نقش "دوپامین" در واکنش به خطر

همچنین، آنان دریافتند که "دوپامین" نقشی اساسی در این فرآیند بر عهده دارد. هنگام احساس خطر، دوپامین در قشر پیش‌پیشانی مغز آزاد می‌شود و این قشر را برای تمرکز بر بخشی از مغز که به خطرات واکنش نشان می‌دهد، تحریک می‌کند.

"کی تای" (Kay Tye)، استادیار دانشگاه "ام. آی. تی" (MIT) در این باره گفت: تا مدت‌ها تصور می‌شد که قشر پیش‌پیشانی، نقش مهمی در توجه و عملکردهای شناختی مانند برنامه‌ریزی، اولویت بندی و تصمیم‌گیری دارد. دوپامین نیز نشانه‌ای برای تغییر در ارسال اطلاعات از مسیر مربوط به رفتار است.

وی افزود: هنگامی که این مدار از حد تعادل خارج می‌شود، به بروز رفتارهای مربوط به اضطراب و بدگمانی می‌انجامد و حتی نشانه‌هایی از اسکیزوفرنی و افسردگی هم ظاهر می‌شوند.

تای در این بررسی، دو گروه نورون را در قشر پیش‌پیشانی شناسایی کرد. یک گروه از نورون‌ها، اطلاعات را به ناحیه "نوکلئوس اکومبنس" (nucleus accumbens) در مغز می‌فرستند که در ایجاد انگیزه نقش دارد و گروه دیگر، اطلاعات را در "ماده خاکستری اطراف مجرا" (PAG) نگه می‌دارند. ماده خاکستری اطراف مجرا، نقش مهمی در رفتار تدافعی مانند دویدن دارد.

آنها دریافتند که اگر انتشار دوپامین را هنگام فعالیت هر دو گروه در موش‌ها تحریک کنند، احتمال بروز رفتار تدافعی در آنان بیشتر می‌شود. اگر تحریک دوپامین فقط در زمان ارائه اطلاعات یکی از دو گروه صورت گیرد، تاثیری بر رفتار موش‌ها نخواهد داشت و این نشان می‌دهد که نقش دوپامین در واکنش، فقط هنگامی صورت می‌گیرد که حیوانات، اطلاعات متضادی را دریافت کنند.

این پژوهش، در مجله " Nature" به چاپ رسیده است.