رویکردی جدید برای بهبود روابط زنان در خانواده

ازدواج از مهمترین رسوم اجتماعی برای دستیابی به نیازهای عاطفی، روانی و امنیتی است. اما این امر اگر به حد کافی برای زوجین، رضایت‌بخش نباشد، ناراحتی‌های زیادی را رقم می‌زند و ممکن است به طلاق منجر شود. نارضایتی از عملکرد جنسی، ارتباط نزدیکی با بروز مشکلات زناشویی و اجتماعی دارد که به‌ ویژه در زنان از اولویت خاصی برخوردار است. عملکرد جنسی، جنبه مهمی است که کیفیت زندگی زناشویی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. نتایج پژوهش‌های مختلف حاکی از آن است که اختلال عملکرد جنسی در زنان شایع است و تخمین زده شده است که ۲۵ تا ۶۳ درصد زنان به درجاتی از اختلال عملکرد جنسی دچارند.

بنا بر گفته متخصصان، امروزه شواهد زیادی در حمایت از اهمیت عملکرد جنسی و تأثیر آن بر کیفیت زندگی وجود دارد. کیفیت پایین و نامطلوب رابطه جنسی در زندگی زوجین با کاهش رضایت‌مندی زناشویی و در نتیجه ناتوانی در صمیمیت هیجانی زوجین ارتباط دارد. صمیمیت، نقش برجسته‌ای در رضایت زناشویی دارد. صمیمیت هیجانی، نیاز به ارتباط و در میان گذاشتن احساسات مثبت و منفی با همسر است. از نظر محققان، صمیمیت و تمایلات جنسی در روابط متعهدانه زناشویی به هم وابسته‌اند و تجربه صمیمیت هیجانی نقش مهمی در پایداری تمایل جنسی در روابط بلندمدت عاشقانه ایفا می‌کند.

پژوهشگرانی از دانشگاه غیرانتفاعی حکمت رضوی مشهد در رابطه با این موضوع، تحقیقی را انجام داده‌اند که در آن، تأثیر یک برنامه آموزشی بر بهبود صمیمیت هیجانی و عملکرد جنسی زنان میانسال مورد ارزیابی علمی واقع شده است.

در این پژوهش، ۳۰ نفر از زنان مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی آرتیمان شهر مشهد مشارکت داشته‌اند. به این زنان در هشت جلسه(هفته‌ای یک جلسه به مدت ۹۰ دقیقه) رویکردی به نام «رویکرد یکپارچه فلدمن» آموزش داده شده و سپس عملکرد آنان در زندگی شخصی از طریق پرسشنامه بررسی شده است.

طبق نتایج به‌ دست‌ آمده از این تحقیق، برنامه‌ریزی برای استفاده از روش آموزش رویکرد یکپارچه به‌ منظور افزایش صمیمت هیجانی و بهبود عملکرد جنسی زنان میانسال ضروری است.

چرا که نتایج نشان داد آموزش رویکرد یکپارچه فلدمن باعث بهبود عملکرد جنسی و افزایش صمیمیت هیجانی در زنان می‌شود.

در این‌ باره، مریم دشتی رحمت‌آبادی، محقق گروه مشاوره خانواده دانشگاه غیرانتفاعی حکمت رضوی مشهد و همکارش می‌گویند: «این رویکرد با استفاده از روان پویشی، میزان اضطراب و خطاهای شناختی زنان میانسال را کاهش داده و به آنان راهبردهای مقابله‌ای مناسب را آموزش می‌دهد».

علاوه بر این به گفته آنها، «رویکرد فوق با آموزش مفاهیم ارتباط و قدرت، ارتباط و ادراک و ارتباط و صمیمیت از طریق آموزش راهکارهایی چون استفاده از شیوه‌های ارتباطی مناسب، بهبود الگوهای تعاملی خانواده، استحکام مرزهای عملکردی، متعادل‌سازی روابط با خویشاوندان و دوستان، استفاده از رابطه جنسی برای صمیمیت، آموزش همدلی و ارتقای تفاهم جنسی، روابط زوجین را بهبود می‌بخشد».

بنابراین به اعتقاد دشتی رحمت‌آبادی و همکار محققش، «آموزش رویکرد یکپارچه فلدمن از طریق فرایندهای توضیح داده شده باعث کاهش اضطراب و بهبود روابط و درنهایت عملکرد جنسی مناسب می‌شود».

قابل ذکر است این یافته‌ها که توجه به آنها می‌تواند وضعیت خانوادگی زنان میانسال را بهبود بخشد، در مجله علمی پژوهشی «سلامت جامعه‌،‌ دوره ۱۵، شماره ۴، ۱۴۰۰» وابسته به دانشکده پرستاری مامایی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان منتشر شده‌اند.