي‌كنند اشاره كرده و ادامه مي‌دهد: «در بيشتر موارد اين مردان پيش پاي زنان نجيب، متاهل و متعهد، زنان باردار و حتي زماني كه مادران همراه فرزند خود هستند ترمز مي‌گيرند! »
او با تاكيد بر اينكه چنين رفتارهايي نوعي خشونت است كه در حق زنان جامعه انجام مي‌شود مي‌گويد:«اين‌كارسبب بروز تنش و همچنين آزار زنان جامعه مي‌شود. اين مردان‌به ظاهر مي‌خواهند مسافركشي كنند و حتي ممكن است زنان و دختراني هم بدون اطلاع از قصد آنها سوار بر ماشين شان شود. آنها همه را به يك چشم نگاه مي‌كنند و برايشان زني كه قصد خودفروشي دارد و زني كه براي رسيدن به مقصدي خاص به خيابان آمده فرقي نمي‌كند. بدون شك اين نوع نگاه، بيمارگونه است.»
دكتر ابهري ادامه مي‌دهد: «تنوع‌طلبي و هرزه گردي يكي از ويژگي‌هاي مرداني است كه در چارچوب رفتارهاي منطقي و متعارف جامعه به ارضاي نيازهاي خود نمي‌پردازند. اگر مردان تنوع طلب نباشند روسپيگري در جامعه گسترش نمي‌يابد. واقعيت اين است كه كالبدشكافي پديده زنان خياباني بدون توجه به موضوع مردان خياباني تحليل يك معلول بدون علت است.»
چاره چيست؟
«تنها حضور ماموران نيروي انتظامي به صورت ثابت و سيار است كه مي‌تواند از وقوع اين مزاحمت‌ها بكاهد. به ويژه در محل‌هاي كم رفت و آمد!» اينها را دكتر ابهري مي‌گويد. البته او معتقد است قوانين هم نياز به بازنگري دارند و ادامه مي‌دهد: «متاسفانه اين روزها اين موضوع در تهران و كلانشهرها به يك تفريح مبدل شده است. تفريحي كه عواقب ناگواري براي زنان كشورمان به دنبال دارد. بنابراين علاوه بر مديريت جنسي در كشور و برنامه‌ريزي‌هايي كه بايد توسط مسئولان انجام شود، بايد قوانين مجازات اين مردان تشديد شود.» بي‌توجهي به ارزش‌هاي اجتماعي و كمرنگ شدن غيرت اجتماعي دلايلي است كه دكتر ابهري براي بروز اين پديده عنوان مي‌كند. او مي‌گويد: «اتفاقاتي كه براي آمران به معروف افتاد و همچنين دردسرهايي كه ممكن است دامن افراد را بگيرد سبب مي‌شود تا هيچ‌كس در برابر اين مزاحمت‌ها اجازه دخالت به خود ندهد. به همين دليل مردان خياباني بدون وحشت از عواقب اجتماعي به اين مزاحمت‌ها ادامه مي‌دهند.»
مرجع خبر: تهران امروز
هرچند نيروي انتظامي در قالب طرح‌هاي امنيت اخلاقي با اين موارد برخورد مي‌كند اما «مردان خياباني» اين روزها در بيشتر خيابان‌ها ديده مي‌شوند و براي زنان و دختران مزاحمت ايجاد مي‌كنند. ابهري آمارهاي ناخوشايند ديگري نيز دارد. 76 درصد مردان خياباني متاهل هستند و هر مرد خياباني در طول روز به طور ميانگين يكصدبار براي زنان نجيبي كه هرگز سوار بر ماشين آنها نمي‌شوند، بوق مي‌زند!
