بچه لوس تربیت نكنیم
روانشناسان می‌گویند مادرانی كه آهسته و متناسب با سن و فهم كودك، او را تشویق می‌كنند با دنیای بیرون آشنا شده و به‌درستی با آن روبه‌رو شود، معمولا در این مورد مشكل كمتری دارند.
پدر و مادرشدن یكی از لذتبخش‌ترین تجربه‌های هر انسانی است؛ اما متأسفانه معمولا پدر و مادرها تجربه كافی ندارند و نمی‌دانند چطور باید فرزندشان را بدون اشتباه بزرگ كنند. برای همین هم معمولا كودكان با مشكلات متعددی در زندگی شخصی‌شان روبه‌رو میشوند كه به‌طور حتم اگر پدر و مادر نسبت به آنها آگاه بودند، چنین شرایطی نیز ایجاد نمی‌شد.یكی از مشخص‌ترین نمونه‌های اشتباهات والدین، لوس‌كردن بچه‌هاست.
در واقع باید بدانیم متخصصان كودك می‌گویند بچه‌ها همگی از نظر بیولوژیكی ترسو هستند، بنابراین كاملا طبیعی است كه برای مقابله با مشكلات و سختی‌ها به مادر و پدر پناه ببرند و حمایت آنها را بخواهند. اما اگر مادر یا پدر نتوانند به‌درستی به این نیاز پاسخ دهند، مسلما باید در انتظار كودكی لوس و وابسته هم باشند.
خیلی از مادرها می‌گویند در این زمینه كاری از دست آنها ساخته نیست و نمی‌توانند ناراحتی فرزندشان را ببینند. اما آیا واقعا یا باید فرزندی لوس تربیت كرد یا این‌كه او را میان مشكلات تنها گذاشت؟ راه‌حل بهتری وجود ندارد كه هم منطقی‌تر باشد و هم موجب اذیت و آزار كودك نشود؟
روانشناسان می‌گویند مادرانی كه آهسته و متناسب با سن و فهم كودك، او را تشویق می‌كنند با دنیای بیرون آشنا شده و به‌درستی با آن روبه‌رو شود، معمولا در این مورد مشكل كمتری دارند.
شاید این موارد ساده و حتی از نظر شما خنده‌دار به نظر برسد؛ اما اگر می‌خواهید فرزندتان را لوس تربیت نكنید، از همین دوران كودكی اجازه دهید با زندگی و واقعیت‌های آن آشنا شود. مثلا وقتی فرزندتان گریان و ناراحت از مدرسه به خانه برمی‌‌گردد و می‌گوید دوستانش او را تنها گذاشته‌اند، بهتر است به جای این‌كه فردای آن روز با عصبانیت راهی مدرسه شوید و معلم و ناظم و مدیر را بازخواست كنید كه چرا مراقب رفتار سایر دانش‌آموزان نیستند، به حرف‌های او گوش دهید و بگویید خودش باید سعی كند علت رفتار آنها را بفهمد.
در ضمن لازم نیست زمانی كه كودك درباره همكلاسی‌هایش حرف می‌زند، با او همدردی كنید؛ همین كه شنونده خوبی باشید، كافی است. كودك باید متوجه شود خودش تنها كسی است كه می‌تواند علت بدرفتاری دوستانش را بفهمد و آن را حل كند.
منبع: جام جم آنلاین
پدر و مادرشدن یكی از لذتبخش‌ترین تجربه‌های هر انسانی است؛ اما متأسفانه معمولا پدر و مادرها تجربه كافی ندارند و نمی‌دانند چطور باید فرزندشان را بدون اشتباه بزرگ كنند. برای همین هم معمولا كودكان با مشكلات متعددی در زندگی شخصی‌شان روبه‌رو میشوند كه به‌طور حتم اگر پدر و مادر نسبت به آنها آگاه بودند، چنین شرایطی نیز ایجاد نمی‌شد.یكی از مشخص‌ترین نمونه‌های اشتباهات والدین، لوس‌كردن بچه‌هاست.
در واقع باید بدانیم متخصصان كودك می‌گویند بچه‌ها همگی از نظر بیولوژیكی ترسو هستند، بنابراین كاملا طبیعی است كه برای مقابله با مشكلات و سختی‌ها به مادر و پدر پناه ببرند و حمایت آنها را بخواهند. اما اگر مادر یا پدر نتوانند به‌درستی به این نیاز پاسخ دهند، مسلما باید در انتظار كودكی لوس و وابسته هم باشند.
خیلی از مادرها می‌گویند در این زمینه كاری از دست آنها ساخته نیست و نمی‌توانند ناراحتی فرزندشان را ببینند. اما آیا واقعا یا باید فرزندی لوس تربیت كرد یا این‌كه او را میان مشكلات تنها گذاشت؟ راه‌حل بهتری وجود ندارد كه هم منطقی‌تر باشد و هم موجب اذیت و آزار كودك نشود؟
روانشناسان می‌گویند مادرانی كه آهسته و متناسب با سن و فهم كودك، او را تشویق می‌كنند با دنیای بیرون آشنا شده و به‌درستی با آن روبه‌رو شود، معمولا در این مورد مشكل كمتری دارند.
شاید این موارد ساده و حتی از نظر شما خنده‌دار به نظر برسد؛ اما اگر می‌خواهید فرزندتان را لوس تربیت نكنید، از همین دوران كودكی اجازه دهید با زندگی و واقعیت‌های آن آشنا شود. مثلا وقتی فرزندتان گریان و ناراحت از مدرسه به خانه برمی‌‌گردد و می‌گوید دوستانش او را تنها گذاشته‌اند، بهتر است به جای این‌كه فردای آن روز با عصبانیت راهی مدرسه شوید و معلم و ناظم و مدیر را بازخواست كنید كه چرا مراقب رفتار سایر دانش‌آموزان نیستند، به حرف‌های او گوش دهید و بگویید خودش باید سعی كند علت رفتار آنها را بفهمد.
در ضمن لازم نیست زمانی كه كودك درباره همكلاسی‌هایش حرف می‌زند، با او همدردی كنید؛ همین كه شنونده خوبی باشید، كافی است. كودك باید متوجه شود خودش تنها كسی است كه می‌تواند علت بدرفتاری دوستانش را بفهمد و آن را حل كند.
منبع: جام جم آنلاین
