6 توصيه براي افزايش سلامت رواني کودکان

مشکل اينجا هست که کودکان به دليل سن کم نمي توانند در خصوص مشکل خود حرف بزنند و قادر به کنترل مشکل شان نيستند. بنابراين نقش والدين و پزشک اطفال پررنگ تر مي شود. والدين براي داشتن فرزنداني سالم بايد علائم اختلالات روحي رواني را بشناسند تا در مواقع لازم از فرزندان خود حمايت کنند. چون هر نوع مشکل روحي رواني نيز بايد مانند تمام مشکلات جسمي ديگر تحت درمان قرار بگيرد.در اين مطلب چند توصيه براي افزايش سلامت روحي رواني کودکان داريم. لطفا با ما همراه باشيد.

باب گفتگو با بچه ها را باز کنيد

هر کودکي بايد بتواند در خصوص احساسات و افکار خود صادق باشد و والدين نيز وظيفه دارند اين احساسات را رسميت بشناسند و از آنها غافل نشوند. به عقيده ي متخصصان زمانيکه کودکان در خصوص افکار و احساسات شان با شما صحبت مي کنند نبايد آنها را قضاوت کنيد. کودکاني که به والدين خود اعتماد دارند به راحتي در خصوص شرايط روحي خود با آنها صحبت مي کنند. اين کار باعث مي شود که احساس منفي شان آزاد شود و تکنيک هاي لازم را براي مقابله با اين احساسات بياموزند. براي ارتقاي سلامت روحي رواني کودکان تان باب گفتگوي دو طرفه و بدون تنش را با آنها باز کنيد تا بچه ها از احساسات دروني شان آزار نبينند و آنها را با شما در ميان بگذارند.

اعتماد به نفس آنها را تقويت کنيد

داشتن اعتماد به نفس بالا براي موفقيت در زندگي از اهميت بالايي برخوردار است. اين احساس بايد از دوران کودکي در وجود هر فرد پرورش پيدا کند. اگر فرزند شما براي شروع کارهاي جديد هميشه در ترديد يا هراس است يا به اندازه ي کافي مصمم به نظر نمي رسد امکان دارد که از يک اختلال در سلامتي روحي در رنج باشد.

يکي از روشها ارتقاي اعتماد به نفس کودکان اين است که تجربياتي که به آنها کمک مي کند تا بر ترس شکست يا قضاوت شدن غلبه مي کند را در اختيار آنها بگذاريد. آنها را از شکست نترسانيد اما در عين حال خطرات را گوشزد کنيد. به عقيده ي متخصصان داشتن تفريحاتي مانند چادر زدن در کوه، شرکت در کلاس هاي موسيقي يا کمک گرفتن از يک مربي خوب مي تواند حال روحي بچه ها را بهبود ببخشيد و سلامت روحي آنها را ارتقا بدهد.

براي فرزندانتان الگوي مناسبي باشيد

شک نکنيد که بچه ها بي سر و صدا رفتارهاي شما را زير نظر دارند و از شما تقليد مي کنند. اگر شما به راحتي خونسردي خودتان را از دست مي دهيد و يا در برابر اعضاي خانواده و دوستان خشمگين مي شويد فرزندتان نيز تصور خواهد کرد در شرايط مشابه بايد مانند شما عمل کند. بنابراين براي داشتن کودکاني سالمتر در گام اول لازم است که خودتان تکنينک هاي موثر براي کنترل خشم، استرس و احساسات منفي را بياموزيد. اگر شما در چنين شرايطي درست رفتار کنيد نه تنها فرزندان تان از انرژي هاي منفي شما در امان خواهند ماند(در نتيجه روح و رواني سالم تر خواهند داشت) بلکه رفتارهاي درست شما را نيز تقليد خواهند کرد. بهتر است به جاي نصحيت کردن آنها رفتارهاي درست تان را در معرض تقليد قرار دهيد.

کودکان را فعالتر کنيد

شعار «عقل سالم در بدن سالم» را آويزه ي گوشتان کنيد. ورزش و فعاليت هاي اجتماعي نه تنها براي بزرگسالان لازم است بلکه اثرات مثبت زيادي روي سلامت روحي و رواني کودکان نيز دارد. اگر فرزندتان خانه نشين و گوشه گير باشد و تمام وقت خود را صرف تماشاي تلويزيون بکند نمي تواند آگاهي هاي اجتماعي لازم را براي مقابله با فوبيا يا ترس هاي اجتماعي دريافت کند. زياده روي در تماشاي تلويزيون يا انجام بيش از اندازه ي بازي هاي رايانه اي مي توانند يکي از علائم وجود اضطراب اجتماعي در کودکان باشد. به عقيده ي متخصصان بين 10 تا 20 درصد بچه هاي سنين مدرسه از علائم اضطراب رنج مي برند. شما بايد کودکان را بيرون ببريد و زمينه ارتباط اجتماعي آنها با ديگران را فراهم سازيد. کافيست آنها را به پارک يا امکان عمومي ببريد تا با هم سن و سال هاي خود آشنا شده و ارتباط بگيرند. علاوه بر اين بايد بدانيد که ورزش کردن باعث ترشح بيشتر آندورفين در بدن مي شود که احساس نشاط و سرزندگي را افزايش ميدهد. کودکان را به ورزش کردن منظم تشويق کنيد تا هم لحاظ روحي و جسمي سالمتر باشند.

به آنها پاداش بدهيد

اگر فرزند شما موفق شده است بر مشکلي غلبه کند به او پاداش دهيد. البته نيازي به خريد کادوهاي گرانقيمت و کارهاي خارق العاده نيست. آغوش شما و نگاه هاي مهربان تان که سرشار از تاييد و تشويق است بهتر از هر کادوي ديگري جواب مي دهد. سلامت روحي رواني کودکان زماني به خوبي تضمين خواهد شد که شما به کارها و موفقيت هاي وي آگاه باشيد و آنها را تشويق کنيد.

از يک متخصص کمک بگيريد

در برخي موارد تلاش والدين در خصوص برطرف کردن مشکلات روحي رواني کودکان به نتيجه اي نمي رسد. در اينصورت لازم است که والدين از يک متخصص کمک بگيرند. به عقيده ي متخصصان والدين بايد علام مشکلات روحي رواني کودکان را جدي بگيرند. اين علائم شامل افت تحصيلي، مشکلات عصبي يا ناشکيبايي، بي حوصلگي، ديدن کابوس، بروز رفتارهاي تهاجمي يا در خودفرورفتگي و غمگيني است. در برخي موارد کودکان به دليل مشکلات روحي رواني خود را به مريضي زده و از رفتن به مدرسه سرباز مي زنند. در اينصورت لازم است که آنها را متقاعد کنيد پيش يک فرد متخصص بروند. به آنها اطمينان خاطر بدهيد که پزشک متخصص بدون هيچ قضاوتي صرفا به فکر کمک رساني به آنها است.