كارشناسان مي‌گويند هميشه پاي مردان خياباني در ميان است و تا مردان خياباني نباشند، سن روسپيگري زنان در كشور- بر اساس آمار منتشر شده از سوي مسئولان سازمان بهزيستي -كاهش پيدا نمي‌كند. هر چند رئيس سازمان بهزيستي، روز گذشته اين كاهش سن را تكذيب كرد اما دكتر مجيد ابهري، در اين باره مي‌گويد: «اگر زنان خودفروش خياباني به عنوان يك ناهنجاري اجتماعي در جامعه ما غير قابل انكار هستند، اين بستر اجتماعي است كه باعث تولد و رشد اين ناهنجاري و ضد ارزش شده است.»
او معتقد است كه بازار غريزه جنسي نيز مانند ساير بازارها تابع اصل عرضه و تقاضاست و حضور مردان تنوع طلب و غيرهمسو با هنجارهاي اجتماعي در اين ميان مزيد بر علت است.
هر مرد خياباني روزانه يكصد بوق!
او معتقد است كه مردان خياباني با فاصله گرفتن از هنجارهاي فردي و گروهي رفتارهايي دور از حرمت اجتماعي انجام مي‌دهند و البته تاكيد مي‌كند كه به دليل مشكلاتي كه بر سر راه ازدواج جوانان است، بعضي جوانان مجرد در راستاي غريزه جنسي خود به اين‌سو مي‌روند، اما دكتر ابهري به آمار بالاي مردان متاهلي كه در زمره مردان خياباني قرار مي‌گيرند اشاره مي‌كند: «جاي تاسف دارد كه 76درصد مردان خياباني متاهل هستند! مردان متاهلي كه به ارزش‌هاي اخلاقي خانواده و جامعه پايبند نيستند. اين در حالي است كه جوانان مجرد جامعه ايراني، بار بدنامي اين پديده را به دوش مي‌كشند!»
دكتر سعيد معدني مدير گروه جامعه شناسي دانشگاه تهران مركز نيز در اين باره به تهران امروز مي‌گويد: «مردان متاهلي كه در هر كوچه و خيابان به دنبال سوار كردن زنان بر ماشين خود هستند، يا هميشه چنين كاري را به عنوان تفريح انجام مي‌داده‌اند يا در جواني به دلايلي مانند فقر مالي مثلا نتوانسته‌اند ماشين بخرند و چون تفكري بيمارگونه دارند، گمان مي‌كنند حالا كه صاحب خودرو هستند مي‌توانند جواني كنند! چنين افرادي از نگاه بيمارگونه خود تمايزي بين زنان متشخص و زنان خياباني نمي‌بينند.» او تاكيد مي‌كند: «هر مرد خياباني به طور ميانگين صد بوق در طول روز براي زنان مي‌زند تا بالاخره طعمه خود را پيدا كند.»
«مينا.م» معلم جوان 28 ساله اي‌است كه به تازگي ازدواج كرده و محجبه است. او كه هر روز صبح ناچار است مسيري طولاني را براي رسيدن به محل كارش و بازگشت از آن بپيمايد تقريبا هر روزبعد ازظهر با رانندگاني مواجه مي‌شود كه وقتي او را تنها سر خيابان مي‌بينند برايش بوق و چراغ مي‌زنند! او به تهران امروز مي‌گويد: «بعضي‌ها حتي ترمز مي‌كنند، دنده عقب مي‌آيند و پيشنهاد مي‌دهند سوار ماشين‌شان شوم. بارها از ترس اينكه شاگردانم مرا در اين حالت نبينند ناچار شده‌ام به آن طرف خيابان بروم تا مطمئن شوم اين مزاحم دست از سرم برداشته است.»
«زهره.ا» 40 ساله و خانه دار است و دو پسر دانشجو دارد. زهره نيز تجربه چنين مزاحمت‌هايي را در زندگي‌اش دارد. او به تهران امروز مي‌گويد: «چند بار برايم پيش آمده. راستش را بخواهيد هم سن و سال پسرم بودند! دلم مي‌خواست مادرانه نصيحت‌شان كنم اما منصرف شدم از اين كار! بعضي وقت‌ها از ترس اين مزاحم‌ها ترجيح مي‌دهم تنها از خانه بيرون نيايم.» «تهامه.م» كارمند است و از اين بوق زدن‌هاي مكرر دل پري دارد.
