مدیریت زمان به شیوه پژوهشگران

بسیاری از پژوهشگران در طول زندگی حرفه ای و شخصی خود، نیازمند برنامه ریزی برای انجام تحقیقات، پیشرفت در دروس دانشگاهی و زندگی روزانه خود هستند. گاهی این خستگی ناشی از کار زیاد باعث به هم ریختن اوضاع شده و یک چرخه معیوب ایجاد می کند.
داشتن یک برنامه زمان بندی مناسب، کلید اصلی موفقیت در تحقیق، پژوهش و تحصیل است. نتایج یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۲ نشان داد که ۷۰٪ از دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی،  بیش از ۴۰ ساعت در هفته کار می کنند و ۶۸٪ آن ها در حفظ تعادل کار و زندگی مشکل دارند. این موضوع در حالی است که بررسی حقوق و مشاغل ۲۰۲۱ نیچر، نشان می دهد تقریباً نیمی (۴۵٪) از دانشمندان در تمام مراحل شغلی خود علائم فرسودگی کاری و فعالیت بیش از حد را گزارش می کنند.

در این میان استراتژی ‌های مدیریت زمان می ‌توانند از یکسو به مهار ساعات کاری کمک کرده و از سوی دیگر می ‌تواند فرهنگ بهره‌ وری بیش از حد ناسالم را ترویج یا به عنوان یک مسیر کمکی برای پوشاندن محیط ‌های تحقیقاتی سمی عمل کنند. از نظر علمی، مدیریت زمان نباید در مورد به حداکثر رساندن میزان کاری باشد که می توانید در روز خود بگذرانید. در عوض، این نحوه مدیریت باید به شما کمک کند تا اهداف حرفه ای خود را بدون قربانی کردن رفاه شخصی اولویت بندی کنید.

نتایج تجربیات شخصی برخی پژوهشگران نشان می دهد کاهش ساعات کاری در آزمایشگاه به میزان قابل توجهی سلامت روحی و جسمی را بهبود می بخشد. توصیه می شود برای استفاده موثرتر از زمان و اولویت بندی مهم ترین کارها، اهداف را در سه مقیاس زمانی دنبال کنید:
سطح ۱: ترسیم تصویر بزرگ
برنامه ریزی تصویر بزرگ شامل اهداف بلندمدت است. برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی، این ممکن است شامل زمان ایده آل شما برای فارغ التحصیلی، یادگیری مهارت های خاص یا موفقیت شغلی باشد. برای یک استاد محقق، این تصویرسازی ممکن است تکمیل پروژه‌ها، درخواست بودجه یا بهبود مهارت‌های تدریس و مشاوره باشد.
یکی از ابزارهای محبوب برای برنامه ریزی تصویر بزرگ، نمودار گانت است. این ابزار شامل یک نوع نمودار میله ای افقی است که جدول زمانی پروژه را ترسیم می کند (Microsoft Excel و Google Sheets دارای الگوهایی برای ایجاد این نمودار هستند). این نمودار به طور معمول شامل جدول زمانی برای آزمایش های کلیدی، کنفرانس های بزرگ، نقاط عطف برای برنامه دکتری و اکتشاف شغلی است.
برای جلوگیری از انحراف از اهدافتان، توصیه می شود این نمودار را در محل کار و پژوهش خود به نحوی نصب کنید که قابل مشاهده باشد.
سطح ۲:  برنامه ریزی  تحصیلی
در پایان هر ترم تحصیلی، برنامه ای برای سه ماهه یا ترم بعدی بنویسید که سه عنصر را در نظر می گیرد.  در این برنامه باید مشخص کنید طی سه ماهه قبل چه اهدافی را تعیین کردید؟ آیا آنها را به انجام رساندید؟ چگونه موفق شده و در چه بخش هایی شکست خوردید؟
پیش بینی کنید چه رویدادها، تعهدات و مهلت هایی در این دوره در پیش است؟
به طور روشن برای خود موضوعات پیش رو را اولویت بندی کنید. به طور خاص پاسخ دهید چه اهدافی را برای این سه ماهه تعیین خواهید کرد؟ کدام یک را در اولویت قرار خواهید داد؟
به خاطر داشته باشید،اهداف شما برای چند ماه آینده باید از اهداف تصویر بزرگ شما ناشی شده و به تحقق آن ها کمک کنند. این اهداف ممکن است شامل تکمیل آزمایشات خاص، نوشتن مقاله یا درخواست کمک مالی یا آماده شدن برای تدریس یک دوره باشد. تنظیم اهداف تحقیقاتی در کنار سایر تعهدات آتی (انتصابات دستیار آموزشی، تعهدات کمیته و غیره) به شما کمک می کند تا انتظارات معقولی از خود داشته باشید.

