رابطه پرخاشگری با آلودگی هوا چگونه توصیف میشود ؟

به گزارش میگنا رسانه روانشناسی و تاب آوری ایران آلودگی هوا به صورت مستقیم با سیستم های تنظیم عصبی-شیمیایی ما تداخل می کند و توانایی ما را برای تنظیم افکار، احساسات و رفتارمان تحت تاثیر قرار می دهد. حتی نگران کننده تر، اینکه اثرات عصبی گسترده می تواند منجربه رفتارهای منفی خاصی مانند خشونت شود.

در حال حاضر، ما به خوبی از اثرات فاجعه بار انتشار گازهای گلخانه ای آگاه هستیم. ما درحال پمپاژ آلاینده ها به اتمسفریم. ثابت شده است که آلاینده های ارتفاع کم مانند مونوکسید کربن، دی اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد و سرب، بر بروز برخی از سرطان ها مثل سرطان ریه تاثیرگذار است، موجب تشدید برخی از بیماری ها مثل آسم می شود و یکی از عوامل افزایش مرگ ومیرها بر اثر بیماری های قلبی و ریوی است.با این حال، یکی از قربانیان آلودگی هوا چندان موردتوجه قرار نگرفته است: یعنی «شناخت ما» و به عبارتی تاثیر روانی آلودگی هوا.پژوهش های انجام شده اکنون تایید می کند که آلودگی هوا به صورت مستقیم با سیستم های تنظیم عصبی-شیمیایی ما تداخل می کند و توانایی ما را برای تنظیم افکار، احساسات و رفتارمان تحت تاثیر قرار می دهد. حتی نگران کننده تر، اینکه اثرات عصبی گسترده می تواند منجربه رفتارهای منفی خاصی مانند خشونت شود.

 

ذرات ریز یا ذرات با قطر کمتر از 2.5 میکرون (PM2.5) از طریق تنفس ما وارد جریان خون و باعث التهاب سیستمیک اندام های حیاتی از جمله مغز می شوند. التهاب مغز عملکرد شناختی را مختل می کند که به نوبه خود منجر به تصمیم گیری های تکانشی بیشتر و موارد بیشتر پرخاشگری می شود. نتیجه یک مطالعه نشان می دهد که افزایش آلودگی، جرائم خشونت آمیز را افزایش می دهد. با انجام تحقیقات بیشتر، روشن شده است که آلودگی، تاثیر کمی بر سایر جرائم غیرخشونت آمیز مانند کلاهبرداری دارد اما برعکس بر میزان جرائم خشونت آمیز و تکانشی تاثیر داشته و موجب افزایش این نوع رفتارها می شود.

 

فوری ترین و ملموس ترین سیاستی که می توانیم برای کاهش آلودگی هوا به کار بگیریم، کاهش انتشار گازهای آلاینده خروجی خودروهاست. کاهش آلاینده های خودرو به معنای روی آوردن به خودروهای گران قیمت و تمام الکتریکی نیست بلکه درنظر گرفتن خودروهایی که بنزین کمتری مصرف می کنند و به لحاظ فنی سالم اند هم می تواند کارساز باشد.

یک مطالعه در مورد ترافیک منطقه مترو «تورنتو» نشان می دهد، 75درصد از آلاینده های مضر از 25درصد وسایل نقلیه که عموما قدیمی ترند، نقص فنی دارند و مصرف سوختشان بیشتر است، ناشی می شود. همچنین یک پژوهش در سال 2020 نشان داد که با افزایش استانداردهای آلایندگی و در کنار آن، افزایش خودروها، ذرات معلق ناشی از ترمز خودرو، فرسودگی لاستیک ها و ساییدگی سطح جاده از انتشار آلاینده های ناشی از مصرف سوخت، سبقت می گیرد.