اعلام خطر دانشمندان درباره برخورد ماهواره خراب ناسا با زمين
ایسنا ، طبق برآوردهاي ناسا، طي هفته‌هاي آينده احتمالا قطعاتي از يك ماهواره خراب اين سازمان در بخش نامعلومي از زمين فرود خواهد آمد.
ماهواره 805 كيلومتري تحقيقات جو فوقاني(UARS) حدود شش تن وزن داشته كه در سال 1991 بر روي شاتل ديسكاوري براي مطالعه جو زمين به فضا ارسال شده بود.
با خاموش شدن اين ماهواره در سال 2005، UARS به يكي ديگر از زباله‌هاي فضايي خطرناك زمين تبديل شد، از اين رو ناسا آن را به سوي زمين هدايت كرد تا در جو زمين بسوزد.
اكنون اين مساله به يك چالش تبديل شده كه آيا مي‌توان جسمي با اين وزن و اندازه را بدون برخورد جدي كنترل كرد.
مقامات ناسا در يك نشست خبري اعلام كردند كه در حالت كلي خطر بسيار پاييني در مورد مرگ در اثر برخورد با زباله فضايي وجود داشته و از آغاز عصر فضا در پنج دهه گذشته، هيچ انساني به اين شيوه كشته يا مجروح نشده و در صورت برخورد، براي اولين بار در تاريخ خواهد بود.
اين ماهواره توسط مركز عمليات مشترك فضايي فرماندهي راهبردي آمريكا در پايگاه وندنبرگ كاليفرنيا پيگيري مي‌شود اما به اذعان ناسا، هنوز مقصد نهايي آن مشخص نيست.
بسياري از اجسام فضايي يك فرود كنترل شده را تجربه مي‌كنند. براي مثال ايستگاه فضايي مير در سال 2001 به سوي بخش دورافتاده‌اي از اقيانوس هدايت شد.
اين درحالي است كه ديگر قطعات زباله‌هاي فضايي بدون هدايت به سوي زمين كشيده مي‌شوند.
تاكنون طبق آمار مركز تحقيقات فضايي ايرواسپيس، حدود 6000 تن از مواد انسان‌ساز توانسته‌اند سفر خود از درون جو را به سلامت انجام دهند كه برخي از جالبترين آنها از قرار زير هستند:
منطقه نفوذ
در ماه مارس يك عابر در شمال غرب كلورادو موفق به شناسايي يك جسم كروي شد كه هنوز گرم بود. اين قطعه كه از موشك زنيت سه روسيه در ماه ژانويه جدا شده، يكي از معدود اجسام فضايي است كه در آمريكا شناسايي شده است.
تانكر سوخت
در ژانويه 1997 زن عابري در اوكلاهاما موفق به شناسايي يك اشعه نور در آسمان شده و سپس چيزي را روي شانه خود احساس كرد. اين قطعه در حقيقت بخشي از موشك دلتا دو آمريكا بود كه در سال 1996 پرتاب شده بود. اين تنها نمونه گزارش شده از برخورد يك جسم سماوي با انسان است. در همان زمان يك تانكر سوخت 260 كيلوگرمي نيز در تگزاس فرود آمده بود.
ضايعات اتمي
در ژانويه 1978، ماهواره شناسايي كازموس 954 روسيه در شمال كانادا برخورد كرده و مواد راديواكتيو را از ژنراتور برق هسته‌اي آن در طول هزاران كيلومتر منتشر كرد. اگرچه گروهي براي شناسايي اين مواد راديواكتيو به منطقه اعزام شد اما تنها 0.1 درصد از ضايعات خطرناك مورد شناسايي قرار گرفت.
دوش ايستگاه فضايي
زماني كه ايستگاه فضايي سلوت-7 شروع به عقب‌نشيني به سمت پايين‌تر مدار خود كرد، مهندسان روسي تلاش كردند تا آن را به يك حركت كنترل شده به اقيانوس آرام منتقل كنند. اما با شكست تلاش‌ها آنها اين ايستگاه 40 هزار كيلوگرمي كه از بزرگترين اجسام ساخت انسان با قابليت ورود مجدد به جو بوده، بارشي از قطعات فلزي در شهري در آرژانتين ايجاد كرد كه البته صدماتي در بر نداشت.