او مي‌گويد: «خيلي وقت‌ها زمان رد شدن از خيابان ماشين‌هاي شخصي كه حتي معلوم است مسافركش هستند بوق يا چراغ مي‌زنند و ترمز مي‌گيرند. قرار گرفتن در چنين شرايطي در خيابان باعث مي‌شود خجالت زده شوم. حتي برايم پيش آمده كه راننده وانت بار هم توقف كرده و منتظر مانده تا سوار ماشينش شوم.» دكتر ابهري به مزاحمت‌هاي مكرري كه اين مردان براي زنان در خيابان ايجاد مي‌كنند اشاره كرده و ادامه مي‌دهد: «در بيشتر موارد اين مردان پيش پاي زنان نجيب، متاهل و متعهد، زنان باردار و حتي زماني كه مادران همراه فرزند خود هستند ترمز مي‌گيرند! »
او با تاكيد بر اينكه چنين رفتارهايي نوعي خشونت است كه در حق زنان جامعه انجام مي‌شود مي‌گويد:«اين‌كارسبب بروز تنش و همچنين آزار زنان جامعه مي‌شود. اين مردان‌به ظاهر مي‌خواهند مسافركشي كنند و حتي ممكن است زنان و دختراني هم بدون اطلاع از قصد آنها سوار بر ماشين شان شود. آنها همه را به يك چشم نگاه مي‌كنند و برايشان زني كه قصد خودفروشي دارد و زني كه براي رسيدن به مقصدي خاص به خيابان آمده فرقي نمي‌كند. بدون شك اين نوع نگاه، بيمارگونه است.»
دكتر ابهري ادامه مي‌دهد: «تنوع‌طلبي و هرزه گردي يكي از ويژگي‌هاي مرداني است كه در چارچوب رفتارهاي منطقي و متعارف جامعه به ارضاي نيازهاي خود نمي‌پردازند. اگر مردان تنوع طلب نباشند روسپيگري در جامعه گسترش نمي‌يابد. واقعيت اين است كه كالبدشكافي پديده زنان خياباني بدون توجه به موضوع مردان خياباني تحليل يك معلول بدون علت است.»
چاره چيست؟
«تنها حضور ماموران نيروي انتظامي به صورت ثابت و سيار است كه مي‌تواند از وقوع اين مزاحمت‌ها بكاهد. به ويژه در محل‌هاي كم رفت و آمد!» اينها را دكتر ابهري مي‌گويد. البته او معتقد است قوانين هم نياز به بازنگري دارند و ادامه مي‌دهد: «متاسفانه اين روزها اين موضوع در تهران و كلانشهرها به يك تفريح مبدل شده است. تفريحي كه عواقب ناگواري براي زنان كشورمان به دنبال دارد. بنابراين علاوه بر مديريت جنسي در كشور و برنامه‌ريزي‌هايي كه بايد توسط مسئولان انجام شود، بايد قوانين مجازات اين مردان تشديد شود.» بي‌توجهي به ارزش‌هاي اجتماعي و كمرنگ شدن غيرت اجتماعي دلايلي است كه دكتر ابهري براي بروز اين پديده عنوان مي‌كند. او مي‌گويد: «اتفاقاتي كه براي آمران به معروف افتاد و همچنين دردسرهايي كه ممكن است دامن افراد را بگيرد سبب مي‌شود تا هيچ‌كس در برابر اين مزاحمت‌ها اجازه دخالت به خود ندهد. به همين دليل مردان خياباني بدون وحشت از عواقب اجتماعي به اين مزاحمت‌ها ادامه مي‌دهند.»
مرجع خبر: تهران امروز
