تصاویر رصد برخورد پشه و کامیون در فضا!
تلسکوپهای فضایی هابل و سوئیفت موفق شده اند پدیده برخورد اخترواره ای بزرگ و اخترواره ای کوچک که از نظر تفاوت ابعاد به یک کامیون و یک پشه شباهت دارند را رصد کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، تصور کنید در یک بزرگراه کامیونی از یک سو با سرعت در حال حرکت بوده و از سوی مخالف نیز پشه ای در پرواز است، نتیجه: پشه با گلگیر کامیون برخورد کرده و تبدیل به پودر شده و ذراتش در هوا ناپدید خواهد شد.
این در اصل همان اتفاقی است که سال گذشته در کمربند اخترواره ای رخ داده است: اخترواره ای به وسعت 100 کیلومتر با اخترواره ای 30 متری برخورد کرده و ذرات ناشی از این برخورد برای مدتی کوتاه منجر به تشکیل دنباله ای مشابه دم ستاره های دنباله دار شد. در ابتدا تصور می شد درخشش شدید و دنباله درخشانی که در اخترواره 596 Scheila واقع در کمربند اخترواره ای مشاهده شده ناشی از فوران ذرات یا بخار آب از میان اخترواره به میان فضا بوده است. با این همه دو تلسکوپ سوئیفت و هابل به واقعیت این پدیده پی برده اند.
تصویر هابل از برخورد دو اخترواره
رصدهای این دو تلسکوپ نشان دادند که این اخترواره در واقع با اخترواره ای دیگر اما بسیار کوچکتر، از اخترواره های کمربند اخترواره ای در سامانه خورشیدی جایی در میان مدار مریخ و مشتری، برخورد کرده است. چنین برخوردهایی منجر به خلق خرده سنگهایی از ذرات ریز گرفته تا قطعات بزرگ می شوند که این ذرات نیز می توانند برای سیاره ها و قمرهای آنها خطرساز شوند.
این پدیده برای اولین بار در دسامبر 2010 توسط دانشگاه آریزونا کاتالینا رصد شد اما محققان برای بررسی دقیق تر آن ابتدا از تلسکوپ ماورا بنفش سوئیفت استفاده کرده و دریافتند این رویداد یک فوران اخترواره ای نبوده است.
سپس تلسکوپ هابل نگاهی نزدیک به این اخترواره انداخته و موفق به کشف دو توده شد، توده ای بزرگ و درخشان به سوی شمال و توده ای کوچکتر و کم نورتر به سوی جنوب. از این رو اخترشناسان احتمال دادند این توده ها در اثر برخورد اخترواره هایی کوچکتر با سطح 596 Scheila به وجود آمده و حفره ای به وسعت 300 متر را بر روی آن حفر کرده است. این برخورد توده ای از ذرات به حجم 660 هزار تن را به فضا پرتاب کرده و دمی مشابه دم ستاره های دنباله دار را برای اخترواره خلق کرده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، تصور کنید در یک بزرگراه کامیونی از یک سو با سرعت در حال حرکت بوده و از سوی مخالف نیز پشه ای در پرواز است، نتیجه: پشه با گلگیر کامیون برخورد کرده و تبدیل به پودر شده و ذراتش در هوا ناپدید خواهد شد.
این در اصل همان اتفاقی است که سال گذشته در کمربند اخترواره ای رخ داده است: اخترواره ای به وسعت 100 کیلومتر با اخترواره ای 30 متری برخورد کرده و ذرات ناشی از این برخورد برای مدتی کوتاه منجر به تشکیل دنباله ای مشابه دم ستاره های دنباله دار شد. در ابتدا تصور می شد درخشش شدید و دنباله درخشانی که در اخترواره 596 Scheila واقع در کمربند اخترواره ای مشاهده شده ناشی از فوران ذرات یا بخار آب از میان اخترواره به میان فضا بوده است. با این همه دو تلسکوپ سوئیفت و هابل به واقعیت این پدیده پی برده اند.
تصویر هابل از برخورد دو اخترواره
رصدهای این دو تلسکوپ نشان دادند که این اخترواره در واقع با اخترواره ای دیگر اما بسیار کوچکتر، از اخترواره های کمربند اخترواره ای در سامانه خورشیدی جایی در میان مدار مریخ و مشتری، برخورد کرده است. چنین برخوردهایی منجر به خلق خرده سنگهایی از ذرات ریز گرفته تا قطعات بزرگ می شوند که این ذرات نیز می توانند برای سیاره ها و قمرهای آنها خطرساز شوند.
این پدیده برای اولین بار در دسامبر 2010 توسط دانشگاه آریزونا کاتالینا رصد شد اما محققان برای بررسی دقیق تر آن ابتدا از تلسکوپ ماورا بنفش سوئیفت استفاده کرده و دریافتند این رویداد یک فوران اخترواره ای نبوده است.
سپس تلسکوپ هابل نگاهی نزدیک به این اخترواره انداخته و موفق به کشف دو توده شد، توده ای بزرگ و درخشان به سوی شمال و توده ای کوچکتر و کم نورتر به سوی جنوب. از این رو اخترشناسان احتمال دادند این توده ها در اثر برخورد اخترواره هایی کوچکتر با سطح 596 Scheila به وجود آمده و حفره ای به وسعت 300 متر را بر روی آن حفر کرده است. این برخورد توده ای از ذرات به حجم 660 هزار تن را به فضا پرتاب کرده و دمی مشابه دم ستاره های دنباله دار را برای اخترواره خلق کرده است.