موشك ساحلي
در سال 2000 افراد حاضر در ساحلي در تگزاس با يك جسم عجيب روبرو شدند كه بعدها مشخص شد بخشي از دماغه يك موشك آريان پنج است.
ماهواره 805 كيلومتري تحقيقات جو فوقاني(UARS) حدود شش تن وزن داشته كه در سال 1991 بر روي شاتل ديسكاوري براي مطالعه جو زمين به فضا ارسال شده بود.
با خاموش شدن اين ماهواره در سال 2005، UARS به يكي ديگر از زباله‌هاي فضايي خطرناك زمين تبديل شد، از اين رو ناسا آن را به سوي زمين هدايت كرد تا در جو زمين بسوزد.
اكنون اين مساله به يك چالش تبديل شده كه آيا مي‌توان جسمي با اين وزن و اندازه را بدون برخورد جدي كنترل كرد.
مقامات ناسا در يك نشست خبري اعلام كردند كه در حالت كلي خطر بسيار پاييني در مورد مرگ در اثر برخورد با زباله فضايي وجود داشته و از آغاز عصر فضا در پنج دهه گذشته، هيچ انساني به اين شيوه كشته يا مجروح نشده و در صورت برخورد، براي اولين بار در تاريخ خواهد بود.
اين ماهواره توسط مركز عمليات مشترك فضايي فرماندهي راهبردي آمريكا در پايگاه وندنبرگ كاليفرنيا پيگيري مي‌شود اما به اذعان ناسا، هنوز مقصد نهايي آن مشخص نيست.
بسياري از اجسام فضايي يك فرود كنترل شده را تجربه مي‌كنند. براي مثال ايستگاه فضايي مير در سال 2001 به سوي بخش دورافتاده‌اي از اقيانوس هدايت شد.
اين درحالي است كه ديگر قطعات زباله‌هاي فضايي بدون هدايت به سوي زمين كشيده مي‌شوند.
تاكنون طبق آمار مركز تحقيقات فضايي ايرواسپيس، حدود 6000 تن از مواد انسان‌ساز توانسته‌اند سفر خود از درون جو را به سلامت انجام دهند كه برخي از جالبترين آنها از قرار زير هستند:
منطقه نفوذ
در ماه مارس يك عابر در شمال غرب كلورادو موفق به شناسايي يك جسم كروي شد كه هنوز گرم بود. اين قطعه كه از موشك زنيت سه روسيه در ماه ژانويه جدا شده، يكي از معدود اجسام فضايي است كه در آمريكا شناسايي شده است.
تانكر سوخت
در ژانويه 1997 زن عابري در اوكلاهاما موفق به شناسايي يك اشعه نور در آسمان شده و سپس چيزي را روي شانه خود احساس كرد. اين قطعه در حقيقت بخشي از موشك دلتا دو آمريكا بود كه در سال 1996 پرتاب شده بود. اين تنها نمونه گزارش شده از برخورد يك جسم سماوي با انسان است. در همان زمان يك تانكر سوخت 260 كيلوگرمي نيز در تگزاس فرود آمده بود.
ضايعات اتمي
در ژانويه 1978، ماهواره شناسايي كازموس 954 روسيه در شمال كانادا برخورد كرده و مواد راديواكتيو را از ژنراتور برق هسته‌اي آن در طول هزاران كيلومتر منتشر كرد. اگرچه گروهي براي شناسايي اين مواد راديواكتيو به منطقه اعزام شد اما تنها 0.1 درصد از ضايعات خطرناك مورد شناسايي قرار گرفت.
دوش ايستگاه فضايي
زماني كه ايستگاه فضايي سلوت-7 شروع به عقب‌نشيني به سمت پايين‌تر مدار خود كرد، مهندسان روسي تلاش كردند تا آن را به يك حركت كنترل شده به اقيانوس آرام منتقل كنند. اما با شكست تلاش‌ها آنها اين ايستگاه 40 هزار كيلوگرمي كه از بزرگترين اجسام ساخت انسان با قابليت ورود مجدد به جو بوده، بارشي از قطعات فلزي در شهري در آرژانتين ايجاد كرد كه البته صدماتي در بر نداشت.
موشك ساحلي
در سال 2000 افراد حاضر در ساحلي در تگزاس با يك جسم عجيب روبرو شدند كه بعدها مشخص شد بخشي از دماغه يك موشك آريان پنج است.
