نقش تعیین‌کننده ماده سفید مغز بر نمره جمع و ضرب
به گزارش ایسنا، در تحقیقات انجام‌شده، نوجوانان 12 ساله‌ای که نمره بالاتری در جمع و ضرب کسب کردند، دارای ماده سفید باکیفیت‌تری در مغزشان بودند، اما این رابطه در مورد تفریق و تقسیم صادق نبود.
این تحقیق به رهبری «پروفسور برت دو اسمت» از دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه کی‌یولون و همکارانش انجام شد. «سلول‌های خاکستری» مغز اطلاعات را پردازش می‌کنند و این سلول‌ها توسط گذرگاه‌های عصبی به یکدیگر مرتبط هستند؛ این گذرگاه‌ها رشته‌هایی هستند که از طریق آنها سیگنال‌ها منتقل میشود. برت دو اسمت در این باره می‌گوید: گذرگاه‌های عصبی را میتوان با خوشه‌ای از کابل‌ها مقایسه کرد. این کابل‌ها توسط یک سپر جداکننده به نام میلین یا ماده سفید احاطه شده‌اند و هر چه این سپر ضخیم‌تر باشد و کابل‌های بیشتری وجود داشته باشد، ماده سفید بیشتری وجود دارد.
همچنین، هرچه میزان ماده سفید بیشتر باشد، سیگنال‌ها سریع‌تر منتقل می‌شوند. در حالی که ارتباط بین ریاضیات و رشته‌های ماده سفید شناخته شده است، تحقیقات معدودی برای آزمایش این همبستگی در کودکان نرمال در حال رشد انجام شده است.
همچنین مطالعات پیشین تفاوت در فعالیت عصبی حین انجام عملیات جمع، تفریق، ضرب و تقسیم را پوشش نداده بودند. در بررسی جدید، 25 کودک مجموعه‌ای از عملیات ریاضی را انجام دادند و از مغز آنها اسکن گرفته شد.
محققان سپس کیفیت رشته‌های ماده سفید این کودکان را با عملکرد ریاضیاتی آنها مقایسه کردند. این دانشمندان دریافتند کیفیت بهتر arcuate fasciculus anterior (رشته‌های ماده سفیدی که نواحی مختلف مغز دخیل در ریاضی را به یکدیگر متصل می‌کنند) با عملکرد بهتر در جمع و ضرب مرتبط است، اما هیچ ارتباطی بین این ماده و تفریق و تقسیم وجود ندارد.
این تحقیق به رهبری «پروفسور برت دو اسمت» از دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه کی‌یولون و همکارانش انجام شد. «سلول‌های خاکستری» مغز اطلاعات را پردازش می‌کنند و این سلول‌ها توسط گذرگاه‌های عصبی به یکدیگر مرتبط هستند؛ این گذرگاه‌ها رشته‌هایی هستند که از طریق آنها سیگنال‌ها منتقل میشود. برت دو اسمت در این باره می‌گوید: گذرگاه‌های عصبی را میتوان با خوشه‌ای از کابل‌ها مقایسه کرد. این کابل‌ها توسط یک سپر جداکننده به نام میلین یا ماده سفید احاطه شده‌اند و هر چه این سپر ضخیم‌تر باشد و کابل‌های بیشتری وجود داشته باشد، ماده سفید بیشتری وجود دارد.
همچنین، هرچه میزان ماده سفید بیشتر باشد، سیگنال‌ها سریع‌تر منتقل می‌شوند. در حالی که ارتباط بین ریاضیات و رشته‌های ماده سفید شناخته شده است، تحقیقات معدودی برای آزمایش این همبستگی در کودکان نرمال در حال رشد انجام شده است.
همچنین مطالعات پیشین تفاوت در فعالیت عصبی حین انجام عملیات جمع، تفریق، ضرب و تقسیم را پوشش نداده بودند. در بررسی جدید، 25 کودک مجموعه‌ای از عملیات ریاضی را انجام دادند و از مغز آنها اسکن گرفته شد.
محققان سپس کیفیت رشته‌های ماده سفید این کودکان را با عملکرد ریاضیاتی آنها مقایسه کردند. این دانشمندان دریافتند کیفیت بهتر arcuate fasciculus anterior (رشته‌های ماده سفیدی که نواحی مختلف مغز دخیل در ریاضی را به یکدیگر متصل می‌کنند) با عملکرد بهتر در جمع و ضرب مرتبط است، اما هیچ ارتباطی بین این ماده و تفریق و تقسیم وجود ندارد.
