برادر بزرگترم از بودن من ناراحت است

مخاطب گرامي، باتوجه به اين که فرزند دوم خانواده هستيد بايد بدانيد معمولا هنگام تولد فرزند دوم، فرزند بزرگتر به علت از دست دادن جايگاه يگانه خود نزد والدين به نوزاد تازه متولد شده حسادت مي  کند. اين حسادت معمولا عادي تلقي مي شود و حتي مورد شوخي و تفريح اقوام و نزديکان نيز قرار مي  گيرد بدون توجه به اين که اين حسادت يک حس واقعي و منفي است و در صورت توجه نکردن به آن تا بزرگسالي ادامه خواهد يافت و فرزند بزرگتر هميشه خواهر يا برادر کوچکتر خود را براي از دست دادن محبت و توجه والدين سرزنش خواهد کرد. در ادامه درباره روابط برادرها و خواهرها توضيحاتي ارائه مي شود که اميدوارم مفيد باشد.

يکي از موضوعاتي که معمولا باعث تعارض بين خواهر و برادرها مي شود، محبت شديد و زياد از حد است، محبتي که در نظر ديگري دخالت در امور فردي و خصوصي تلقي مي شود. ممکن است برادر يا خواهري تحت عنوان محبت و دلسوزي عملا در زندگي برادر يا خواهر خود دخالت کند. بايد بدانيم نقش برادر و خواهر حمايت از يکديگر و تامين حمايت اجتماعي است نه بيشتر. توصيه مي  کنم مراقب باشيد محبت به دخالت و فضولي تبديل نشود؛ همچنين از محبتي که فرد مقابل تمايلي به قبول آن ندارد، پرهيز کنيد. اين محبت به اصطلاح محبت خاله خرسه است و باعث صدمه ديدن روابط خواهد شد. همچنين بپذيريد برادرتان با شما متفاوت است. شدت و ميزان احساسات شما لزوماً يکسان نيست. از انجام کارهايي که باعث تحريک حسادت او مي شود به شدت پرهيز کنيد. احتمالا او به نوع رابطه اي که شما با والدين تان داريد، بسيار حساس است، ممکن است شما را لوس بداند و آن ها را به تبعيض متهم کند، در نتيجه کمتر اين رفتارهاي خاص را انجام دهيد. نکته بسيار مهم ديگر اين است که از والدين تان بخواهيد به هيچ وجه در روابط شما با برادرتان دخالت نکنند. معمولا دخالت والدين به منظور حل اختلافات بين خواهر و برادرها و طرفداري از يک کدام از آن ها به تشديد خصومت منجر مي شود. با برادرتان درباره نوع و شکل رابطه مورد نظر او صحبت و تاکيد کنيد همواره از او حمايت خواهيد کرد و قصد دخالت در زندگي و تصميمات او را نداريد. درباره موضوعاتي مانند انتخاب همسر يا شغل او، هرگز به صورت واضح اظهار نظر نکنيد و تنها زماني که خودش نظر شما را جويا شد آن را بيان کنيد.

بعد از تولد فرزند دوم اگر والدين به احساسات و نيازهاي فرزند بزرگ تر خود بي توجهي کنند و انتظار رفتار معقول و بزرگانه از کودک داشته باشند، فاصله عاطفي فرزند بزرگ تر از والدين و همچنين برادر يا خواهر کوچک تر خود در طول زمان، افزايش خواهد يافت. معمولاً در شرايطي که کودکان هم جنس نيستند و جنسيت مطلوب والدين در فرزند کوچک تر محقق مي شود، اين تعارض به شدت افزايش مي يابد و ادامه دار خواهد بود. متاسفانه والدين نادانسته پسر يا دختر را بر ديگري ارجح مي دانند و روش هاي برخورد کاملاً متفاوتي با آن ها پيش مي گيرند. اين تفاوت در نوع برخورد، هميشه به عنوان يک منبع حسادت و تعارض بين برادران و خواهران باقي خواهد ماند. ممکن است که والدين در ديدگاه خود عدالت را رعايت کنند و تفاوت رفتار را به تفاوت در جنسيت کودکان نسبت دهند اما کودکان از قوه شناخت کافي براي درک اين تفاوت ها برخوردار نيستند. توجه بيشتر به دختر يا پسر، مراقبت بيشتر از معمولا دختران، حتي نوع رفتار متفاوت با آن ها مانند سخت گيري بيشتر با پسر تحت عنوان اينکه او در آينده بايد توانايي اداره يک خانواده را داشته باشد و نرم خويي در رفتار با دختر خانواده، با ديد اينکه دختر نيازي به استقلال يا توانايي کنار آمدن با مشکلات را ندارد؛ باعث اختلال در ارتباط برادر با خواهر خواهد شد که والدين بايد به اين نکات توجه داشته باشند.