ورود سیگاری‌ها به این روستاها ممنوع است
میگنا: ونیت، خوران سفلی، حیدرآباد و وچکاب جودکی، چهار روستای ایلامی هستند که ساکنانشان یا از گذشته‌های دور و یا در همین چند سال اخیر، قید هرچه مواد دخانی و دودی را زده و سلامت خود و زندگی‌شان را تا حد زیادی تضمین کرده‌اند.
شرط اول ازدواج؛ سیگاری نبودن
روستای ونیت 175 نفر جمعیت دارد و 52 خانوار، اما نه هیچ یک از 86 مرد و نه حتی یک نفر از 89 زن آن تاکنون لب به سیگار و قلیان و... نزده‌اند.
مسلم کریمی، عضو شورای ده ونیت به ما می‌گوید که پای دخانیات هیچ گاه به این روستا باز نشده که حالا بخواهد بسته شود.
وی که 37 سال سن دارد، نه خودش در تمام طول عمر یک سیگاری و یا قلیانی در روستا دیده و نه حتی از ریش سفیدان شنیده که مردم هرگز سمت دخانیات رفته باشند.
پیرهای این روستا چه همتی دارند!
خوران سفلی، دیگر روستای بخش مرکزی ایوان، 27 خانوار دارد با 103 نفر جمعیت که 47 نفرشان مرد و بقیه زن هستند. مردمان این روستا البته چند سالی است که به دخانیات پشت پا زده‌اند.
فتح‌الله خورانی، عضو شورای روستای خوران سفلی می‌گوید که در گذشته فقط نوعی سیگار دست ساز با تنباکو در این روستا استعمال می‌شد؛ بیشتر توسط افراد پرسن و سال که همان‌ها هم از حدود پنج سال پیش تصمیم به ترک این مواد آسیب رسان گرفتند.
«نه» حیدرآباد به سیگار
استان ایلام یک روستای بدون دخانیات دیگر هم دارد؛ نامش حیدرآباد است و از توابع بخش سیوان شهرستان ایلام. این روستا 170 خانوار دارد و 616 نفر جمعیت، اما برخلاف دو روستای مذکور و خوشبختانه، بوی کمبود و محرومیت نمی‌دهد، زیرا سرشار از ظرفیت‌های طبیعی و تاریخی گردشگری است، مردم حیدرآباد از حدود 15 سال پیش، یعنی همان زمانی که پای گردشگران بتدریج به روستا باز شد، بی خیال دود و دم شدند.
حسین مظلومی، دهیار حیدرآباد به ما می‌گوید جان سپردن چند نفر از اهالی سیگاری روستا به دلیل بیماری‌های شدید ریوی از یک سو و حضور تدریجی گردشگران و به نمایش گذاشتن تصویری زیبا از روستا از دیگر سو، حیدرآبادی‌ها را بر آن داشت، تا برای همیشه با مواد دودزا و دخانیات خداحافظی کنند.
شرط اول ازدواج؛ سیگاری نبودن
روستای ونیت 175 نفر جمعیت دارد و 52 خانوار، اما نه هیچ یک از 86 مرد و نه حتی یک نفر از 89 زن آن تاکنون لب به سیگار و قلیان و... نزده‌اند.
مسلم کریمی، عضو شورای ده ونیت به ما می‌گوید که پای دخانیات هیچ گاه به این روستا باز نشده که حالا بخواهد بسته شود.
وی که 37 سال سن دارد، نه خودش در تمام طول عمر یک سیگاری و یا قلیانی در روستا دیده و نه حتی از ریش سفیدان شنیده که مردم هرگز سمت دخانیات رفته باشند.
پیرهای این روستا چه همتی دارند!
خوران سفلی، دیگر روستای بخش مرکزی ایوان، 27 خانوار دارد با 103 نفر جمعیت که 47 نفرشان مرد و بقیه زن هستند. مردمان این روستا البته چند سالی است که به دخانیات پشت پا زده‌اند.
فتح‌الله خورانی، عضو شورای روستای خوران سفلی می‌گوید که در گذشته فقط نوعی سیگار دست ساز با تنباکو در این روستا استعمال می‌شد؛ بیشتر توسط افراد پرسن و سال که همان‌ها هم از حدود پنج سال پیش تصمیم به ترک این مواد آسیب رسان گرفتند.
«نه» حیدرآباد به سیگار
استان ایلام یک روستای بدون دخانیات دیگر هم دارد؛ نامش حیدرآباد است و از توابع بخش سیوان شهرستان ایلام. این روستا 170 خانوار دارد و 616 نفر جمعیت، اما برخلاف دو روستای مذکور و خوشبختانه، بوی کمبود و محرومیت نمی‌دهد، زیرا سرشار از ظرفیت‌های طبیعی و تاریخی گردشگری است، مردم حیدرآباد از حدود 15 سال پیش، یعنی همان زمانی که پای گردشگران بتدریج به روستا باز شد، بی خیال دود و دم شدند.
حسین مظلومی، دهیار حیدرآباد به ما می‌گوید جان سپردن چند نفر از اهالی سیگاری روستا به دلیل بیماری‌های شدید ریوی از یک سو و حضور تدریجی گردشگران و به نمایش گذاشتن تصویری زیبا از روستا از دیگر سو، حیدرآبادی‌ها را بر آن داشت، تا برای همیشه با مواد دودزا و دخانیات خداحافظی کنند.
مرجع : جام جم
