ضرورت ارائه آموزش‌های لازم توسط متخصصان بهداشت روانی در عراق به کودکان
به گزارش ایسنا ، عباس عدنان کامل، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روانشناسی بالینی دانشگاه اصفهان در پایان‌نامه خود تحت عنوان «بررسی میزان شیوع و تعیین رابطه بین علائم سوگ بحران‌زا و اختلال استرس پس از سانحه در کودکان و نوجوانان داغدیده عراقی» که آن را با راهنمایی دکتر مهرداد کلانتری و مشاوره حسینعلی مهرابی ارائه کرده، به این موضوع پرداخته که کودکان داغدیده عراقی در معرض چه مشکلات روانشناختی قرار می‌گیرند.
در این پژوهش آمده است: هر ساله تعداد بسیاری از کودکان و نوجوانان، والدین خود را در اثر سوانح رانندگی، بیماری جسمی، سرطان، طلاق، جنگ و فجایع طبیعی مانند سیل و زلزله از دست می‌دهند و درباره آینده آن‌ها نگرانی‌های جدی به وجود می‌آید. سوگ و داغدیدگی در کودکان یکی از موضوعات اساسی در روانشناسی بالینی کودک است و به مباحثی همچون مراقبت از کودکان داغدیده، شیوه برخورد با آن‌ها، پاسخ به سؤالات آن‌ها درباره مرگ و زندگی و آموزش اولیا و مربیان این کودکان می‌پردازد.
سوگ در کودکان و نوجوانان از موضوعات قابل بحث در روانشناسی بالینی کودک بوده که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا سوگ بحران‌زا می‌تواند به اختلال پس از سانحه منجر شود و همچنین داغدیدگی حالت سوگ مربوط به فرد مورد علاقه است.
امروزه مشکل سوگ و داغدیدگی مورد توجه پژوهشگران در دانشگاه‌های معتبر جهان قرارگرفته است. یکی از دلایل توجه پژوهشگران به این مساله این است که غالباً سوگ به عنوان علت زیربنایی برخی از اختلالات روانی محسوب میشود.
با توجه به موقعیت جغرافیایی عراق این کشور شاهد حوادث استرس‌آور انسانی زیادی نظیر درگیری‌های اجتماعی و جنگ‌های متعدد بوده است. به ویژه در سال‌های اخیر این کشور در معرض انواع انفجارها قرار گرفته که همچنان ادامه دارد.
این پژوهش با هدف بررسی میزان شیوع و تعیین رابطه بین علائم سوگ بحران‌زا و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در کودکان و نوجوانان داغدیده عراقی انجام شده است و بر این اساس، تعداد 300 نفر از دانش‌آموزان یا نوجوانان داغدیده مدارس دخترانه و پسرانه (152 پسر و 148 دختر) از شهر کربلا و بابل به عنوان نمونه به شیوه تصادفی انتخاب شدند.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که ارائه آموزش‌های لازم توسط متخصصان بهداشت روانی در عراق به قربانیان بازمانده از جنگ و خانواده آن‌ها و به همسران و فرزندان قربانیان متوفی جهت کاهش اثرات مخرب جنگ و بهبود بهداشت روانی افراد ضروری است.
