رمالي براي افراد تحصيلكرده !
آدمها براي كارهايي كه انجام ميدهند دلايل مخصوص به خودشان را دارند و كسي نميتواند فردي را بهخاطر عادتهاي مخصوص به خودش متهم كند، در نهايت مثلا ميتواند تعجب كند يا اينكه توصيههايي داشته باشد، اما به نظر ميرسد همين مختار بودن و اختيار وقت و زندگي خود را داشتن هميشه به نتايج خوشايندي منجر نميشود.
نمونه اين مساله آماري است كه چندي پيش از سوي كارشناس سلامت روان وزارت بهداشت اعلام شد، آماري كه ميگويد 75 درصد مراجعان به رمالها و فالگيرها افراد تحصيلكرده هستند.
مسلما هر كسي مسوول زندگي خودش است، مسلما نميتوان از همه افراد تحصيلكرده انتظار داشت همه عملكردشان هوشمندانه و بر اساس منطق باشد، مسلما خرافات در زندگي همه مردم دنيا تاثيراتي دارد، اما با همه اين دلايل نميتوان انتظار داشت كه تنها 25 درصد از كساني كه به رمال و دعانويس مراجعه ميكنند، بيسواد و بدون مدرك تحصيلي هستند.
دستكم اينطور به نظر ميرسد كه افراد تحصيلكرده نسبت به اين موضوع كه رمال و دعانويس راهگشاي مشكلاتشان نيستند يا اينكه نميتوانند از آينده خبري داشته باشند، بايد آگاهتر باشند، اما به گفته اين كارشناس وزارت بهداشت 75 درصد مراجعان به دعانويسها، افراد تحصيلكرده هستند و اين مساله نمايانگر كمكاري فرهنگي در اين زمينه است.
ماجرا به همين جا هم ختم نميشود چرا كه ماه گذشته نيز در نشست خبري هفته سلامت در وزارت بهداشت اعلام شد 10 درصد جمعيت كشور در طول يكسال گذشته براي اختلالات روان خود به افراد غيرمتخصص و بيصلاحيت مانند دعانويس، رمال و عطار مراجعه كردهاند.
كنار هم گذاشتن اين آمارها نشان ميدهد مراجعه به دعانويس و رمال در كشور ما هر چند به نظر ميرسد در حاشيه مسائل و مشكلات قرار دارد، اما به شكل خطرناكي وارد متن زندگي افراد شده است.
اين در حالي است كه عوارض سوء چنين مراجعاتي ميتواند زندگي اجتماعي و خانوادگي افراد را تحت تاثير قرار دهد.
بر اين اساس، لازم است مسوولان مربوط با در نظر داشتن آموزشهاي لازم از طريق رسانهها، برنامهسازي در صدا و سيما يا با راهنمايي و آموزش والدين از طريق مدارس، خانوادهها را از سوء تاثير چنين مراجعاتي آگاه كنند.
مراجعه به فالگير و رمال براي درمان بيماريهاي روان و حتي مشكلات روزمره صرفا كاري شخصي و در چارچوب اختيارات افراد نيست، چراكه عوارض آن ميتواند دامنگير فضاي خانواده و جامعه شود.
جام جم آنلاين: مستوره برادراننصيري