یکی از ابزارهایی که می تواند در این سطح مفید باشد، برد Kanban است که ستون هایی با برچسب های مختلف برای دسته بندی و ردیابی وظایف یا پروژه ها در اختیار شما قرار می دهد. ممکن است شما برای خود وظایفی را بر اساس وضعیت (مانند در حال انجام، اقدام سریع، برای انجام در ماه آینده و شروع نشده) یا اولویت (بالا، متوسط و پایین) تعیین کنید.

خوشبختانه دسترسی به این ابزار دشوار نبوده و چندین نرم افزار و برنامه آنلاین از جمله Trello و Notion ، تابلوهای کانبان را ارائه می دهند.
سطح ۳: برنامه روزانه یا هفتگی
برای داشتن یک برنامه‌ ریزی دقیق، می ‌توانید از یک برنامه ‌ریز روزانه استفاده کنید، برخی پژوهشگران ترجیح می دهند در مقیاس زمانی هفتگی کار کنند زیرا تحقیقات آن ها اغلب شامل آزمایش ‌هایی است که چندین روز طول می ‌کشد. در هر صورت، شما به عنوان پژوهشگر می‌ توانید اسلات ‌های خاصی را برای هر کار اختصاص دهید.

اختصاص دادن زمان برای برنامه‌ ریزی آزمایش ‌ها پیرامون سایر تعهدات و برای سازمان ‌دهی پروتکل ‌ها در چند روز ایده ‌آل است. به خاطر داشته باشید که طرح زمان بندی شما باید انعطاف ‌پذیر باشد: اگر آزمایشی بیش از حد انتظار طول بکشد یا اگر ویراستاران مجله درخواست بازبینی نسخه‌ های دریافت شده برای داوری یک مقاله که به شما ارجاع شده است را در یک مقیاس زمانی محدود کنند، باید این تغییرات را رعایت کنید.

 به طور کلی داشتن فهرستی دقیق از وظایف و کارهایی که باید انجام دهید، شما را از برنامه ریزی برای هر کار جزئی نجات داده و می تواند به شما کمک کند تا کارهای کوچک اما مهم را به طور دقیق انجام دهید.
تنظیم ساعات کاری
برای افزایش بهره وری، ابتدا تصمیم بگیرید که چند ساعت در هفته راحت کار می کنید. این موضوع کاملاً شخصی است پس اجازه ندهید پاسخ شما تحت تأثیر تصورات شما از افراد دیگر قرار گیرد. برای این برنامه ریزی، وظایف غیر قابل تغییر مانند ساعات حضور در کلاس ها را مشخص کرده و زمان مورد نیاز برای جلسات ضروری را محاسبه کنید.
سعی کنید کارهای تکراری مانند خواندن مقالات، تهیه مطالب سخنرانی یا  موارد مشابه را در زمان مشخصی در هر هفته برنامه ریزی کنید. در نهایت، زمان باقیمانده را با کارهایی که اولویت کمتری دارند، از جمله پاسخ دادن به ایمیل ‌ها و غیره پر کنید.

اگر نمی‌توانید تمام کارهایی را که می ‌خواهید انجام دهید در ساعات اختصاص داده شده خود بگنجانید، گزینه‌ های شما این است که کارهای باقی مانده را به تأخیر بیندازید یا آنها را به طور کامل حذف کنید.
در نهایت به خاطر داشته باشید وقتی برای زمان خود ارزش قائل هستیم، آن را عاقلانه تر صرف می کنیم و به همین دلیل داشتن یک برنامه مدیریت زمان برای پژوهشگران موضوعی اساسی و حیاتی است