طراحی نرم‌افزار شناسایی احتمال خودکشی
بر اساس گزارش يو اس تو دي، در مرحله اول طراحی این نرم‌افزار، محققان دانشگاه سینسیناتی آمریکا، از طریق این اپلیکیشن، مکالمات روزمره بین دانشجویان و روانشناسان را در یک فایل صوتی ذخیره کردند، سپس با پردازش کلمات به کار رفته در هر مکالمه، احتمال خودکشی دانشجویان را به صورت عددی به دست آوردند.
طبق گفته‌های «جان پستین» (John Pestian)، مدیر آزمایشگاه محاسبات پزشکی این دانشگاه:"این نرم‌افزار کاربردی هوشمند طی دو سال گذشته به طور پیوسته توسط روانشناسان دانشگاه مورد آزمایش قرار گرفته است."
وی افزود:"این نرم‌افزار با شنیدن و پردازش صدای طبیعی افراد به صورت لحظه‌ای و با پردازش اصوات تولیدی از منظر الگوهای زبان‌شناسی و صوت‌شناسی، بیمار تحت معالجه را از نظر احتمال خودکشی شناسایی می‌کند."
طبق این گزارش، این نرم افزار کاربردی هوشمند با مجهزشدن به یک الگوریتم یادگیری عمیق می‌تواند از تجربیات گذشته جهت پردازش بهتر و ارائه نتیجه بهتر استفاده کند.
برای آزمایش این نرم‌افزار محققان 60 دانشجو را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که الگوریتم یادگیری ماشینی در تشخیص نحوه به کارگیری ضمایر و زبان جملات در افراد مستعد خودکشی به خوبی عمل می‌کند.
در واقع افراد مبتلا به افسردگی شدید بیشتر از ضمایر "من، مال من، خودم" استفاده می‌کنند و زمان جملاتشان اغلب در گذشته است و همچنین از کلمات تایید مثل "موافقم، بله، راضی هستم" به ندرت استفاده می‌کنند.
طراحی این نرم‌افزار در حالی رخ می‌دهد که طبق آخرین مطالعات انجام شده آمار خودکشی در نوجوانان بین سنین 15 تا 24 سال در آمریکا از میزان مرگ‌ومیر ناشی از تصادف عبور کرده است.
